Jerzy Kułtuniak

Jerzy Kułtuniak
Data i miejsce urodzenia

28 sierpnia 1930
Poznań

Poseł VII kadencji Sejmu PRL
Okres

od 21 marca 1976
do 21 marca 1980

Przynależność polityczna

Polska Zjednoczona Partia Robotnicza

Odznaczenia
Order Sztandaru Pracy II klasy Krzyż Kawalerski Orderu Odrodzenia Polski Złoty Krzyż Zasługi

Jerzy Kułtuniak (ur. 28 sierpnia 1930 w Poznaniu) – polski dziennikarz, poseł na Sejm PRL VII kadencji.

Życiorys[edytuj | edytuj kod]

Syn Tomasza i Katarzyny[1]. W 1955 uzyskał wykształcenie w zakresie filologii polskiej na Uniwersytecie Poznańskim i został dziennikarzem „Gazety Poznańskiej”. W 1957 przeszedł na niespełna 10 lat do pracy w redakcji Zachodniej Agencji Prasowej (późniejszy „Interpress”). Od 1967 do sierpnia 1968 był zastępcą redaktora naczelnego w Polskim Radiu w Poznaniu. Od września 1968, przeniósłszy się do Katowic, był zastępcą redaktora naczelnego „Trybuny Robotniczej”. W listopadzie 1972 został jej redaktorem naczelnym.

W 1961 został członkiem Polskiej Zjednoczonej Partii Robotniczej. W latach 1973–1978 zasiadał w egzekutywie Komitetu Wojewódzkiego partii w Katowicach[1]. W 1976 uzyskał mandat posła na Sejm PRL w okręgu Gliwice. Był członkiem Komisji Handlu Zagranicznego oraz Komisji Mandatowo-Regulaminowej.

Odznaczenia[edytuj | edytuj kod]

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

Bibliografia[edytuj | edytuj kod]