Jerzy Jaworowski

Jerzy Jaworowski
Data i miejsce urodzenia

11 września 1919
Augustów

Data i miejsce śmierci

1975
Warszawa

Narodowość

polska

Alma Mater

Akademia Sztuk Pięknych w Warszawie

Dziedzina sztuki

grafika

Grób Jerzego Jaworowskiego na Cmentarzu Powązkowskim

Jerzy Jaworowski (ur. 11 września 1919 w Augustowie, zm. 1975 w Warszawie)[1] – polski grafik, ilustrator książkowy, twórca plakatów i projektant znaczków pocztowych.

Życiorys[edytuj | edytuj kod]

Był synem Jana Jaworowskiego, lekarza powiatowego w Augustowie i działacza społecznego (zm. w 1935), oraz jego drugiej żony, Heleny z d. Heybowicz (zm. w 1945). Miał dziewięć sióstr i młodszego o osiem lat brata. Sam był najstarszy z rodzeństwa.

Mając 19 lat, we wrześniu 1939 rozpoczął naukę na kursie sanitarnym w Szkole Podchorążych. Po agresji ZSRR na Polskę, chcąc uniknąć wcielenia do Armii Czerwonej, próbował wraz z kolegami przedostać się do Warszawy. Schwytani przez Niemców i przekazani Rosjanom, zostali następnie skazani i zesłani do łagru w okolicach Archangielska na Syberii[1].

W 1948, po ośmiu latach katorżniczej pracy drwala-zesłańca, został zwolniony i wrócił do Polski[1]. Niemal od razu podjął studia w Akademii Sztuk Pięknych w Warszawie. Początkowo kształcił się w pracowni grafiki książkowej u Jana Marcina Szancera, a od 1952 w pracowni plakatu (ówczesnej Pracowni Projektowania Grafiki Propagandowej), kierowanej przez Henryka Tomaszewskiego. Uczelnię ukończył w 1955.

Zajął się głównie projektowaniem sztuki użytkowej, obejmującej takie dziedziny jak plakat, znak graficzny i opracowanie graficzne książek – okładki, obwoluty oraz ilustracje. Okazjonalnie projektował także znaczki pocztowe dla Poczty Polskiej. Mniej więcej od połowy lat 60. poświęcił się jednak wyłącznie książce. Opracował blisko 400 pozycji[1]. Współpracował z szeregiem wydawnictw, m.in. Państwowym Instytutem Wydawniczym, Czytelnikiem, Iskrami, Ludową Spółdzielnią Wydawniczą i Krajową Agencją Wydawniczą.

Henryk Tomaszewski: W naszym użytkowym fachu zawsze jest się tragarzem i trzeba te meble nosić pod wskazane adresy. Ale on nie podlizywał się ani wydawcy, ani pisarzowi. W tym co robił, był zawsze niepodległy. Przy pracy nad literaturą włączał motor własnej refleksji, i gdzieś go ona wiodła samotnymi ścieżkami. Bardzo dużo czytał, miał całkowicie swoistą inteligencję odczytywania świata i piszącego[1].

Choroba i śmierć[edytuj | edytuj kod]

Przez wiele lat chorował na białaczkę. Zmarł przedwcześnie w wieku 55. lat. Został pochowany na cmentarzu Powązkowskim w Warszawie (kwatera 130-1-11)[2].

Wybrana twórczość[edytuj | edytuj kod]

Plakaty[edytuj | edytuj kod]

  • W pogoni za żółtą koszulką, 1954
  • Dni oświaty, książki i prasy, 1955
  • Biały pudel, 1955
  • Włóczęga, 1955
  • Jesienne drużynowe biegi przełajowe, 1955
  • Bel Ami, 1956
  • Pan inspektor przyszedł, 1958
  • Alibi, 1957
  • Wyznania hochsztaplera Feliksa Krulla, 1958
  • Faustyna, 1958
  • Szpieg z Tajwanu, 1958
  • Marzenie, 1959
  • Fałszerz, 1959
  • Gdy umilkły działa, 1959
  • Piękna młynarka, 1959
  • Dzieje miłości, 1960
  • Strzał na bagnach, 1960
  • Czerwony sygnał, 1960
  • Kolorowe melodie, 1961
  • Przebudzenie, 1961
  • Dama pikowa, 1961
  • Wielka tajemnica, 1961
  • Skłóceni z życiem, 1961
  • Koniec drogi, 1961
  • Ludzie błękitnego płomienia, 1962
  • Ostatni świadek, 1962
  • Melonik i muzy, 1962
  • Bitwa o Kozi Dwór, 1962
  • Sami zakochani, 1963
  • Nie jedzcie stokrotek, 1964
  • Zgliszcza Radopolje, 1964
  • Żywi i martwi, 1964

Ilustracje i opracowania graficzne książek[edytuj | edytuj kod]

Znaczki pocztowe[edytuj | edytuj kod]

  • Mistrzostwa Świata w Klasie Finn (seria), 1965
  • Mistrzostwa Świata w Piłce Nożnej (seria), 1966
  • XI Szybowcowe Mistrzostwa Świata • Leszno 1968 (seria), 1968
  • Seria sportowa poolimpijska (seria), 1969
  • Wycinanki ludowe (seria), 1971

Wyróżnienia[edytuj | edytuj kod]

  • „Najładniejszy znaczek w 1965 roku” w plebiscycie pisma „Filatelista” – Mistrzostwa Świata w Klasie Finn (nr kat. 1385)[3]

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. a b c d e Jerzy Jaworowski – rysownik zapomniany [online], Jamiński Zespół Indeksacyjny [dostęp 2023-12-27].
  2. Cmentarz Stare Powązki: Jerzy Jaworowski, [w:] Warszawskie Zabytkowe Pomniki Nagrobne [dostęp 2020-01-16].
  3. „Filatelista”. Nr 14, s. 275, 1966. PZF. 

Bibliografia[edytuj | edytuj kod]

  • Jerzy Jaworowski – rysownik zapomniany, Jamiński Zespół Indeksacyjny
  • Film Posters
  • Artyści plastycy okręgu warszawskiego 1945–1970 • Słownik biograficzny (Przewodniczący rady programowej: Andrzej Janota), Warszawa 1972, s. 212–213
  • Irena Batura, Wojciech Batura: Po Ziemi Augustowskiej • Przewodnik dla turysty i wczasowicza. Suwałki: Wydawnictwo „Hańcza”, 1993, s. 54-55. ISBN 83-900828-3-7.

Linki zewnętrzne[edytuj | edytuj kod]

* kzp – Katalog Znaków Pocztowych