Jerzy Dmochowski (fizjolog roślin)
 prof. dr Jerzy Dmochowski (1902–1969) | |
| Data urodzenia | |
|---|---|
| Data i miejsce śmierci | |
| Miejsce spoczynku | |
| Zawód, zajęcie | mgr inż. rolnictwa, nauczyciel akademicki |
| Tytuł naukowy | profesor nauk rolniczych |
| Alma Mater | |
| Stanowisko | rektor Wyższej Szkoły Rolniczej w Szczecinie (1967–1969) |
| Odznaczenia | |
   | |
Jerzy Dmochowski (ur. 21 sierpnia 1902 w Sielcach, pow. Będzin[1], zm. 13 września 1969 w Szczecinie[2][3]) – polski profesor nauk rolniczych w zakresie fizjologii roślin, nauczyciel akademicki
Życiorys[edytuj | edytuj kod]
Jerzy Dmochowski urodził się w wielodzietnej inteligenckiej rodzinie górniczej[4]. Do szkoły średniej uczęszczał w Sosnowcu, a po maturze studiował rolnictwo na Uniwersytecie Poznańskim. Od trzeciego roku studiów pracował kolejno jako zastępca asystenta, młodszy i starszy asystent i adiunkt W Katedrze Fizjologii Roślin[5]. Dyplom inżyniera otrzymał w 1926, a rok później został magistrem inż. rolnictwa. Będąc asystentem, pracował również w Wielkopolskim Związku Kół Doświadczalnych w Poznaniu w charakterze instruktora-kierownika, przyczyniając się do wyprodukowania wysokokwalifikowanego jęczmienia browarnego[6]. W latach 1928-1930 nauczał także nawożenia i doświadczalnictwa w Szkole Rolnej w Środzie Wlkp. Stopień doktora nauk rolniczych otrzymał w 1933 na podstawie rozprawy Przemiany tłuszczu w niektórych nasionach i drzewach, wykonanej pod kierunkiem prof. dr Bronisława Niklewskiego. W latach 1937–1939 był powołany na stanowisko naczelnika Wydziału Produkcji Roślinnej Wielkopolskiej Izby Rolniczej. Podczas II wojny światowej zajmował się tajnym nauczaniem oraz był nauczycielem w szkołach średnich. W 1951 został docentem, a w 1965 – profesorem nadzwyczajnym nauk rolniczych.
W 1955 został powołany do nowo powstałej Wyższej Szkoły Rolniczej w Szczecinie, gdzie został kierownikiem zorganizowanej przez siebie Katedry Fizjologii Roślin. Pełnił kolejno funkcje prorektora ds. nauczania i wychowania (1955–1959), prodziekana (1961–1962) i dziekana (1962-1967) Wydziału Rolniczego[1], a w latach 1967–1969 był rektorem tej uczelni[5].
Prof. dr inż. Jerzy Dmochowski zmarł nagle, uroczysty pogrzeb obył się 17 września 1969 na Cmentarzu Centralnym w Szczecinie[7]
Jest autorem 53 publikacji z zakresu fizjologii roślin i nawożenia, w tym 5 podręczników akademickich[4]. Wypromował 3 doktorów.
Medale i odznaczenia[edytuj | edytuj kod]
- Krzyż Oficerski Orderu Odrodzenia Polski
- Złoty Krzyż Zasługi
- Odznaka Zasłużonego Nauczyciela PRL
- Złoty Gryf Pomorski
- Odznaka Zasłużonego dla Ziemi Koszalińskiej
Przypisy[edytuj | edytuj kod]
- ↑ a b 60 lat Wydziału Kształtowania Środowiska i Rolnictwa Zachodniopomorskiego Uniwersytetu Technologicznego w Szczecinie 1954-2014. Wydawnictwo Zachodniopomorskiego Uniwersytetu Technologicznego w Szczecinie, Szczecin 2014, s. 13, 43, 127-128. ISBN 978-83-7663-180-6
- ↑ Lokalizacja grobu na Cmentarzu Centralnym w Szczecinie. Wyszukiwarka grobów (dostęp 31.10.2023)
- ↑ Nekrolog. „Głos Szczeciński” z 15.09.1969
- ↑ a b Akademia Rolnicza w Szczecinie w latach 1954–1979 (red. Marian Kubasiewicz). Wydawnictwo Akademii Rolniczej w Szczecinie, Szczecin 1979, s. 305–306
- ↑ a b Encyklopedia Szczecina. Wydanie jubileuszowe z okazji 70-lecia polskiego Szczecina. Red. T. Białecki. Szczecińskie Towarzystwo Kultury, Szczecin 2015, s. 153. ISBN 978-83-942725-0-0.
- ↑ Encyklopedia Szczecina. T. I (A-O). Red. T. Białecki. Uniwersytet Szczeciński Szczecin 1999, s. 191. ISBN 83-7241-089-5.
- ↑ Ostatnia droga JM Rektora WSR prof. dr. inż. Jerzego Dmochowskiego. „Głos Szczeciński” nr 222, 18.09.1969, cyt. za: Dorota Gołębiowska. Gazeta Pięćdziesięciolecia. „Agrarius” wydanie archiwalne - sierpień 2005, s. 36.