Jauhienij Abalenski
| Pełne imię i nazwisko | Jauhienij Wiaczasławawicz Abalenski |
|---|---|
| Data i miejsce urodzenia | 30 marca 1973 |
| Deputowany do Izby Reprezentantów Zgromadzenia Narodowego Republiki Białorusi IV i V kadencji | |
| Okres | od 27 października 2008 |
| Deputowany do Mińskiej Obwodowej Rady Deputowanych XXV kadencji | |
| Okres | od ? |
Jauhienij Wiaczasławawicz Abalenski (biał. Яўгеній Вячаслававіч Абаленскі, ros. Евгений Вячеславович Оболенский, Jewgienij Wiaczesławowicz Obolenski; ur. 30 marca 1973 w Soligorsku) – białoruski inżynier elektryk i polityk, od 2008 roku deputowany do Izby Reprezentantów Zgromadzenia Narodowego Republiki Białorusi IV i V kadencji.
Życiorys[edytuj | edytuj kod]
Urodził się 30 marca 1973 roku w mieście Soligorsk, w obwodzie mińskim Białoruskiej SRR, ZSRR. Ukończył Białoruską Państwową Akademię Politechniczną, uzyskując wykształcenie inżyniera elektryka, Moskiewski Państwowy Uniwersytet Otwarty, uzyskując wykształcenie górniczego inżyniera elektryka[1], oraz Akademię Zarządzania przy Prezydencie Republiki Białorusi, uzyskując wykształcenie specjalisty w zakresie administracji państwowej[2]. Pracował jako elektroślusarz dyżurny ds. remontu sprzętu, mistrz zmiany, zastępca kierownika Wydziału Szybu Nr 2 Czwartego Zarządu ds. Rudy Zjednoczenia Produkcyjnego „Biełaruśkalij” w Soligorsku[1].
Był deputowanym do Soligorskiej Miejskiej Rady Deputowanych XXIV kadencji, zastępcą przewodniczącego Soligorskiej Rejonowej Rady Deputowanych, deputowanym do Mińskiej Obwodowej Rady Deputowanych XXV kadencji[2]. 27 października 2008 roku został deputowanym do Izby Reprezentantów Zgromadzenia Narodowego Republiki Białorusi IV kadencji z Soligorskiego Okręgu Wyborczego Nr 75[3]. Pełnił w niej funkcję członka Stałej Komisji ds. Przemysłu, Sektora Paliwowo-Energetycznego, Transportu, Łączności i Przedsiębiorczości[1]. Od 13 listopada 2008 roku był członkiem Narodowej Grupy Republiki Białorusi w Unii Międzyparlamentarnej[4]. 18 października 2012 roku został deputowanym do Izby Reprezentantów V kadencji z Soligorskiego Miejskiego Okręgu Wyborczego Nr 68[5]. Pełnił w niej funkcję zastępcy przewodniczącego Stałej Komisji ds. Przemysłu, Sektora Paliwowo-Energetycznego, Transportu, Łączności[2]. Jego kadencja w Izbie Reprezentantów zakończyła się 11 października 2016 roku[6].
Poglądy[edytuj | edytuj kod]
W czasie kampanii wyborczej poprzedzającej wybory parlamentarne w 2012 roku, Jauhienij Abalenski opublikował zwrot do wyborców, w którym apelował o stabilność, zgodę i porozumienie w społeczeństwie. Wyraził także opinię, że najistotniejszymi problemami obywateli Białorusi jest wynagrodzenie, mieszkanie, bezpieczeństwo socjalne – możliwość nauki i otrzymania w razie konieczności pomocy medycznej[7].
Życie prywatne[edytuj | edytuj kod]
Jauhienij Abalenski jest żonaty, ma dwie córki[1].
Przypisy[edytuj | edytuj kod]
- ↑ a b c d Оболенский Евгений Вячеславович. Izba Reprezentantów Zgromadzenia Narodowego Republiki Białorusi. [dostęp 2018-05-21]. [zarchiwizowane z tego adresu (2016-10-12)]. (ros.).
- ↑ a b c Абаленскі Яўгеній Вячаслававіч. Izba Reprezentantów Zgromadzenia Narodowego Republiki Białorusi. [dostęp 2018-05-21]. [zarchiwizowane z tego adresu (2016-10-12)]. (biał.).
- ↑ В. Андрейченко: Постановление Палаты представителей Национального собрания Республики Беларусь от 27 октября 2008 г. № 4-П4/I. pravo.levonevsky.org, 2008-10-27. [dostęp 2018-05-21]. [zarchiwizowane z tego adresu (2014-12-08)]. (ros.).
- ↑ В. Андрейченко: Постановление Палаты представителей Национального собрания Республики Беларусь от 13 ноября 2008 г. №40-П4/I. pravo.levonevsky.org, 2008-11-13. [dostęp 2018-05-21]. [zarchiwizowane z tego adresu (2014-12-08)]. (ros.).
- ↑ В. Андрейченко: Постановление Палаты представителей Национального собрания Республики Беларусь от 18 октября 2012 г. №4-П5/I. Narodowy Internetowy Portal Prawny Republiki Białorusi, 2012-10-18. [dostęp 2018-05-21]. [zarchiwizowane z tego adresu (2018-05-21)]. (ros.).
- ↑ В. Андрейченко: Постановление Палаты представителей Национального собрания Республики Беларусь от 11 октября 2016 г. № 1-П6/I. Narodowy Internetowy Portal Prawny Republiki Białorusi, 2016-10-11. [dostęp 2018-05-21]. [zarchiwizowane z tego adresu (2017-11-16)]. (ros.).
- ↑ Евгений Вячеславович Оболенский. „Szachcior”. Nr 101–102, 2012. Siarhiej Kwitkiewicz. Soligorsk: Soligorski Rejonowy Komitet Wykonawczy, Soligorska Rejonowa Rada Deputowanych, Redakcja gazety Szachcior. [dostęp 2018-05-21]. (ros.).