Jasen Petrow

Jasen Petrow
Ясен Петров
Ilustracja
Data i miejsce urodzenia

23 czerwca 1968
Płowdiw

Pozycja

ofensywny pomocnik

Kariera seniorska[a]
Lata Klub Wyst. Gole
1988–1990 Botew Płowdiw 39 (8)
1990–1991 Pirin Goce Dełczew 14 (8)
1991 Lewski Sofia 26 (2)
1992–1993 Botew Płowdiw 52 (18)
1993–1996 Łokomotiw Sofia 67 (17)
1997 (I) Wuhan Guanggu 11 (3)
1997 (II) Nanjing Yoyo 14 (4)
1998 Sichuan Guancheng 5 (1)
1998–1999 Łokomotiw Sofia 31 (4)
1999–2000 Alki Larnaka 12 (4)
2000–2001 (j) Sławia Sofia 11 (1)
2000–2001 (w) SV Meppen 14 (3)
2001–2002 (j) TB Berlin 10 (2)
W sumie: 306 (75)
Kariera reprezentacyjna
Lata Reprezentacja Wyst. Gole
1993  Bułgaria 3 (0)
Kariera trenerska
Lata Drużyna
2002–2004 Łokomotiw Sofia
2004–2005 Botew Płowdiw
2006–2007 reprezentacja Bułgarii U-18
2006–2007 Czerno More Warna
2007–2008 Łokomotiw Płowdiw
2010–2011 Lewski Sofia
2013 Botew Wraca
2014–2016 Shijiazhuang Ever Bright
2017 Beijing Sport University F.C.
2017 Henan Jianye
2018–2019 Shijiazhuang Ever Bright
2021–2022 Bułgaria
  1. Uwzględniono wyłącznie rozgrywki ligowe.

Jasen Petrow Petrow (ur. 23 czerwca 1968 roku w Płowdiwie) – bułgarski piłkarz grający na pozycji ofensywnego pomocnika, oraz trener piłkarski.

Kariera piłkarska[edytuj | edytuj kod]

Karierę piłkarską rozpoczynał w Botewie Płowdiw, w którego seniorskiej drużynie zadebiutował w wieku dwudziestu lat. Klub na początku lat 90. zaliczał się do czołówki ekstraklasy; od 1989 do 1993 roku dotarł do finału Pucharu Armii Sowieckiej (1990) i Pucharu Bułgarii (1993), ponadto raz kończył rozgrywki na trzecim (1992–1993), a raz na czwartym miejscu (1991–1992).

Jeszcze większe sukcesy Petrow osiągnął grając w Łokomotiwie Sofia, który w sezonie 1994–1995 zdobył pierwszy w historii Puchar Bułgarii oraz zajął drugie miejsce w lidze.

Po rozstaniu z Łokomotiwem w 1996 roku zawodnik znacznie obniżył formę; występował w słabych klubach (które zresztą zmieniał średnio raz na pół roku) w Chinach i na Cyprze. Na ostatnim etapie kariery grał w trzeciej lidze niemieckiej.

W reprezentacji Bułgarii rozegrał trzy mecze, wszystkie na początku 1993 roku za selekcjonerskiej kadencji Dimityra Penewa. Rywalami Bułgarów, którzy brali wówczas udział w towarzyskim tournée po Afryce i Azji, były zespoły Tunezji i Zjednoczonych Emiratów Arabskich (dwukrotnie). Petrow zagrał we wszystkich trzech spotkaniach, w dwu pierwszych przez całą pierwszą połowę, a w ostatnim wszedł na boisko w '75 minucie.

Sukcesy piłkarskie[edytuj | edytuj kod]

Kariera szkoleniowa[edytuj | edytuj kod]

Po zakończeniu kariery piłkarskiej w 2001 roku rozpoczął pracę szkoleniową w Łokomotiwie Sofia, z którym kończył sezon na miejscach 10. (2002–2003) i 9. (2003–2004).

Następnie przez ponad rok był opiekunem piłkarzy Botewu Płowdiw, a zwieńczeniem jego pracy był awans do ekstraklasy.

Już w I lidze prowadził Czerno More Warna (marzec 2006-czerwiec 2007), będąc równocześnie selekcjonerem reprezentacji do lat 18. Dotarł z tym klubem do finału Pucharu Bułgarii, w którym jego podopieczni ulegli 1:3 CSKA Sofia.

Od września 2007 do marca 2008 Petrow był trenerem Łokomotiwu Płowdiw. Po rozstaniu z tym klubem nie pracował w zawodzie przez ponad dwa lata.

Na początku maja 2010 bułgarskie media podały, że od sezonu 2010–2011 Petrow będzie trenerem Lewskiego Sofia[1]. I rzeczywiście, 20 maja został przedstawiony jako nowy szkoleniowiec Lewskiego[2]. W pierwszym sezonie swojej pracy doprowadził ten klub do wicemistrzostwa kraju. Jednak wynik ten - w połączeniu ze słabymi występami w Lidze Europy oraz Pucharze Bułgarii – nie usatysfakcjonował działaczy, którzy wręczyli szkoleniowcowi dymisję. Jego następcą został Georgi Iwanow.

Sukcesy szkoleniowe[edytuj | edytuj kod]

Przypisy[edytuj | edytuj kod]