Jarosław Wajk

Jarosław Wajk
Data urodzenia

29 września 1963

Pochodzenie

Polska

Instrumenty

gitara

Gatunki

rock

Zawód

muzyk, wokalista, gitarzysta, kompozytor, autor tekstów, terapeuta uzależnień

Powiązania

Daab

Zespoły
Collage (1984-1985; 1992)
The Lizard's Day (1986–1988)
Oddział Zamknięty (1989, 1992–1995, 2015)
Vayk (1995)
W.A.J.K Acoustic Rock Band (od 2020)

Jarosław Wajk (ur. 29 września 1963[1]) – polski wokalista, gitarzysta, autor tekstów, kompozytor, terapeuta uzależnień.

Życiorys[edytuj | edytuj kod]

Kariera muzyczna[edytuj | edytuj kod]

Początkowo udzielał się jako gitarzysta w warszawskich kapelach wykonujących muzykę punk-rockową, w towarzystwie grającego na perkusji Kuby Wojewódzkiego (późniejszego dziennikarza).

Pierwszy z amatorskich zespołów założył w 1981 jako licealista. Zespół ten został szybko dostrzeżony przez Roberta Brylewskiego i Tomasza Lipińskiego (ówczesnych liderów Brygady Kryzys), którzy złożyli grupie propozycję występu na jednym z przeglądów zespołów nowej fali. Ostatecznie grupa nie skorzystała z propozycji, a Jarosław Wajk przeszedł do zespołu Daab, w składzie którego pozostał zanim zespół zrealizował swoje pierwsze nagrania.

Profesjonalną karierę muzyczną Jarosław Wajk rozpoczął w 1984, gdy został wokalistą zespołu Collage. W 1985 opuścił zespół. Po odejściu Roberta Gawlińskiego z zespołu Madame, miał zostać nowym wokalistą formacji. Ostatecznie, w 1986 z liderem grupy, Robertem Sadowskim zawiązał nowy zespół o nazwie Lizard's Day. Z zespołem zrealizował dwa nagrania w studio RSC w Rzeszowie[2].

W 1988 wziął udział w przesłuchaniu na nowego wokalistę zespołu Oddział Zamknięty. Oficjalnie dołączył do niego w 1989 zastępując Zbigniewa Bieniaka. Z grupą wziął udział m.in. w trasie koncertowej po ZSRR oraz dokonał dwóch nagrań w studio S-4 (utwory pt. "Stół" i "Skandal"). Z powodu odmiennych koncepcji artystycznych, jeszcze tego samego roku rozstał się z zespołem[3].

W 1992 na chwilę powrócił do zespołu Collage, a następnie wziął udział w reaktywacji Oddziału Zamkniętego. Wraz z zespołem zaśpiewał kilkaset koncertów w Polsce i za granicą m.in. w USA (w prestiżowym klubie Limelight w Nowym Jorku). Wystąpił na największych polskich festiwalach muzycznych. Brał udział w wielu imprezach o charakterze charytatywnym. Nagrał kolejno albumy: Z miłości do rock and rolla (1993), Terapia (1993), Bezsenność (1995).

Po drugim odejściu z Oddziału Zamkniętego, w 1995 był wokalistą grupy Vayk, którą założył z Waldemarem Kuleczką. W 1996 wziął udział w koncercie poświęconym pamięci zmarłego wokalisty Dżemu Ryszarda RiedlaList do R. na dwanaście głosów – Spodek, Katowice oraz w telewizyjnej rejestracji piosenek z tego koncertu[4]. W tym samym roku zaśpiewał gościnnie utwór "Idol" (autorstwa Zbigniewa Hołdysa) na płycie Wojciecha Pilichowskiego pt. Granat. W kolejnych latach prowadził karierę solową, efektem czego był jego pierwszy i jedyny solowy album studyjny pt. Tchnienie (wyd. 2001), do nagrania którego zaprosił m.in. aktora Artura Żmijewskiego.

Od 2014 był ponownie związany z Oddziałem Zamkniętym, z którym gościnnie odbył trasę koncertową z okazji 35-lecia działalności[5]. W marcu 2015 oficjalnie powrócił do zespołu, zastępując tym samym Cezarego Zybałę-Strzeleckiego[5][6]. W listopadzie 2015, po niespełna ośmiu miesiącach gry w zespole, definitywnie zakończył współpracę z zespołem[5]. Od 2020 jest liderem zespołu W.A.J.K Acoustic Rock Band (funkcjonującym również pod nazwami W.A.J.K Acoustic Rock Trio i W.A.J.K WażneAbyJeszczeKwiaty). W trakcie pandemii COVID-19 zrealizował kilka nagrań w ramach projektu pt. W.A.J.K & MMM [2].

Życie prywatne[edytuj | edytuj kod]

Ukończył Szkołę Psychoterapii Uzależnień w Czarnym Borze[7][3]. Studiował rehabilitację na Akademii Wychowania Fizycznego Józefa Piłsudskiego w Warszawie[8][7]. Z wyznania jest adwentystą dnia siódmego[9]. W latach 90. XX w. popadł w uzależnienia od narkotyków i papierosów – następnie prowadził warsztaty z profilaktyki uzależnień.

Dyskografia[edytuj | edytuj kod]

Źródła:[5][10][11][12]

Albumy studyjne[edytuj | edytuj kod]

  • Terapia (1993) – Oddział Zamknięty
  • Bezsenność (1995) – Oddział Zamknięty
  • Tchnienie (2001) – album solowy

Albumy koncertowe[edytuj | edytuj kod]

Albumy kompilacyjne[edytuj | edytuj kod]

  • Przeboje Polskiego Rocka. Agnieszka (1994) – Oddział Zamknięty, różni wykonawcy
  • Changes (1995) – Collage
  • Ballady (1996) – Oddział Zamknięty
  • Gold (1998) – Oddział Zamknięty
  • To ja złodziej (2000) – Oddział Zamknięty, różni wykonawcy

Single[edytuj | edytuj kod]

  • Stół (1989) – Oddział Zamknięty
  • Skandal (1989) – Oddział Zamknięty
  • Anioły (1993) – Oddział Zamknięty
  • Uszy (1994) – Oddział Zamknięty
  • Sama (1994) – Oddział Zamknięty
  • Gdyby nie Ty (1995) – Oddział Zamknięty
  • Wierzę, że moja bezsenność będzie Twoja (1995) – Oddział Zamknięty
  • Nikt nie zauważy kiedy wyjdę / Drzewo (1995) – Oddział Zamknięty

Gościnnie[edytuj | edytuj kod]

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. Leszek Gnoiński, Jan Skaradziński: Encyklopedia Polskiego Rocka. Warszawa: Świat Książki, 1997, s. 328. ISBN 83-7129-570-7.
  2. a b Jarek Wajk reloaded - W.A.J.K acoustic rock band [online], Najlepsze imprezy w Polsce, 17 stycznia 2020 [dostęp 2021-02-05] (pol.).
  3. a b Barbara Świętek: „JUTRO JEST… wtedy pochylisz się nad sobą” . powiat.swidnica.pl, 27 listopada 2017. [dostęp 2021-07-23]. (pol.).
  4. Biografia Jarek Wajk [online], Last.fm [dostęp 2019-11-17] (pol.).
  5. a b c d Michał Grzesiek, Oddział Zamknięty. Napiętnowani Marzeniami (wyd. SQN), 2021.
  6. Aleksandra Mrozowska: Rozstania i powroty w Oddziale Zamkniętym. Hard Rock Service, 2015-03-17. [dostęp 2016-08-23]. [zarchiwizowane z tego adresu (2016-06-16)]. (pol.).
  7. a b Jarek Wajk. linkedin.com. [dostęp 2021-07-23]. (pol.).
  8. Alina Gutek: Ulica nie ma końca. nadzieja.pl, maj 2002. [dostęp 2021-07-23]. (pol.).
  9. Przemysław Siczek: Wywiad z Jarkiem Wajkiem. swiadectwa.kdm.pl, 1999-02-17. [dostęp 2016-08-23]. (pol.).
  10. Jarek Wajk – Tchnienie; Archiwum Polskiego Rocka [online] [dostęp 2019-11-17] (pol.).
  11. Przeboje Polskiego Rocka – Agnieszka (1994, CD). [dostęp 2021-12-06].
  12. Oddział Zamknięty – …Wierzę, Że Moja Bezsenność Będzie Twoja… (1995, CD). [dostęp 2021-12-06].

Linki zewnętrzne[edytuj | edytuj kod]