Jarosław Stawiarski

Jarosław Stawiarski
Ilustracja
Jarosław Stawiarski (2020)
Pełne imię i nazwisko

Jarosław Piotr Stawiarski

Data i miejsce urodzenia

3 października 1963
Kraśnik

Marszałek województwa lubelskiego
Okres

od 21 listopada 2018

Przynależność polityczna

Prawo i Sprawiedliwość

Poprzednik

Sławomir Sosnowski

Sekretarz stanu w Ministerstwie Sportu i Turystyki
Okres

od listopada 2015
do listopada 2018

Przynależność polityczna

Prawo i Sprawiedliwość

Odznaczenia
Krzyż Kawalerski Orderu Odrodzenia Polski Krzyż Oficerski Orderu „Za Zasługi dla Litwy” Medal „Za Zasługi dla Polaków w Kazachstanie”

Jarosław Piotr Stawiarski (ur. 3 października 1963 w Kraśniku[1]) – polski polityk, historyk, nauczyciel i samorządowiec. W latach 2006–2011 oraz 2014–2018 poseł na Sejm V, VI, VII i VIII kadencji, w latach 2015–2018 sekretarz stanu w Ministerstwie Sportu i Turystyki, od 2018 marszałek województwa lubelskiego.

Życiorys[edytuj | edytuj kod]

Wykształcenie[edytuj | edytuj kod]

Syn Stanisława i Heleny[1]. W 1989 ukończył studia na Wydziale Humanistycznym Uniwersytetu Marii Curie-Skłodowskiej w Lublinie na kierunku historycznym. W 1997 na Uniwersytecie Warszawskim ukończył studia podyplomowe z zarządzania, a w 1998 w Bałtyckiej Wyższej Szkole Humanistycznej w Koszalinie z zarządzania oświatą i nadzoru pedagogicznego.

Działalność zawodowa i polityczna[edytuj | edytuj kod]

W 1989 został członkiem Niezależnego Samorządnego Związku Zawodowego „Solidarność”. Od 1989 pracował jako nauczyciel w szkołach w Kraśniku: w latach 1989–1996 w Szkole Podstawowej nr 6, a w latach 1996–1997 w Zespole Szkół nr 3. Od 1997 do 2002 był dyrektorem Szkoły Podstawowej nr 1 w Kraśniku. Od grudnia 2002 do lutego 2006 pełnił funkcję starosty powiatu kraśnickiego. W latach 1998–2006 zasiadał w radzie powiatu (w 1998 wybrany został z listy Akcji Wyborczej Solidarność, a w 2002 z ramienia lokalnego komitetu wyborczego „Kraśnik 2002”). Do 2005 działał w Partii Centrum, zasiadał w jej radzie politycznej[2]. Później wstąpił do Prawa i Sprawiedliwości.

W wyborach parlamentarnych w 2005 bezskutecznie kandydował do Sejmu. Mandat posła V kadencji objął w lutym 2006 w miejsce Elżbiety Kruk (która została powołana w skład Krajowej Rady Radiofonii i Telewizji). W 2007 został wybrany na kolejną kadencję, otrzymując w okręgu lubelskim 11 949 głosów. W wyborach w 2011 nie został ponownie wybrany do Sejmu. Objął następnie stanowisko zastępcy burmistrza Kraśnika[3]. Bez powodzenia kandydował w wyborach do Parlamentu Europejskiego w 2014. W tym samym roku uzyskał mandat radnego sejmiku lubelskiego[4], w grudniu 2014 objął natomiast mandat posła VII kadencji[5] (po Jarosławie Żaczku). W 2015 z powodzeniem ubiegał się o poselską reelekcję (otrzymał 15 807 głosów)[6]. 19 listopada 2015 został mianowany sekretarzem stanu w Ministerstwie Sportu i Turystyki[7].

21 listopada 2018 został wybrany na marszałka województwa lubelskiego[8], odszedł w konsekwencji z funkcji rządowej i z Sejmu. W 2022 powołany na pełnomocnika jednego z okręgów PiS w województwie lubelskim[9]. W 2024 ponownie uzyskał mandat radnego sejmiku[10].

Odznaczenia i wyróżnienia[edytuj | edytuj kod]

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. a b Dane osoby pełniącej funkcje publiczne. ipn.gov.pl. [dostęp 2023-02-15].
  2. Rada polityczna – regiony. centrum.org.pl. [dostęp 2011-12-25].
  3. Były poseł PiS znalazł pracę u burmistrza z PiS. dziennikwschodni, 14 listopada 2011. [dostęp 2011-12-25].
  4. Oficjalne wyniki wyborów do sejmiku. Kto został radnym?. dziennikwschodni.pl, 21 listopada 2014. [dostęp 2014-11-21].
  5. Strona sejmowa posła VII kadencji. [dostęp 2023-12-22].
  6. Serwis PKW – Wybory 2015. [dostęp 2015-10-27].
  7. Jest kolejny wiceminister z Lubelszczyzny. Od sportu. wyborcza.pl, 19 listopada 2015. [dostęp 2015-11-19].
  8. Jarosław Stawiarski wybrany na marszałka województwa lubelskiego. tvp.info, 21 listopada 2018. [dostęp 2018-11-21].
  9. Znamy 6 pełnomocników PiS w Lubelskiem. radio.lublin.pl, 28 czerwca 2022. [dostęp 2022-06-29].
  10. Serwis PKW – Wybory 2024. [dostęp 2024-04-09].
  11. M.P. z 2022 r. poz. 801
  12. Odznaczenia państwowe z okazji Dnia Samorządu Terytorialnego. prezydent.pl, 27 maja 2022. [dostęp 2022-05-27].
  13. Wysokie odznaczenia Państwa Litewskiego dla polskich polityków. wilnoteka.lt, 22 lutego 2019. [dostęp 2020-10-20].
  14. Tydzień Polski w Ałmaty w ramach obchodów 100. rocznicy Odzyskania przez Polskę Niepodległości. gov.pl, 30 kwietnia 2018. [dostęp 2020-11-26].

Bibliografia[edytuj | edytuj kod]