Jarosław Macionczyk

Jarosław Macionczyk
Data i miejsce urodzenia	22 stycznia 1979 ; Wodzisław Śląski
Wzrost	190 cm
Pozycja	rozgrywający
	Informacje klubowe
Klub	Jastrzębski Węgiel
Numer w klubie	17
Kariera seniorska
1996–1999	Górnik Radlin
1999–2001	AZS Politechnika Śląska Gliwice
2001–2003	Górnik Radlin
2003–2005	AZS PWSZ Nysa
2005–2006	Energetyk Jaworzno
2006–2010	Jadar Radom
2010–2011	Trefl Gdańsk
2011–2013	BBTS Bielsko-Biała
2013–2015	UMKS Kęczanin Kęty
2015–2017	Aluron Virtu Warta Zawiercie
2017–2022	BBTS Bielsko-Biała
2022–2023	MKS Będzin
04.10.2023–20.12.2023	BBTS Bielsko-Biała
30.01.2024–	Jastrzębski Węgiel

Jarosław Macionczyk (ur. 22 stycznia 1979 w Wodzisławiu Śląskim) – polski siatkarz, grający na pozycji rozgrywającego.

Życie prywatne[edytuj | edytuj kod]

Urodził się 22 stycznia 1979 roku w Wodzisławiu Śląskim. Naukę rozpoczął w 1986 roku w rybnickiej Szkole Podstawowej nr 15. Maturę zdał w Liceum Zawodowym przy Zespole Szkół Mechaniczno-Elektrycznych. W 2002 roku został absolwentem Prywatnego Policealnego Studium Menadżerskiego w Rybniku. Ma żonę Annę oraz 2 synów Ignacego i Antoniego.

Kariera w piłce siatkowej[edytuj | edytuj kod]

Karierę sportową rozpoczynał w zespołach młodzieżowych w Górniku Radlin. Przeszedł wszystkie szczeble młodzieżowych rozgrywek z tym klubem. W tym okresie był również zawodnikiem szerokiego składu pierwszego zespołu Górnika Radlin występującego wówczas w rozgrywkach ekstraklasy, gdzie grał jako libero. Po skończeniu wieku juniora został wypożyczony do drugoligowego AZS Politechniki Śląskiej Gliwice. Po dwuletnim wypożyczeniu wrócił do Radlina na dwa sezony. W sezonie 2002/2003 walczył w finale 1.ligi seri B przeciwko AZS Politechnika Warszawska, a następnie w barażu z zespołem z NKS Nysa.

W sezonie 2003/2004 po raz pierwszy wystąpił w Polskiej Lidze Siatkówki jako gracz AZS-u PWSZ Nysa. W rozgrywkach tych zadebiutował w pierwszej kolejce ligowej, w przegranym meczu w trzech setach z Pamapolem AZS-em Częstochowa. Był podstawowym zawodnikiem swojego zespołu. Z drużyną zajął 7. miejsce w końcowej klasyfikacji ligi, pokonując w ostatniej rundzie play-off AZS Politechnikę Warszawską^[2].

W kolejnym sezonie z nyskim AZS-em w ekstraklasie uplasował się na 9. pozycji. W meczach barażowych o utrzymanie się w lidze zwyciężył Górnik Radlin, natomiast przegrał rywalizację z drużyną z niższej klasy rozgrywek. Tym samym spadł z klubem z Polskiej Ligi Siatkówki^[3].

W przerwie sezonowej przeszedł do ligowego rywala zespołu z Nysy i beniaminka tych rozgrywek, Energetyka Jaworzno^[4]. Wówczas jaworznianie przegrali rywalizację z radomską drużyną i walczyli o niższe miejsca w lidze.

25 września 2006 roku został zawodnikiem beniaminka Polskiej Ligi Siatkówki, Jadaru Sport Radom. O miejsce w podstawowym składzie rywalizował z Tomášem Malčíkiem. W sezonie 2010/2011 zasilił kadrę drużyny z Gdańska. W tym samym sezonie zespół awansował do PlusLigi. Rok później przeniósł się do drużyny z Bielska-Białej, gdzie grał przez dwa lata. W sezonie 2012/2013 awansował z tym zespołem do PlusLigi. Kolejnym zespołem Macionczyka był Kęczanin, z którym największym sukcesem było zajęcie VIII miejsca w I lidze. Był kapitanem drużyny. Następnie podpisał kontrakt z Aluronem, w którym został kapitanem zespołu. W latach 2017-2022 ponownie był zawodnikiem BBTS-u Bielsko-Biała, z którym w sezonie 2021/2022 wywalczył kolejny awans do PlusLigi. W sezonie 2022/2023 reprezentował barwy MKS-u Będzin w Tauron 1. Lidze, po którym oficjalnie zakończył karierę sportową^[5].

W październiku 2023 podpisał krótki kontrakt z BBTS-em Bielsko-Białej, który borykał się z kontuzjami rozgrywających^[6]. Następnie w styczniu 2024 dołączył do Jastrzębskiego Węgla, wobec kontuzji łotewskiego rozgrywającego Edvinsa Skrudersa^[7]. Gdy tylko dołączył w trakcie sezonu 2023/2024 do Jastrzębskiego Węgla stał się najstarszym zawodnikiem grającym w Pluslidze przez dotychczasowy czas^[8].