Janusz Piekarczyk
| Data i miejsce urodzenia | 2 sierpnia 1946 |
|---|---|
| Data i miejsce śmierci | 17 września 2009 |
| Zawód, zajęcie | lekarz stomatolog, nauczyciel akademicki |
| Tytuł naukowy | profesor nauk medycznych |
| Alma Mater | |
| Stanowisko | rektor Akademii Medycznej w Warszawie (1999–2005) |
| Odznaczenia | |
    | |
Janusz Zbigniew Piekarczyk (ur. 2 sierpnia 1946 w Rossoszu[1], zm. 17 września 2009[2] w Warszawie[3]) – polski lekarz stomatolog, specjalista w zakresie chirurgii stomatologicznej oraz chirurgii szczękowo-twarzowej[4], profesor nauk medycznych, rektor Akademii Medycznej w Warszawie (1999–2005).
Życiorys[edytuj | edytuj kod]
Syn Tadeusza i Mieczysławy[3]. W 1969 ukończył studia na Wydziale Lekarskim Akademii Medycznej w Warszawie. Doktoryzował się w 1974 na podstawie pracy pt. Guzy olbrzymiokomórkowe szczęk, studium kliniczno-morfologiczne. Stopień doktora habilitowanego uzyskał w 1983 w oparciu o rozprawę zatytułowaną Ocena zaawansowania raków szczęki na podstawie analizy wybranych metod diagnostycznych[2]. 17 kwietnia 1992 otrzymał tytuł profesora nauk medycznych[4].
Od 1969 był zawodowo związany z macierzystą uczelnią, zaczynając jako asystent w Klinice Chirurgii Szczękowo-Twarzowej. Przechodził kolejne szczeble kariery naukowej, dochodząc w 1997 do stanowiska profesora zwyczajnego. Uzyskał specjalizacje drugiego stopnia w zakresie chirurgii stomatologicznej (1974) oraz chirurgii szczękowo-twarzowej (1978). Odbywał staże naukowe na uczelniach w Stanach Zjednoczonych, Wielkiej Brytanii i Francji. Na Akademii Medycznej był kierownikiem Katedry i Kliniki Chirurgii Czaszkowo-Szczękowo-Twarzowej, Chirurgii Jamy Ustnej i Implantologii[2] oraz dyrektorem Instytutu Stomatologii (od 2005)[1][4]. Pełnił funkcje prodziekana Oddziału Stomatologii (1986–1993), prorektora ds. dydaktyki i wychowania (1993–1999), a od 1999 do 2005 przez dwie kadencje zajmował stanowisko rektora tej uczelni[2].
W latach 1993–2002 był prezesem Polskiego Towarzystwa Stomatologicznego, uzyskał później honorowe członkostwo w tej organizacji. W 2006 został prezesem Polskiego Towarzystwa Chirurgii Czaszkowo-Szczękowo-Twarzowej, Chirurgii Stomatologicznej i Implantologii[1]. Zasiadał w Centralnej Komisji do Spraw Stopni i Tytułów (od 1999)[1][2][4].
Odznaczony m.in. Krzyżem Kawalerskim (2000)[5] i Oficerskim (2005)[6] Orderu Odrodzenia Polski, Złotym Krzyżem Zasługi, Medalem Komisji Edukacji Narodowej[2]. W 2005 otrzymał tytuł doktora honoris causa Akademii Medycznej w Lublinie[7].
Przypisy[edytuj | edytuj kod]
- ↑ a b c d Hanna Celnik, Magdalena Zielonka: Poczet rektorów i dziekanów. Warszawa: Warszawski Uniwersytet Medyczny, 2009, s. 50–51.
- ↑ a b c d e f Zmarł prof. Janusz Piekarczyk. dziennikpolski24.pl, 22 września 2009. [dostęp 2016-04-21].
- ↑ a b Janusz Piekarczyk. rejestry-notarialne.pl. [dostęp 2021-06-12].
- ↑ a b c d Prof. dr hab. Janusz Zbigniew Piekarczyk, [w:] baza „Ludzie nauki” portalu Nauka Polska (OPI) [dostęp 2016-04-21].[martwy link]
- ↑ Postanowienie Prezydenta Rzeczypospolitej Polskiej z dnia 14 marca 2000 r. o nadaniu orderów i odznaczeń (M.P. z 2000 r. nr 14, poz. 301).
- ↑ Postanowienie Prezydenta Rzeczypospolitej Polskiej z dnia 25 maja 2005 r. o nadaniu orderów i odznaczeń (M.P. z 2005 r. nr 65, poz. 899).
- ↑ Godności nadane przez Akademię Medyczną w Lublinie. umlub.pl. [dostęp 2016-04-21].