Janusz Mroczka

Janusz Mroczka (ur. 27 kwietnia 1952 w Dębicy) – polski metrolog, twórca polskiej szkoły metrologii elektronicznej i fotonicznej. Członek korespondent Polskiej Akademii Nauk oraz Centralnej Komisji ds. Stopni i Tytułów. Profesor zwyczajny Politechniki Wrocławskiej. Doktor honoris causa Politechniki Lubelskiej, Politechniki Opolskiej i Politechniki Gdańskiej.

Życiorys[edytuj | edytuj kod]

Studia wyższe ukończył w 1976 na Wydziale Elektroniki Politechniki Wrocławskiej uzyskując stopień magistra inżyniera elektronika.

Od 1976 pracuje na Politechnice Wrocławskiej, gdzie pełnił funkcje: w latach 1991–1996 dyrektora Instytutu Metrologii Elektrycznej, od 1998 kierownika Katedry Metrologii Elektronicznej i Fotonicznej. W 1980 roku w Instytucie Metrologii Elektrycznej Politechniki Wrocławskiej uzyskał stopień doktora, a w 1991 na Wydziale Elektroniki doktora habilitowanego. W 1993 został powołany na stanowisko profesora nadzwyczajnego. Tytuł profesora nauk technicznych otrzymał w 1996. Od 1999 jest zatrudniony na stanowisku profesora zwyczajnego.

Autor ponad 420 publikacji w języku polskim i obcych na temat m.in. zastosowania metod pomiarowych w systemach monitoringu środowiska naturalnego, medycyny i przemysłu, elektromedycyny. Współautor 4 książek. Promotor 24 doktorów. Twórca 8 patentów, w tym 4 wdrożeń: m.in. „Mętościomierz laboratoryjny, Turbidymetr T-1”. Od 2008 redaktor serii monografii wydawanej pt. Problemy metrologii elektronicznej i fotonicznej.

Twórca międzynarodowej szkoły naukowej w zakresie metrologii elektronicznej i fotonicznej. Opracowane przez Janusza Mroczkę metody oryginalne pozyskiwania, przetwarzania i modelowania sygnałów są podstawą konstrukcji aparatury pomiarowej. Członek korespondent Polskiej Akademii Nauk, należy do oddziału Polskiej Akademii Nauk we Wrocławiu. Jest członkiem wielu organizacji naukowych w kraju i zagranicą: Polskiego Towarzystwa Fizycznego, Wrocławskiego Towarzystwa Naukowego, The International Society for Optical Engineering, International Technical Working Group on Penetrating Radiation.

Był członkiem Rady Kuratorów Wydziału IV – Nauk Technicznych Polskiej Akademii Nauk, przewodniczącym Komitetu Metrologii i Aparatury Naukowej Polskiej Akademii Nauk, członkiem Komitetu Elektroniki i Telekomunikacji Polskiej Akademii Nauk. Był członkiem Komitetu naukowego czasopisma: „Metrology and Measurement System”.

Tytuły, odznaczenia, nagrody[edytuj | edytuj kod]

Doktor honoris causa Politechniki Lubelskiej (2014), Politechniki Opolskiej (2017)[1], Politechniki Gdańskiej (2019) i Wojskowej Akademii Technicznej (2019)[2].

Otrzymał Krzyż Kawalerski (2003)[3], Oficerski (2013)[4] i Komandorski (2021)[5] Orderu Odrodzenia Polski, Srebrny (1994)[6] i Złoty (1998)[7] Krzyż Zasługi, srebrny Medal „Za zasługi dla obronności kraju” (2023)[8], Złotą Odznakę Politechniki Wrocławskiej z Brylantem, Medal im. prof. Kazimierza Idaszewskiego, Medal im. prof. Włodzimierza Krukowskiego oraz inne odznaczenia państwowe i resortowe.

Laureat nagród: Nagrody Wydziału IV Polskiej Akademii Nauk (1993), Fundacji Nauki Polskiej za 2005 rok – Subsydium Profesorskiego, Nagrody Naukowej im. prof. M. Suskiego, Nagrody Naukowej Prezesa Polskiej Akademii Nauk za rok 2015.

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

Bibliografia[edytuj | edytuj kod]

  • Janusz Mroczka, Doktor honoris causa Politechniki Gdańskiej, Gdańsk 2019.
  • Janusz Mroczka, Doktor honoris causa Politechniki Opolskiej, Opole 2016.
  • Who is who w Polsce. Encyklopedia biograficzna z życiorysami znanych Polek i Polaków. Leksykon biograficzny z ok. 19.300 biogramami, częściowo ze zdjęciami oraz z indeksem ok. 93.600 nazwisk polskich osobistości, Nördlingen 2011.
  • Współcześni uczeni polscy. Słownik biograficzny t. III. M-R. red. J. Kapuścik, Warszawa 2000.
  • Złota Księga Nauki Polskiej 2001, red. K. Pikoń, Gliwice 2011.
  • Złota Księga Nauki Polskiej. Naukowcy Zjednoczonej Europy, Gliwice 2006.