Janusz Kowalski (architekt)
| Data i miejsce urodzenia | |
|---|---|
| Data śmierci | |
| Miejsce spoczynku | Cmentarz Srebrzysko w Gdańsku |
| Zawód, zajęcie | |
| Odznaczenia | |
  | |
Janusz Kowalski (ur. 8 sierpnia 1925 w Zamościu[1], zm. 16 lutego 2017[2]) – polski architekt, dziennikarz i regionalista, urbanista, nauczyciel akademicki Politechniki Gdańskiej[1], wieloletni działacz Zrzeszenia Kaszubsko-Pomorskiego[3].
Życiorys[edytuj | edytuj kod]
Był synem Stanisława (zm. 1948), notariusza, po II wojnie światowej skierowanego do pracy w Gdańsku. Matka Halina Kowalska (zm. 1971) prowadziła prywatną wypożyczalnię książek — w latach 1944–1945 w Lubartowie, a następnie w Gdańsku-Wrzeszczu; pod koniec życia Haliny Kowalskiej prowadzenie wypożyczalni przejęła jej przyszła synowa Anna[4].
Studiował na Wydziale Architektury Politechniki Warszawskiej, a następnie na Wydziale Architektury Politechniki Gdańskiej. W 1962 uzyskał stopień doktora. Był redaktorem działu architektury oraz redaktorem technicznym miesięcznika naukowo-technicznego „Politechnika” ukazującego się w Warszawie, a następnie redaktorem naczelnym gdańskiego dwutygodnika „Głos Politechniki Gdańskiej”. W latach 1957–1958 piastował funkcję redaktora naczelnego gdańskiego dwutygodnika „Uwaga”. Od 1954 związany był również jako współpracownik i publicysta z gdańską prasą codzienną w tym między innymi z „Dziennikiem Bałtyckim”[1], „Głosem Wybrzeża” i „Konstrastami”[5]. Współpracował również dwutygodnikiem „Kaszebe”, „Biuletynem Zrzeszenia Kaszubsko–Pomorskiego” oraz miesięcznikiem „Pomerania”. W latach 1963–1968 był członkiem rady programowej miesięcznika „Architektura”, zaś w latach 1970–1988 członkiem kolegium redakcyjnego „Gdańskiego Rocznika Kulturalnego”. W latach 1975–1993 był redaktor działu architektury „Zeszytów Naukowych Politechniki Gdańskiej”[1].
Kowalski był założycielem, pierwszym prezesem, a następnie prezesem honorowym Klubu Turystycznego ZKP Wanożnik i inicjatorem Spływów Kajakowych "Śladami Remusa"[2]. W 1956 na łamach „Kontrastów” jako pierwszy apelował o utworzenie w Gdańsku – uniwersytetu, zaś w 1966 wygłosił opracowany wspólnie z prof. Henrykiem Niewiadomskim referat z wnioskiem o powołanie Uniwersytetu Gdańskiego na seminarium Komitetu Przestrzennego Zagospodarowania Kraju Polskiej Akademii Nauk. Doktor Kowalski był również autorem licznych publikacji podejmujących problematykę modernizacji układu komunikacyjnego Trójmiasta, w tym między innymi potrzeby odbudowy linii kolejowej Wrzeszcz–Kokoszki (realizowanej od 2010 jako Pomorska Kolei Metropolitalna)[1]. W 2013 brał udział w uroczystości wbudowania kamienia węgielnego pod budową Pomorskiej Kolei Metropolitalnej, zaś w 2015 w jej uroczystej inauguracji[5].
Został pochowany na Cmentarzu Srebrzysko w Gdańsku[6] (rejon II, taras II, grób 2a/1)[7].
Wybrane odznaczenia[edytuj | edytuj kod]
- Krzyż Kawalerski Orderu Odrodzenia Polski (1985)[1],
- Medal 40-lecia Polski Ludowej (1984)[1],
- Srebrna tabakiera Abrahama (2000)[2][1],
- Medal Stolema (2001)[1],
- Odznaka „Zasłużony Działacz Kultury” (1964)[1]
Przypisy[edytuj | edytuj kod]
- ↑ a b c d e f g h i j Zmarł Janusz Kowalski – nestor dziennikarzy pomorskich. czaspomorza.pl. [dostęp 2017-02-18]. (pol.).
- ↑ a b c Pogrzeb dra Janusza Kowalskiego. kaszubi.pl. [dostęp 2017-02-18]. (pol.).
- ↑ Zmarł dr Janusz Kowalski. kaszubi.pl. [dostęp 2017-02-18]. (pol.).
- ↑ Marek Adamkowicz, Książki pani Kowalskiej, czyli biblioteka we Wrzeszczu, portal ibedeker.pl, 29 maja 2011 (dostęp: 9 stycznia 2021).
- ↑ a b Zmarł doktor Janusz Kowalski. Propagator odbudowy kolei regionalnej. dziennikbaltycki.pl. [dostęp 2017-02-18]. (pol.).
- ↑ Pamięci architektów polskich. inmemoriam.architektsarp.pl, 2017. [dostęp 2017-03-14].
- ↑ Janusz Kowalski. cmentarze-gdanskie.pl. [dostęp 2019-05-22].