Jan Zabłocki (prawnik)
| Państwo działania | |
|---|---|
| Data i miejsce urodzenia | 20 października 1944 |
| profesor nauk prawnych | |
| Doktorat | 1980 – prawo |
| Habilitacja | 1990 – prawo |
| Profesura | 1999 |
| profesor UKSW | |
Jan Zabłocki z domu Słonina[1] (ur. 20 października 1944 w Żarnówce) – polski prawnik, profesor nauk prawnych specjalizujący się w prawie rzymskim, kanonicznym i cywilnym.
Życiorys[edytuj | edytuj kod]
Stopień doktora nauk prawnych w zakresie prawa uzyskał na Wydziale Prawa Kanonicznego Akademii Teologii Katolickiej w Warszawie w 1980. Tematem jego rozprawy doktorskiej było Użyczenie w klasycznym prawie rzymskim, a promotorem profesor Henryk Kupiszewski. W 1990 uzyskał stopień doktora habilitowanego na podstawie dorobku naukowego oraz monografii Kompetencje patres familias i zgromadzeń ludowych w sprawach rodziny w świetle Noctes Atticae Aulusa Gelliusa. Tytuł profesora nauk prawnych uzyskał w 1999 na podstawie dorobku naukowego, w tym monografii pt. Rozważania o procesie rzymskim w Noctes Atticae Aulusa Gelliusa.
Został nauczycielem akademickim na Wydziale Prawa i Administracji Uniwersytetu Kardynała Stefana Wyszyńskiego. Objął stanowisko kierownika Katedry Prawa Rzymskiego. W latach 2000–2002 pełnił funkcję prodziekana.
W 2001 założył czasopismo Zeszyty Prawnicze, którego był redaktorem naczelnym przez 20 lat[2]. Doprowadził też do powołania serii wydawniczej Arcana Iurisprudentiae i jest przewodniczącym jej Rady Naukowej.
Został wiceprzewodniczącym Komitetu Nauk o Kulturze Antycznej PAN, członkiem Sekcji Praw Antycznych. Należy do rad naukowych i programowych wielu czasopism: „Prawa Kanonicznego”, „Ius matrimoniale”, „Miscellanea Historico-Iuridica”, „Kwartalnika Prawa Publicznego”, „Ius antiquum”. Należy do Consociatio Internationalis Studio Iuris Canonici Promovendo.
Wybrane publikacje[edytuj | edytuj kod]
- Użyczenie w klasycznym prawie rzymskim (1980)
- Kompetencje ‘patres familias’ i zgromadzeń ludowych w sprawach rodziny w świetle ‘Noctes Atticae’ Aulusa Gelliusa (1990)
- Rozważania o procesie rzymskim w ‘Noctes Atticae’ Aulusa Gelliusa (1999, ISBN 83-7206-018-5)
- Publiczne prawo rzymskie (wraz z Anną Tarwacką, 2011, ISBN 978-83-7206-175-1)
Wypromowani doktorzy[edytuj | edytuj kod]
Pod jego kierunkiem stopień naukowy doktora uzyskali m.in. Sławomir Godek i Anna Tarwacka[3].
Życie prywatne[edytuj | edytuj kod]
Jego żoną jest prof. Maria Zabłocka[2].
Przypisy[edytuj | edytuj kod]
- ↑ r, Prawo Rzymskie – kazusy z prawa obligacyjnego w roku akademickim 2008/2009 – Zakład Prawa Rzymskiego, Tradycji Prawnych i Prawa Dziedzictwa Kulturowego [online], 16 maja 2009 [dostęp 2023-05-31] (pol.).
- ↑ a b Prawo się zmienia, zasady zostają [online], Uniwersytet Kardynała Stefana Wyszyńskiego w Warszawie, 3 lipca 2023 [dostęp 2023-07-08] (pol.).
- ↑ Prof. Jan Zabłocki, [w:] baza „Ludzie nauki” portalu Nauka Polska (OPI PIB) [dostęp 2014-10-20].
Bibliografia[edytuj | edytuj kod]
- Jan Zabłocki. Diritto@Storia. [dostęp 2014-10-20]. [zarchiwizowane z tego adresu (2014-10-20)]. (wł.).