Jan Wrona
| Data i miejsce urodzenia | 9 maja 1772 |
|---|---|
| Data i miejsce śmierci | 12 kwietnia 1814 |
| Kapelan | |
| Okres sprawowania | 1799-1806 |
| Wyznanie | ewangelik |
Jan Wrona, Wronna (ur. 9 maja 1772 w Paucznem, powiat Giżycko, zm. 12 kwietnia 1814 w Miłomłynie koło Ostródy) – pastor ewangelicki, tłumacz, działający w Prusach.
Życiorys[edytuj | edytuj kod]
Pochodził z rodziny chłopskiej, prawdopodobnie polskiej. W 1792 rozpoczął studia teologiczne na uniwersytecie w Królewcu. W latach 1799–1806 pełnił funkcję kapelana w regimencie dragonów von Mansteina w Królewcu, następnie był proboszczem parafii ewangelickiej w Miłomłynie. Ogłosił tłumaczenia na język polski podręczników J. G. Weissa Książka szkolna dla pierwszego ćwiczenia się w czytaniu i myśleniu (1808) i Nowy elementarzyk, czyli Abecadło z książką do składania i czytania. Dla szkół miejskich i wiejskich (1808). Podręczniki te wydała oficyna Hartungów w Królewcu; do połowy XIX wieku były wielokrotnie wznawiane.
Bibliografia[edytuj | edytuj kod]
- Tadeusz Oracki, Słownik biograficzny Warmii, Prus Książęcych i Ziemi Malborskiej od połowy XV do końca XVIII wieku, tom 2: L-Ż, Olsztyn 1988