Jan Schadland
 | |
| Data i miejsce urodzenia | |
|---|---|
| Data i miejsce śmierci | |
| Biskup chełmiński | |
| Okres sprawowania | 1359–1363 |
| Biskup Hildesheim | |
| Okres sprawowania | 1363–1365 |
| Wyznanie | |
| Kościół | |
| Nominacja biskupia | 16 grudnia 1359 |
| Sakra biskupia | brak danych |
Jan Schadland (niem. Johann Schadland, ur. 1311/1312 w Kolonii, zm. 1 kwietnia 1373 w Koblencji) – biskup chełmiński, dominikanin, magister teologii.
Życiorys[edytuj | edytuj kod]
W 1348 został mianowany przez papieża Klemensa VI pierwszym od 115 lat inkwizytorem papieskim w Niemczech. Nie zachowały się jednak żadne dane o procesach wytaczanych przez niego heretykom, być może z wyjątkiem procesu Bertolda z Rohrbach w Spirze w 1356, gdzie zachowana fragmentarycznie dokumentacja nie podaje tożsamości inkwizytora. Prawdopodobnie przyczyną braku aktywności antyheretyckiej z jego strony był brak zaplecza organizacyjnego trybunału inkwizycyjnego oraz niedostatek funduszy potrzebnych do prowadzenia działalności na wyznaczonym mu obszarze.
Nominowany przez papieża na biskupa chełmińskiego w 1359. W diecezji chełmińskiej przebywał krótko. W 1363 wyjechał do Awinionu i poprosił papieża Urbana V o przeniesienie, 24 marca 1363 został biskupem Hildesheim, a następnie biskupem Wormacji w 1365 oraz biskupem augsburskim w 1371. W 1373 zrezygnował z godności biskupiej i osiadł w klasztorze w Koblencji, gdzie zmarł.
Bibliografia[edytuj | edytuj kod]
- Diecezja Chełmińska, zarys historyczno-statystyczny, Pelplin 1928.
- Polski Słownik Biograficzny, PAN/PAU, Kraków 1935-2007
- R. Kieckhefer, Repression of Heresy in Medieval Germany, Liverpool University Press 1979