Jan Raczyborski

Jan Raczyborski
Data i miejsce urodzenia

23 października 1843
Poznań

Data i miejsce śmierci

22 marca 1917
Poznań

Narodowość

polska

Dziedzina sztuki

rzeźba

Poznań - kamienica przy ul. Wierzbięcice 27. Sztukaterie Jana Raczyborskiego
Poznań - kamienica przy ul. Podgórnej róg Szkolnej. Sztukateria Jana Raczyborskiego

Jan Raczyborski (ur. 23 października 1843 w Poznaniu, zm. 22 marca 1917 tamże) – poznański rzeźbiarz i sztukator.

Życiorys[edytuj | edytuj kod]

Autor wielu dzieł rzeźbiarskich i sztukatorskich na elewacjach kamienic w Poznaniu. Do najważniejszych dokonań należą dekoracje następujących obiektów: kamienica przy ul. Mostowej 24 (budynek własny), kamienica Oskara Steinkena przy ul. Kilińskiego 5, kamienica architekta Kuentzela przy ul. Matejki 67, kamienica na rogu ulic Podgórnej i Szkolnej (obecnie szpital), a także domów przy ul. Głogowskiej 93 i Wierzbięcicach 27 (ta druga zaprojektowana przez R. Mendelskiego). W kamienicy przy ul. Mostowej 24 zastosowano unikalne na terenie Poznania instrumentarium symboliczne: sowę w otoczeniu atrybutów będących symbolami malarstwa i wiedzy, siedzącą na globie ziemskim.

Mieszkał w Poznaniu przy Rynku Śródeckim nr 15[1], posiadał także kamienicę przy Posadowskystrasse (obecnie ul. Mostowa[2]) nr 24 gdzie zlokalizowany był jego warsztat[3]. Prowadził również zakład przy Kaiserin-Victoria-Strasse (obecnie ul. Grunwaldzka[4])[5].

W 1904 planował wybudowanie na terenie Rataj dużej fabryki wyrobów sztukatorskich[a][6], jednak po niedługim czasie sprzedał działkę pod zabudowę mieszkaniową[b][7].

Był przewodniczącym Towarzystwa Ornitologicznego w Poznaniu[8] i członkiem zarządu Towarzystwa Ochrony Zwierząt[9]. Działał w obronie języka polskiego, był członkiem komitetu wiecu w sprawie zawieszenia lub ograniczenia nauki języka polskiego w gimnazjach[c][10][11][12][13].

Życie prywatne[edytuj | edytuj kod]

Artysta był żonaty z Władysławą z Kluczyńskich i miał z nią córkę oraz trzech synów.

Uwagi[edytuj | edytuj kod]

  1. na obszarze 27 000 m² terenu zakupionego do Kaisera
  2. teren został sprzedany budowniczemu Mendelskiemu za 43 000 marek
  3. wiec odbył się 2 czerwca 1901

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. Waldemar Karolczak: Życie codzienne mieszkańców Śródki w: Kronika Miasta Poznania nr 1/1997 s. 173
  2. Wykaz nieistniejących nazw ulic w: ZGiKM GEOPOZ
  3. Wiadomości miejscowe i prowincyonalne. Poznań, 15 stycznia w: Postęp nr 12 z 16 stycznia 1904 s. 3
  4. Wykaz nieistniejących nazw ulic w: ZGiKM GEOPOZ
  5. Wiadomości potoczne. Wtorek, d. 28go stycznia 1896 w: Goniec Wielkopolski nr 23 z 29 stycznia 1896 s. 3
  6. Wiadomości miejscowe i prowincyonalne. Poznań, 15 lipca w: Postęp nr 161 z 16 lipca 1904 s. 2
  7. Wiadomości miejscowe i prowincyonalne. Poznań, 29 października w: Postęp nr 250 z 30 października 1904 s. 3
  8. Od Redakcyi w: Postęp nr 42 z 22 lutego 1906 s. 3
  9. Ustawy Towarzystwa Ochrony Zwierząt w Poznaniu: założone dnia 18 kwietnia 1891 s. 8, Poznań, 1891
  10. Wiec w sprawie zawieszenia lub ograniczenia nauki języka polskiego w gimnazjach w: Postęp nr 123 z 31 maja 1901 s. 1
  11. Wiec w sprawie zawieszenia lub ograniczenia nauki języka polskiego w gimnazjach w: Goniec Wielkopolski nr 123 z 31 maja 1901 s. 1
  12. Wiec w sprawie zawieszenia lub ograniczenia nauki języka polskiego w gimnazjach w: Goniec Wielkopolski nr 124 z 1 czerwca 1901 s. 1
  13. Wiec w sprawie zawieszenia lub ograniczenia nauki języka polskiego w gimnazjach w: Goniec Wielkopolski nr 125 z 2 czerwca 1901 s. 1

Bibliografia[edytuj | edytuj kod]

  • Jan Skuratowicz. Jakie tajemnice kryją kamienice? - ul. Mostowa 24. „IKS Poznański Informator Kulturalny, Sportowy i Turystyczny”, wrzesień 2008. Poznań: Wydawnictwo Miejskie. ISSN 1231-9139. 
  • Jan Skuratowicz, Leszek Szurkowski: Secesja w architekturze Poznania. Poznań: Wydawnictwo Miejskie, 2002. ISBN 83-87847-76-3.