Jan Minkiewicz
Jan Minkiewicz (ros. Иван Иванович Минкевич, ur. 14 kwietnia 1826 w Newlu, zm. 14 grudnia?/26 grudnia 1897 w Tyflisie) – rosyjski lekarz i chirurg polskiego pochodzenia, naczelny chirurg armii kaukaskiej, tajny radca stanu.
Życiorys[edytuj | edytuj kod]
Był synem kupca. Do szkoły początkowej uczęszczał w rodzinnym mieście, następnie uczył się w gimnazjum w Witebsku. Ukończył studia medyczne w Moskwie, jako stypendysta rządowy został wysłany do służby wojskowej w twierdzy Temir-Chan-Szura w Dagestanie, gdzie przebywał w latach 1848–1849. 26 października 1850 obronił dysertację na stopień doktora medycyny. Następnie kształcił się w chirurgii pod kierunkiem Nikołaja Pirogowa i odbył pierwszą podróż naukową za granicę. Podczas wojny krymskiej został głównym lekarzem Tymczasowego Szpitala Wojskowego Nr 14 w Sewastopolu. Potem mianowany chirurgiem w szpitalu wojskowym w Erywaniu. Od 1856 do 1883 główny chirurg armii kaukaskiej. W latach 1859–1862 w podróży naukowej po klinikach europejskich, uczył się m.in. u Rudolfa Virchowa, Bernharda Langenbecka, Franza Pithy, Ludwiga Traubego, Johanna Oppolzera, Ferdinanda Hebry, Carla Sigmunda i Édouarda Chassaignac. Kolejną podróż zagraniczną odbył w 1869 roku.
Współzałożyciel Kaukaskiego Towarzystwa Lekarskiego, siedmiokrotnie pełnił funkcję prezesa. Był członkiem korespondentem Towarzystwa Lekarskiego Warszawskiego i Wileńskiego Towarzystwa Lekarskiego, członkiem honorowym Płockiego Towarzystwa Lekarskiego. W 1884 przeszedł w stan spoczynku i osiadł w Tyflisie. Zmarł w 1887, pochowany jest na cmentarzu starokatolickim w Sołołakach.
Wybrane prace[edytuj | edytuj kod]
- De febre intermittente eiusque exibitus, in Caucaso praecipue Dagestano. Москва, 1850
- О кавказской, преимущественно, дагестанской лихорадке и её исходах. Военно-медицинский журнал № 55, 1850, № 57, 1851
- Krebs des Stirnbeins und einiger Gesichtsknochen als Folge traumatischer Beschädigung[1]. 1860
- Dwuchlorek metylenu. Klinika 1869
- Miejscowe znieczulenie za pomocą rozpylonego eteru. Gazeta Lekarska, 1879
- Uwagi o resekcyach i O tenotomii w ogólności. Tygodnik Lekarski, 1853
- Ostre zapalenie osierdzia. Pamiętnik Towarzystwa Lekarskiego Warszawskiego, 1862
- Vergleichende Studien über alle gegen Varices empfohlenen Operationsverfahren[2]. 1862
- Fall einer aussergewöhnlich entwickelten Verknöcherung bei einer Frau[3]. 1874
- Miejscowe znieczulenie za pomocą rozpylonego eteru. Gazeta Lekarska, 1879
- Literatura medyczna gruzińska Karabaddin vel Karabaddim Dzanosa (Jana). Pamiętnik Towarzystwa Lekarskiego Warszawskiego, 1891
- Obyczaje Chewsurów w stosunku do ciężarnych i położnic. Pamiętnik Towarzystwa Lekarskiego Warszawskiego, 1892
- O kamieniach jako środkach leczniczych na Kaukazie. Badania porównawcze. Nowiny Lekarskie, 1893
Przypisy[edytuj | edytuj kod]
- ↑ J. Minkiewicz, Krebs des Stirnbeins und einiger Gesichtsknochen als Folge traumatischer Beschädigung, „Archiv für pathologische Anatomie und Physiologie und für klinische Medicin”, 19 (1-2), 1860, s. 226–229, DOI: 10.1007/BF02018730, ISSN 0720-8723 (niem.).
- ↑ J. Minkiewicz, Vergleichende Studien über alle gegen Varices empfohlenen Operationsverfahren, „Virchows Archiv”, 25 (3-4), 1862, s. 193–267, DOI: 10.1007/BF01879592, ISSN 0945-6317 (niem.).
- ↑ J. Minkiewicz, Fall einer aussergewöhnlich entwickelten Verknöcherung bei einer Frau, „Archiv für pathologische Anatomie und Physiologie und für klinische Medicin”, 61 (4), 1874, s. 524–527, DOI: 10.1007/BF01962096, ISSN 0720-8723 (niem.).
Bibliografia[edytuj | edytuj kod]
- Памяти Ивана Ивановича Минкевича, доктора медицины. 1826–1897 г. Тифлис: тип. М.Д. Ротинианца, 1898.
- D-r Jan Minkiewicz. „Tygodnik Illustrowany”. 39 (44), 29 października 1898.
- Piotr Szarejko: Słownik lekarzy polskich XIX wieku, tom II. Warszawa: Wydawnictwo Naukowe „Semper”, 1994, s. 193–196. ISBN 83-85810-35-8.
- Teresa Ostrowska: Minkiewicz, Jan (1826–1897). W: Polski Słownik Biograficzny. T. 21. Polska Akademia Umiejętności, 1976, s. 294–295.