Jan Kurnakowicz

Jan Kurnakowicz
Ilustracja
Jan Kurnakowicz
Data i miejsce urodzenia

27 stycznia 1901
Wilno

Data i miejsce śmierci

4 października 1968
Warszawa

Zawód

aktor

Lata aktywności

1920–1968

Odznaczenia
Order Sztandaru Pracy II klasy Krzyż Komandorski Orderu Odrodzenia Polski Złoty Krzyż Zasługi Medal 10-lecia Polski Ludowej
Jan Kurnakowicz w filmie Zakazane piosenki, 1946
Jan Kurnakowicz i Hanka Bielicka w filmie Jasne łany, 1947
Grób Jana Kurnakowicza na cmentarzu Stare Powązki

Jan Kurnakowicz (ur. 27 stycznia 1901 w Wilnie, zm. 4 października 1968 w Warszawie) – polski aktor teatralny i filmowy.

Życiorys[edytuj | edytuj kod]

Urodził się w rodzinie Kazimierza, kolejarza i Marii z Progulbickich. W 1920 ukończył państwową szkołę dramatyczną w Piotrogradzie. Występował od 1 lutego 1921 początkowo w Pawłowsku pod Petersburgiem[1]. Szczególnie zasłużony dla Sceny Narodowej, na której zaczął występować w 1925. Popularny już przed wojną, zwłaszcza jednak po wojnie stworzył tam wielkie role klasyczne takie, jak wielki książę Konstanty w Kordianie czy Cześnik w Zemście, którą to rolę zagrał również w filmie Antoniego Bohdziewicza z 1956. Występował często w słuchowiskach radiowych i jako recytator.

W 1952 otrzymał nagrodę państwową I stopnia[2] za rolę Horodniczego w przedstawieniu Rewizor Mikołaja Gogola w Teatrze Narodowym w Warszawie.

Według Marty Fik, Kurnakowicz posiadał niezwykłą umiejętność wcielania się w postać – nie tylko jej cech wewnętrznych, lecz i fizycznych – i to przy minimalnej charakteryzacji.

Był mężem Anny z Tymińskich.

Jan Kurnakowicz został pochowany na cmentarzu Stare Powązki (aleja zasłużonych-1-155)[3].

Ordery i odznaczenia[edytuj | edytuj kod]

Filmografia[edytuj | edytuj kod]

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. a b Stanisław Łoza (red.): Czy wiesz kto to jest? Uzupełnienia i sprostowania. Warszawa: 1939, s. 165. [dostęp 2021-08-05].
  2. Dziennik Polski, rok VIII, nr 176, (2639), s. 2.
  3. Cmentarz Stare Powązki: JAN KURNAKOWICZ, [w:] Warszawskie Zabytkowe Pomniki Nagrobne [dostęp 2019-12-10].
  4. M.P. z 1950 r. nr 6, poz. 58 „za zasługi położone dla Narodu i Państwa w dziedzinie kultury i sztuki”.
  5. M.P. z 1954 r. nr 112, poz. 1564 „w 10 rocznicę Polski Ludowej za zasługi w dziedzinie kultury i sztuki”
  6. M.P. z 1956 r. nr 3, poz. 27 - Uchwała Rady Państwa z dnia 22 lipca 1955 r. nr 0/1400 - na wniosek Ministra Kultury i Sztuki.

Linki zewnętrzne[edytuj | edytuj kod]