Jan Karoń
| Data i miejsce urodzenia | 6 lutego 1919 |
|---|---|
| Data i miejsce śmierci | 13 sierpnia 2008 |
| Instrumenty | |
| Gatunki | |
| Zawód | |
| Odznaczenia | |
  | |
Jan Karoń (ur. 6 lutego 1919 w Dłużcu k. Olkusza[1], zm. 13 sierpnia 2008 w Lexington, w stanie Kentucky, USA[2]) – skrzypek, polski artysta lutnik, współzałożyciel Stowarzyszenia Polskich Artystów Lutników.
Życiorys[edytuj | edytuj kod]
Syn Jana[3]. Ukończył klasę skrzypiec Wacława Romualda Kochańskiego w Akademii Muzycznej w Warszawie.
Po zakończeniu II wojny światowej przez 20 lat grał w Filharmonii Narodowej. W 1958 wyjechał na stypendium do Paryża, uczyć się lutnictwa w pracowni mistrza Etienne Vatelota. W 1959 otworzył w Warszawie własną pracownię lutniczą. W latach 1968–1986 był drugim skrzypkiem Orkiestry Symfonicznej w Houston. W tym samym czasie prowadził pracownię lutniczą – powierzano mu do restauracji cenne egzemplarze skrzypiec, w tym także Stradivariusa[1][2].
Autor artykułów z dziedziny lutnictwa. Swoją wiedzę i doświadczenie spisał w książce Poznaj swoje skrzypce, która stała się kompendium wiedzy dla skrzypków i lutników i w 1997 została wydana w USA pod tytułem Know your own violin[1].
Był również poetą. Jego wiersze ukazały się w tomiku pt. Na Jednej Strunie[2].
Ordery i odznaczenia[edytuj | edytuj kod]
- Srebrny Krzyż Zasługi (11 lipca 1955)[3]
- Medal 10-lecia Polski Ludowej (19 stycznia 1955)[4]
Przypisy[edytuj | edytuj kod]
- ↑ a b c Anna Kucharska, Współczesna polska sztuka lutnicza, Wydawnictwo Pomorze, Bydgoszcz, 1989, s. 34, ISBN 83-7003-625-2.
- ↑ a b c Skrzypce w zbiorach polskich, Jan Karoń.
- ↑ a b M.P. z 1955 r. nr 91, poz. 1144 „w 10 rocznicę Polski Ludowej za zasługi w dziedzinie kultury i sztuki”.
- ↑ M.P. z 1955 r. nr 101, poz. 1400 - Uchwała Rady Państwa z dnia 19 stycznia 1955 r. nr 0/196 - na wniosek Ministra Kultury i Sztuki.
Bibliografia[edytuj | edytuj kod]
- Aleksandra Ziółkowska-Boehm, Amerykanie z wyboru i inni. Dźwięk skrzypiec i słów, Warszawa 1998, s. 237–246, ISBN 83-900358-7-1.