Jan Górecki (ekonomista)
| Państwo działania | |
|---|---|
| Data i miejsce urodzenia | 18 sierpnia 1934 |
| Profesor doktor habilitowany nauk ekonomicznych | |
| Specjalność: ekonomika rolnictwa | |
| Alma Mater | |
| Doktorat | 1963 – nauki rolnicze |
| Habilitacja | |
| Profesura | 26 kwietnia 1990 |
| Polska Akademia Nauk | |
| Status | Członek Komitetu Ekonomiki Rolnictwa |
| Profesor zwyczajny SGGW | |
| Stanowisko | Rektor (1990–1996) |
| Ambasador RP w Danii | |
| Okres spraw. | 4 lutego 1997–31 lipca 2001 |
| Poprzednik | |
| Następca | |
| Odznaczenia | |
    | |
Jan Górecki (ur. 18 sierpnia 1934 w Kłopoczynie) – polski ekonomista, profesor zwyczajny, rektor SGGW, dyplomata.
Życiorys[edytuj | edytuj kod]
Pochodzi z rodziny rolniczej. W 1951 zdał maturę w Łodzi. Ukończył w 1956 studia na Wydziale Ekonomiczno-Rolniczym SGGW. Rozpoczął następnie pracę w Katedrze Ekonomiki i Organizacji Gospodarstw Rolniczych SGGW. W 1963 się doktoryzował, a w 1969 habilitował. W latach 1961–1963 odbywał staże naukowe w Szwecji, RFN, Czechosłowacji i Holandii. W 1983 otrzymał tytuł profesora nadzwyczajnego a w 1990 zwyczajnego nauk ekonomicznych. Od 1983 do 1987 był prorektorem, a następnie od 1990 do 1996 był rektorem. Jako rektor doprowadził m.in. do uregulowania stanu własności nieruchomości uczelni. Pełnił także funkcje wicedyrektora instytutu (1970–1973) i kierownika Katedry Rolnictwa Światowego (1980–1990).
W latach 1970–1990 był członkiem Komitetu Ekonomiki Rolnictwa PAN. Od 2015 zatrudniony w Instytucie Rozwoju Wsi i Rolnictwa PAN w Zakładzie Integracji Europejskiej.
Jego zainteresowania naukowe obejmują: ekonomikę i organizację gospodarstw rodzinnych, zarządzanie gospodarstwami rolniczymi, zagadnienia czynnika ludzkiego w rolnictwie oraz międzynarodowe badania porównawcze w zakresie ekonomiki, politykę rolną. Jego dorobek obejmuje ponad 200 prac, w tym kilka książek i skryptów. Wypromował siedmioro doktorów, m.in. Jakuba Kraciuka. Od 2004 redaktorem naczelnym kwartalnika „Wieś i Rolnictwo” IRWiR PAN. W 1988 został wybrany członkiem zagranicznym Królewskiej Szwedzkiej Akademii Rolnictwa i Leśnictwa.
W latach 1974–1979 pracował w charakterze eksperta w Sekretariacie ONZ ds. Wyżywienia i Rolnictwa (FAO) w Rzymie. Od 1982 został powołany w jego skład przez Prymasa Polski w skład Komitetu Organizacyjnego i Zespołu Negocjacyjnego Kościelnej Fundacji Rolniczej. W latach 1991–1995 był przewodniczącym Rady ds. Wsi i Rolnictwa przy Kancelarii Prezydenta Lecha Wałęsy, następnie był członkiem rady przy Kancelarii Prezydenta Lecha Kaczyńskiego. W latach 1997–2001 był ambasadorem Polski w Kopenhadze (Dania).
Odznaczenia[edytuj | edytuj kod]
- Krzyż Komandorski I Klasy Odznaki Honorowej za Zasługi dla Republiki Austrii (1974)[1]
- Krzyż Oficerski Orderu Odrodzenia Polski (1994)[2]
- Prymasowski Złoty Medal Zasłużonemu w Posłudze Dla Kościoła i Narodu (1997)
- Krzyż Komandorski Orderu Dannebrog (2001)
- Krzyż Komandorski Orderu Odrodzenia Polski (2003)[3]
- Medal Michała Oczapowskiego (2009)
- Wielokrotnie wyróżniany szeregiem medali regionalnych, resortowych i uczelnianych.
Przypisy[edytuj | edytuj kod]
- ↑ Aufstellung aller durch den Bundespräsidenten verliehenen Ehrenzeichen für Verdienste um die Republik Österreich ab 1952 (lista odznaczonych 1952-2012)
- ↑ Postanowienie Prezydenta Rzeczypospolitej Polskiej z dnia 2 6 października 1994 o nadaniu orderów [online], isap.sejm.gov.pl [dostęp 2019-07-10].
- ↑ M.P. z 2003 r. nr 42, poz. 623
Bibliografia[edytuj | edytuj kod]
- Nota biograficzna na stronie SGGW
- Prof. dr hab. Jan Górecki, [w:] baza „Ludzie nauki” portalu Nauka Polska (OPI) [dostęp 2015-03-12].[martwy link]
- Barbara Wizimirska (red.), Rocznik Polskiej Polityki Zagranicznej, Warszawa: Polski Instytut Spraw Międzynarodowych, 2001, s. 386, ISBN 83-901305-4-8, ISSN 1230-4794.