Jan Domaniewski

Jan Domaniewski
Data i miejsce urodzenia

18 kwietnia 1928
Warszawa

Data i miejsce śmierci

23 grudnia 2009
Bydgoszcz

profesor nauk medycznych
Specjalność: patomorfologia
Alma Mater

Gdański Uniwersytet Medyczny

nauczyciel akademicki
Uczelnia

Akademia Medyczna w Bydgoszczy

Odznaczenia
Krzyż Komandorski z Gwiazdą Orderu Odrodzenia Polski Krzyż Oficerski Orderu Odrodzenia Polski Krzyż Walecznych (od 1941) Krzyż Partyzancki Medal za Warszawę 1939–1945
Tablica pamięci prof. Domaniewskiego w sali konferencyjnej Collegium Medicum UMK w Bydgoszczy

Jan Domaniewski (ur. 18 kwietnia 1928 w Warszawie, zm. 23 grudnia 2009 w Bydgoszczy) – polski lekarz, specjalizujący się w patomorfologii.

Życiorys[edytuj | edytuj kod]

Syn Antoniego. Od grudnia 1938 jako uczeń szkoły podstawowej, należał do ZHP w 59 drużynie, przy Instytucie Głuchoniemych i Ociemniałych w Warszawie. W 1941, jako trzynastolatek wstąpił do Szarych Szeregów, w hufcu Mokotów Dolny. Na przełomie 1942/1943 został przyjęty do Oddziału Dywersji Bojowej Armii Krajowej na Żoliborzu, Kedyw-17. Jako kapral podchorąży brał udział w powstaniu warszawskim, w Zgrupowaniu „Żniwiarz”, pluton 226 na Żoliborzu, używając pseudonimu „Wilk”, oraz „Władek-Wilk”. Jan Domaniewski z patrolu ubezpieczającego drużynę transportującą broń z jednego z magazynów kompanii oddał ze swojego MP 40 pierwsze strzały podczas powstania warszawskiego[1].

Po wyzwoleniu z obozu jenieckiego, ukończył wojskowe polskie liceum w Langwasser koło Norymbergi, uzyskał maturę w czerwcu. W kwietniu 1947 roku powrócił do Polski. W 1952 ukończył studia medyczne na Akademii Medycznej w Gdańsku. W 1958 roku uzyskał II stopień specjalizacji z anatomii patologicznej. Rok później przeniósł się do Bydgoszczy, gdzie objął stanowisko kierownika w Zakładzie Patomorfologii Wojewódzkiego Szpitala im. dr. A. Jurasza.

W 1964 roku uzyskał stopień doktora nauk medycznych w Akademii Medycznej w Gdańsku. Stopień doktora habilitowanego nauk medycznych w zakresie anatomii patologicznej uzyskał w 1969 roku w Studium Doskonalenia Lekarzy w Warszawie. Tytuł profesora nadzwyczajnego nauk medycznych otrzymał w 1979, a profesora zwyczajnego w 1989 roku. Po powołaniu Akademii Medycznej w Bydgoszczy pełnił funkcje jej rektora w latach 1984-1990, a następnie w latach 1996-2002. Był również prezesem Związku Powstańców Warszawskich w Bydgoszczy.

Wyróżnienia i nagrody[edytuj | edytuj kod]

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. Żniwiarz-Kompania Dywersyjna. Relacje żołnierzy 9 Kompanii, Kedyw 17. Warszawa: Wydawnictwo Eliotpol, 2016, s. 13-14.
  2. Wymieniony jako Jan Dominiewski. Por. M.P. z 1994 r. nr 54, poz. 454
  3. Gliwiński Eugeniusz: Honorowi Obywatele Bydgoszczy. [w.] Kalendarz Bydgoski 2007

Linki zewnętrzne[edytuj | edytuj kod]

Bibliografia[edytuj | edytuj kod]