Jan Bogumił Plersch
.jpg) | |
| Data urodzenia | |
|---|---|
| Data śmierci | 23 sierpnia 1817 |
| Zawód, zajęcie | malarz |
Jan Bogumił Plersch (ur. w 1732 roku – zm. 23 sierpnia 1817 roku) – polski malarz i dekorator wnętrz pochodzenia niemieckiego, nadworny malarz Stanisława Augusta Poniatowskiego. Był synem Jana Jerzego, rzeźbiarza królewskiego, oraz jego żony Marianny Magdaleny, córki Józefa (II) Fontany[1].
Dzieła[edytuj | edytuj kod]
- projekt dekoracji ściennych Zamku Ujazdowskiego (1765.)
- dekoracja plafonów i ścian na Zamku Królewskim w Warszawie (1765, 1771, 1777, 1784).
- dekoracja wnętrz w Pałacu Łazienkowskim, Białym Domku, Pomarańczarni (1775–1795).
- malowidła ścienne w pałacu w Jordanowicach (1782)
- sceny batalistyczne namalowane w czasie insurekcji kościuszkowskiej
- polichromie w pałacu w Rybienku koło Wyszkowa
- dekoracje teatralne dla teatru królewskiego i Teatru Narodowego (1806–1809).
Przypisy[edytuj | edytuj kod]
- ↑ Jadwiga Kaczmarzyk-Byszewska: Plersch (Plersz, Pleys, Pleisch) Jan Jerzy. W Polski Słownik Biograficzny. T. XXVI. Wrocław — Warszawa — Kraków — Gdańsk — Łódź : Zakład Narodowy Imienia Ossolińskich, Wydawnictwo Polskiej Akademii Nauk, 1981, s. 717.