Jan Adam Sławiński
 porucznik kawalerii | |
| Data i miejsce urodzenia | 25 grudnia 1898 |
|---|---|
| Data i miejsce śmierci | 29 czerwca 1964 |
| Przebieg służby | |
| Siły zbrojne | |
| Główne wojny i bitwy | |
| Późniejsza praca | |
| Odznaczenia | |
 | |
Jan Adam Sławiński (ur. 25 grudnia 1898 w Pękowie, zm. 29 czerwca 1964 w Rio de Janeiro) – porucznik kawalerii Wojska Polskiego, kawaler Orderu Virtuti Militari.
Życiorys[edytuj | edytuj kod]
Urodził się 25 grudnia 1898 w majątku Pękowo, w ówczesnym powiecie pułtuskim guberni łomżyńskiej, w rodzinie Józefa i Zofii z Jaworowskich[1][2].
W czasie wojny z bolszewikami walczył w szeregach 2 Pułku Ułanów Grochowskich[3].
8 stycznia 1924 został zatwierdzony w stopniu porucznika rezerwy ze starszeństwem z 1 czerwca 1919 i 504. lokatą w korpusie oficerów kawalerii[4][5]. Posiadał wówczas przydział w rezerwie do 21 Pułku Ułanów Nadwiślańskich w Równem[6][7]. W 1934, jako oficer rezerwy pozostawał w ewidencji Powiatowej Komendy Uzupełnień Pułtusk. Posiadał przydział w rezerwie do 11 Pułku Ułanów Legionowych w Ciechanowie[8].
1 maja 1929 rozpoczął pracę w Ministerstwie Spraw Zagranicznych, w charakterze pracownika kontraktowego Konsulatu Generalnego RP w Paryżu, a od 1 lipca 1929 Ambasady RP w tym mieście. 1 lutego 1932 został przeniesiony do Konsulatu RP w Marsylii. Od 16 lutego 1933 był referentem w Referacie Politycznym Wydziału Prasowego. 1 listopada 1934 został etatowym urzędnikiem MSZ – prowizorycznym referentem z VII grupą uposażenia. 1 kwietnia 1935 rozpoczął pracę w Konsulacie Generalnym RP w Lille, początkowo na stanowisku prowizorycznego wicekonsula, a od 1 kwietnia 1936 – prowizorycznego konsula[9]. Od 22 lipca 1938 do 6 stycznia 1940 był konsulem w Brukseli[10].
W czasie II wojny światowej przebywał w niemieckiej niewoli[11]. Po uwolnieniu został konsulem w Brukseli[11]. 20 lipca 1945 został zwolniony[11].
15 grudnia 1930 ożenił się z Marią Celiną Porto Carrero (ur. 1904), z którą miał trzech synów: Jana (Yana) Porto Carrero Sławińskiego(ur. 1933), Piotra Kajusa Krystyna Porto Carrero Sławińskiego (ur. 1935), inżyniera i Alana Raula Marię Porto Carrero Slavinskiego (ur. 1948), adwokata[12]
Ordery i odznaczenia[edytuj | edytuj kod]
- Krzyż Srebrny Orderu Wojskowego Virtuti Militari nr 284 – 30 czerwca 1921[13][14][15]
Przypisy[edytuj | edytuj kod]
- ↑ Kartoteka personalno-odznaczeniowa. WBH. [dostęp 2022-10-23]..
- ↑ Tu błędnie podano, że urodził się w Przewodowie, gdzie znajdowała się parafia, do której przynależało Pękowo – majątek rodziny Sławińskich. Marek Jerzy Minakowski: Wielka genealogia Minakowskiego (Wielcy.pl). Dr Minakowski Publikacje Elektroniczne. [dostęp 2021-07-11]..
- ↑ Herkner 1929 ↓, s. 40.
- ↑ Rocznik Oficerski 1923 ↓, s. 704.
- ↑ Rocznik Oficerski 1924 ↓, s. 626.
- ↑ Rocznik Oficerski 1923 ↓, s. 642.
- ↑ Rocznik Oficerski 1924 ↓, s. 576.
- ↑ Rocznik Oficerski Rezerw 1934 ↓, s. 120, 594.
- ↑ Rocznik Służby Zagranicznej 1938 ↓, s. 225.
- ↑ Ceranka i Szczepanik 2020 ↓, s. 82.
- ↑ a b c Ceranka 2021 ↓, s. 177.
- ↑ Árvore genealógica de Jan Adam Slawinski. Edgardo Pires Ferreira. [dostęp 2021-10-23]..
- ↑ Dz. Pers. MSWojsk. ↓, Nr 28 z 16 lipca 1921, s. 1147.
- ↑ Księga Jazdy Polskiej 1938 ↓, s. 420.
- ↑ Kartoteka personalno-odznaczeniowa. Wojskowe Biuro Historyczne. [dostęp 2022-10-23]..
Bibliografia[edytuj | edytuj kod]
- Dziennik Personalny Ministerstwa Spraw Wojskowych. [dostęp 2021-01-07].
- Rocznik Oficerski 1923. Warszawa: Ministerstwo Spraw Wojskowych, 1923.
- Rocznik Oficerski 1924. Warszawa: Ministerstwo Spraw Wojskowych, 1924.
- Rocznik Oficerski Rezerw 1934. Biuro Personalne Ministerstwa Spraw Wojskowych, 1934.
- Rocznik Służby Zagranicznej Rzeczypospolitej Polskiej według stanu na 1 kwietnia 1938. Warszawa: Stowarzyszenie „Samopomoc Urzędników Polskiej Służby Zagranicznej”, 1938.
- Paweł Ceranka: Urząd Ministerstwa Spraw Zagranicznych Rzeczypospolitej Polskiej 1939-1945. Warszawa: Naczelna Dyrekcja Archiwów Państwowych, Ministerstwo Spraw Zagranicznych, 2021, seria: Polska Służba Zagraniczna 1918–1945 : materiały źródłowe. ISBN 978-83-66739-41-3.
- Paweł Ceranka, Krzysztof Szczepanik: Urzędy konsularne Rzeczypospolitej Polskiej 1939-1945 : informator archiwalny. Warszawa: Naczelna Dyrekcja Archiwów Państwowych, Ministerstwo Spraw Zagranicznych, 2020, seria: Polska Służba Zagraniczna 1918–1945 : materiały źródłowe. ISBN 978-83-65681-93-5.
- Władysław Seweryn Herkner: Zarys historji wojennej 2-go pułku ułanów grochowskich im. gen. Józefa Dwernickiego. Warszawa: Wojskowe Biuro Historyczne, 1929, seria: Zarys historii wojennej pułków polskich 1918–1920.
- Księga Jazdy Polskiej. Bolesław Wieniawa-Długoszowski (red.) Bronisław Rakowski (red.) Władysław Dziewanowski (red.) Karol Koźmiński (red.) Stanisław Strumph-Wojtkiewicz (red.) Stanisław Ostoja-Chrostowski (red.) Stanisław Haykowski (ilust.). Warszawa: Zakłady Graficzne Instytutu Wydawniczego „Biblioteka Polska”, 1938.