James McDonald Vicary

James McDonald Vicary (ur. 30 kwietnia 1915, zm. 7 listopada 1977) – marketingowiec i parapsycholog znany głównie ze swoich prac dotyczących sugestii podprogowej z 1957.

Życiorys[edytuj | edytuj kod]

Urodził się w Detroit, studiował na Uniwersytecie w Michigan[1]. Prowadził pionierskie eksperymenty badające poziom emocji uczestników eksponowanych na różne bodźce poprzez analizę ruchu powiek i gałki ocznej[2]. Również studiował zjawiska kupowania pod wpływem impulsu oraz kojarzenia słów.

Najbardziej znany jest jednak z badania jakie miał przeprowadzić nad sugestią podprogową w 1957. Początkowo twierdził, że badanie polegało na zaprezentowaniu widzom kina podprogowych komunikatów (trwających 0,03 s) zachęcających do kupowania popcornu i Coca-Coli. Według Vicarego sugestie te miały znacząco wpłynąć na sprzedaż tych produków. Później właściciel kina w Grover's Hill, New York, gdzie miał się odbyć eksperyment Vicarego, zdementował zarówno jakikolwiek wzrost sprzedaży wspomnianych produktów, jak i sam fakt przeprowadzenia eksperymentu.

W oparciu o badanie Vicarego CIA opublikowało raport dotyczący percepcji podprogowej, który później stał się podstawą zakazu używania tej metody w USA[3]. Vicary próbował później tłumaczyć, że dane były zbyt małe by być znaczące, w końcu zaś przyznał, że rezultaty badania zostały przez niego sfałszowane[4][5]. W czerwcu 1958[6] Vicary zniknął ze sceny nowojorskiego marketingu, prawdopodobnie uciekając przed procesami firm, które zdążył zainteresować techniką sprzedaży podprogowej. Ponowna, rzetelna próba przeprowadzenia badania nie wykazała żadnych istotnych statystycznie różnic w sprzedaży produktów. Zainteresowanie tematem sugestii podprogowej było jednak duże i doczekało się licznych komentarzy[7].

Publikacje[edytuj | edytuj kod]

  • "How Psychiatric Methods Can be Applied to Market Research", Printer's Ink, 1950
  • "Seasonal Psychology", Journal of Marketing, Kwiecień 1956
  • "The Circular Test of Bias in Personal Interview Surveys." Public Opinion Quarterly 19, no. 2, Lato 1955 215-218

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. ↑ James A. Vicary Papers University of Connecticut
  2. ↑ Vance Packard, The Hidden Persuaders, Penguin, 1961 paperback edition, p. 41, 93
  3. ↑ CIA "The operational potential of subliminal perception" [online] [dostęp 2011-11-11] [zarchiwizowane z adresu 2009-03-11].
  4. ↑ Snopes
  5. ↑ Stuart Rogers, "How a Publicity Blitz Created the Myth of Subliminal Advertising", Public Relations Quarterly, Winter, 1992-93
  6. ↑ Community relations, „Public Relations Review”, 19, 1993, s. 37, DOI: 10.1016/0363-8111(93)90184-e, ISSN 0363-8111 [dostęp 2022-03-15].
  7. ↑ Kelly B. Crandall, Invisible Commercials and Hidden Persuaders: James M. Vicary and the Subliminal Advertising Controversy of 1957. HIS 4970: Undergraduate Honors Thesis, University of Florida, Department of History, 2006
Źródło: „https://pl.wikipedia.org/w/index.php?title=James_McDonald_Vicary&oldid=70862632”