James Goldsmith

James Goldsmith

Data i miejsce urodzenia	26 lutego 1933 Paryż
Data i miejsce śmierci	18 lipca 1997 Benahavís
Zawód, zajęcie	finansista, przedsiębiorca, polityk
Odznaczenia

James Michael „Jimmy” Goldsmith (ur. 26 lutego 1933 w Paryżu, zm. 18 lipca 1997 w Benahavís^[1]) – brytyjsko-francuski^[2] finansista, przedsiębiorca, magnat prasowy i polityk, poseł do Parlamentu Europejskiego IV kadencji. Jego majątek szacowano na 2–2,5 miliarda dolarów amerykańskich^[2][3].

Życiorys[edytuj | edytuj kod]

Syn katolickiej Francuzki i niemieckiego Żyda^[2], pochodzącego z rodziny finansistów Goldschmidtów. Jego ojciec, Frank Goldsmith, był właścicielem luksusowych hoteli, zajmował się także działalnością polityczną jako poseł konserwatystów do Izby Gmin^[1]. James Goldsmith kształcił się w Eton College^[2], porzucił jednak naukę w wieku 16 lat, aby zająć się biznesem. Był właścicielem przedsiębiorstwa farmaceutycznego, zaś w latach 60. na bazie nabytych firm spożywczych utworzył grupę Cavenham Foods. W 1969 założył we Francji kompanię inwestycyjną Générale Occidentale, którą kierował do 1987^[1]. Od lat 70. dokonywał przejęć różnych podupadających przedsiębiorstw, które po restrukturyzacji odsprzedawał z zyskiem^[2]. W 1986 nabył pakiet udziałów producenta opon i gumy Goodyear Tire and Rubber Company. Groźba przejęcia tej firmy doprowadziła do przesłuchań przed Kongresem Stanów Zjednoczonych^[2]. Ostatecznie koncern odkupił jego aktywa za 90 milionów dolarów amerykańskich^[4].

Był wielokrotnym obiektem żartów ze strony satyrycznego magazynu „Private Eye”, przeciwko któremu złożył ponad 60 pozwów^[2]. Stał się także magnatem prasowym – nabył francuski tygodnik „L’Express”, wydawał również w Wielkiej Brytanii czasopismo „NOW!”, które nie utrzymało się na rynku^[1].

W latach 90. aktywnie zaangażował się w działalność polityczną, reprezentując nurt eurosceptyczny. W wyborach w 1994 uzyskał we Francji mandat eurodeputowanego z ramienia Ruchu dla Francji, który zorganizował Philippe de Villiers^[5]. Założył następnie Referendum Party, ugrupowanie domagające się przeprowadzenia referendum mającego na celu ustalenie relacji Wielkiej Brytanii z Unią Europejską. Ugrupowanie to w wyborach w 1997 wystawiło kandydatów w ponad 540 okręgach do Izby Gmin, a James Goldsmith wyłożył na jego kampanię około 20 milionów funtów szterlingów. Kandydaci Referendum Party otrzymali w skali kraju około 800 tysięcy głosów, nie zdobyli żadnych mandatów, przyczyniając się jednocześnie do porażki wyborczej kilkunastu torysów. Lider partii startował bez powodzenia w okręgu wyborczym Putney, gdzie dostał około 1,5 tysiąca głosów^[6].

W 1976 otrzymał tytuł honorowy sir, w 1978 został oficerem Legii Honorowej^[2].

Życie prywatne[edytuj | edytuj kod]

Pierwszą żoną Jamesa Goldsmitha była córka boliwijskiego przedsiębiorcy Isabel Patiño, którą poślubił pomimo sprzeciwu jej rodziny i która zmarła kilka miesięcy później. Zawarł następnie związek małżeński z Ginette Lery. Jednocześnie w trakcie małżeństwa utrzymywał jawnie kochankę w Londynie, była to Annabel Vane-Tempest-Stewart, którą poślubił po zakończeniu drugiego małżeństwa rozwodem. Jednocześnie regularnie nadal spotykał się z Ginette Lery. W latach 90. jego partnerką życiową była ponadto Francuzka Laure Boulay de La Meurthe. James Goldsmith miał ośmioro dzieci^[2] (w tym Zaca Goldsmitha). Był właścicielem nieruchomości we Francji, Wielkiej Brytanii, Hiszpanii i Meksyku. W ostatnich latach życia chorował na raka trzustki, zmarł w 1997 na atak serca^[2].

Przypisy[edytuj | edytuj kod]