Jakub Won Si-bo

Błogosławiony
Jakub Won Si-bo
원시보 야고보
męczennik
Data i miejsce urodzenia

1730
Eungjeong-ri, Hongju (Korea)

Data i miejsce śmierci

17 kwietnia 1799
Cheongju (Korea)

Czczony przez

Kościół katolicki

Beatyfikacja

16 sierpnia 2014
Seul
przez Franciszka

Wspomnienie

31 maja (w grupie 124 męczenników koreańskich)

Jakub Won Si-bo (kor. 원시보 야고보[1]; ur. 1730 w Eungjeong-ri, Hongju w ówczesnej prowincji Chungcheong w Korei; zm. 17 kwietnia 1799 w Cheongju)[2]koreański męczennik, błogosławiony Kościoła katolickiego.

Won Si-bo urodził się w Eungjeong-ri, Hongju w ówczesnej prowincji Chungcheong w Korei. Około 1788-1789 roku, gdy miał już 60 lat, został katolikiem razem ze swoim kuzynem Piotrem Won Si-jang (chociaż jeszcze nie przyjął chrztu). Won Si-bo nauczał religii katolickiej, przez co stał się znany wielu osobom[2].

W 1791 r. w Korei rozpoczęły się prześladowania chrześcijan. Władze wydały rozkaz aresztowania Won Si-bo i jego kuzyna Won Si-jang. Ostrzeżony w porę Won Si-bo zbiegł, natomiast Won Si-jang trafił do więzienia i poniósł śmierć męczeńską w 1793 roku[2].

Około 1795 roku Won Si-bo poznał katolickiego księdza Jakuba Zhou Wenmo, który odmówił udzielenia mu chrztu, gdyż żył bez ślubu z pewną kobietą. Po tym wydarzeniu Won Si-bo odprawił swoją konkubinę[2].

Podczas kolejnych prześladowań w Korei Won Si-bo został aresztowany w 1798 roku. Poddano go torturom w celu zmuszenia do wyrzeczenia się wiary. Zmarł jako męczennik 17 kwietnia 1799 w Cheongju[2].

Jakub Won Si-bo został beatyfikowany przez papieża Franciszka 16 sierpnia 2014 roku w grupie 124 męczenników koreańskich[1][3].

Wspominany jest 31 maja z grupą 124 męczenników koreańskich[3].

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. a b Martyrs of Korea († 1791-1888) (II). Hagiography circle. [dostęp 2021-03-06]. (ang.).
  2. a b c d e James Won Si-bo (1730-1799). „Catholic Bishops’ Conference of Korea Newsletter”. XXIV (2), s. 8, Summer 2017. ISSN 1227-3422. [dostęp 2021-03-06]. (ang.). 
  3. a b Seul: Ojciec Święty beatyfikował Pawła Yun Ji-chunga i jego 123 towarzyszy. „Niedziela”, 2014-08-16. [dostęp 2021-03-07]. 

Zobacz też[edytuj | edytuj kod]