Jadwiga Pietraszkiewicz
| Data i miejsce urodzenia | 30 sierpnia 1919 |
|---|---|
| Data i miejsce śmierci | 23 maja 2013 |
| Typ głosu | |
| Gatunki | |
| Zawód | śpiewaczka operowa profesor zwyczajny wokalistyki (1993) |
| Odznaczenia | |
  | |
Jadwiga Pietraszkiewicz, po mężu Michońska, na Litwie jako Jadvyga Petraškevičiūtė (ur. 30 sierpnia 1919 w Nalibokach w woj. nowogródzkim, zm. 23 maja 2013 w Łodzi[1]) – polska śpiewaczka operowa, nauczyciel śpiewu solowego, profesor zwyczajny.
Życiorys[edytuj | edytuj kod]
Po ukończeniu w 1947 Konserwatorium Wileńskiego była solistką Litewskiego Teatru Opery i Baletu, występowała gościnnie m.in. na scenie Teatru Bolszoj w Moskwie i Teatru Maryjski w dawnym Leningradzie. Po przyjeździe do Polski w 1959 została solistką teatrów operowych w Warszawie, Łodzi i Bytomiu.
Wykonywała główne role sopranowe w operach P. Czajkowskiego – Eugeniusz Oniegin, Dama pikowa, Mazepa, M. Musorgskiego – Borys Godunow, A. Borodina – Kniaź Igor, G. Verdiego – Aida, Bal maskowy, Moc przeznaczenia, G. Pucciniego – Tosca, Cyganeria, Dziewczyna z Zachodu, P. Mascaganiego – Rycerskość wieśniacza, G. Bizeta – Carmen, S. Moniuszki – Halka, Hrabina, Straszny dwór.
W latach 1963–2006 uczyła śpiewu w PWSM (później Akademii Muzycznej) w Łodzi. Do grona jej najwybitniejszych uczniów należą m.in. Joanna Woś, Urszula Kryger, Anna Walczak, Agnieszka Makówka, Katarzyna Nowak-Stańczyk, Andrzej Niemierowicz, Piotr Nowacki[2].
Za osiągnięcia artystyczne w byłym ZSRR otrzymała Nagrodę Państwową, Order Lenina oraz miano Zasłużonej Artystki Litewskiej SRR. W Polsce została dwukrotną laureatką Nagrody Ministra Kultury i Sztuki, odznaczona m.in. Krzyżem Kawalerskim Orderu Odrodzenia Polski i Złotym Medalem „Zasłużony Kulturze Gloria Artis”.
Mąż – śpiewak operowy Stanisław Michoński.
Przypisy[edytuj | edytuj kod]
- ↑ l, Zmarła profesor Jadwiga Pietraszkiewicz [online], lodz.naszemiasto.pl, 23 maja 2013 [dostęp 2015-02-17] (pol.).
- ↑ Aktualności – Teatr Wielki w Łodzi [online], www.operalodz.com [dostęp 2017-05-02].
Bibliografia[edytuj | edytuj kod]
- Jacek Chodorowski, Jadwiga Pietraszkiewicz, portal Maestro;
- Jadwiga Pietraszkiewicz nie żyje. Informacja w dziale Aktualności na stronie Teatru Wielkiego w Łodzi.
- Tam moja młodość. Rozmowa z Jadwigą Pietraszkiewicz w: Wracając do Wilna, Czytelnik 2018, str. 351-380.