Języki wschodnio-północnogermańskie

Języki wschodnio-północnogermańskie (wschodnioskandynawskie) – zespół językowy w obrębie podgrupy północnogermańskiej języków germańskich.

Klasyfikacja wewnętrzna[edytuj | edytuj kod]

David M. Eberhard i in. (red.): Ethnologue: Languages of the World. 23rd edition. www.ethnologue.com, 2020. [dostęp 2020-05-29]. (ang.).
Merritt Ruhlen: A Guide to the World's Languages; vol.1: Classification. Stanford University Press, 1991, s. 301–378. ISBN 0-804-71894-6. (ang.).

pragermański †*
wschodniogermańskie †	burgundzki † gocki † wandalski †
zachodniogermańskie	afrikaans angielski staroangielski † średnioangielski † wczesny nowoangielski † dolnoniemiecki starosaksoński † średnio-dolno-niemiecki † fryzyjski jidysz luksemburski longobardzki † niderlandzki warianty: flamandzki holenderski południowogeldryjski limburski niemiecki staro-wysoko-niemiecki † średnio-wysoko-niemiecki † wczesno-nowo-wysoko-niemiecki † nowo-wysoko-niemiecki pensylwański plautdietsch scots wilamowski
północnogermańskie	duński elfdalski farerski islandzki jämtlandzki norn † norweski bokmål nynorsk riksmål pranordyjski † staronordyjski † starogotlandzki † szwedzki