Język yaka (ngondi)
| Obszar | |||
|---|---|---|---|
| Liczba mówiących | ok. 30 tys. (1996), w tym ok. 15 tys. w Republice Środkowoafrykańskiej[1] | ||
| Pismo/alfabet | |||
| Klasyfikacja genetyczna | |||
| Status oficjalny | |||
| Ethnologue | 5 rozwojowy↗ | ||
| Kody języka | |||
| ISO 639-3 | axk | ||
| IETF | axk | ||
| Glottolog | yaka1272 | ||
| Ethnologue | axk | ||
| WALS | aka | ||
| W Wikipedii | |||
| |||
| Ta strona zawiera symbole fonetyczne MAF. Bez właściwego wsparcia renderowania wyświetlane mogą być puste prostokąty lub inne symbole zamiast znaków Unikodu. | |||
Język yaka, także aka[2], babinga, bambenga, beká, nyoyaka[1] – język z rodziny bantu, używany przez Pigmejów Aka[3] w Republice Środkowoafrykańskiej w prefekturze Lobaye i specjalnej strefie ekonomicznej Sangha-Mbaéré oraz w Kongo[1]. Na język yaka przetłumaczono fragmenty Biblii[1].
Według klasyfikacji Guthriego[4][5] zaktualizowanej przez J.F. Maho, język yaka zaliczany jest do języków ngondi grupy geograficznej języków bantu C, a jego kod to C104[2].
Dialekty yaka to: beka (bayaka, gbayaka, moyaka) i nzari[1].
Przypisy[edytuj | edytuj kod]
- ↑ a b c d e M. Paul Lewis, Gary F. Simons, Charles D. Fennig (red.), Yaka, [w:] Ethnologue: Languages of the World, wyd. 18, Dallas: SIL International, 2015 [dostęp 2015-08-22] (ang.).
- ↑ a b Jouni Filip Maho: NUGL Online The online version of the New Updated Guthrie List, a referential classification of the Bantu languages. 2009-06-04. [dostęp 2015-08-22].
- ↑ Richard B. Lee, Richard Heywood Daly: The Cambridge Encyclopedia of Hunters and Gatherers. Cambridge University Press, 1999, s. 190. ISBN 978-0-521-57109-8. [dostęp 2015-08-22]. (ang.).
- ↑ Malcolm Guthrie: The classification of the Bantu languages. Oxford Univerrsity Press, 1948. [dostęp 2015-08-22]. (ang.).
- ↑ Malcolm Guthrie: Comparative Bantu: an introduction to the comparative linguistics and prehistory of the Bantu languages. Gregg Press, 1967-71. (ang.).