Język teke
| Obszar | |||
|---|---|---|---|
| Liczba mówiących | 142 tys. (1971) | ||
| Klasyfikacja genetyczna | |||
| Kody języka | |||
| Glottolog | kasa1251 | ||
| W Wikipedii | |||
| |||
| Ta strona zawiera symbole fonetyczne MAF. Bez właściwego wsparcia renderowania wyświetlane mogą być puste prostokąty lub inne symbole zamiast znaków Unikodu. | |||
Język teke (także: języki teke) – język z rodziny bantu, używany w Kongu i Demokratycznej Republice Konga. Dzieli się na cztery dialekty, uważane czasem za osobne języki:
- teke wschodni – w 1971 roku było ok. 71 tys. użytkowników
- teke centralny – w 1971 roku było ok. 15 tys. użytkowników
- teke północny – w 1971 roku było ok. 24 tys. użytkowników
- teke południowy – w 1971 roku było ok. 32 tys. użytkowników
Bibliografia[edytuj | edytuj kod]
- Stanisław Piłaszewicz, Eugeniusz Rzewuski, Wstęp do afrykanistyki, Warszawa: Wydawnictwa Uniwersytetu Warszawskiego, 2004, s. 176, ISBN 83-235-0061-4, OCLC 749258177.