Jądro klinowate

Pień mózgu. Jądro klinowate - trzeci podpis od dołu.
Przekrój poprzeczny rdzenia przedłużonego z widocznym jądrem klinowatym.

Jądro klinowate (łac. nucleus cuneatus, ang. cuneate nucleus) – jedno z jąder sznurów tylnych biorących udział w przewodzeniu czucia głębokiego. Nazwa jądra wywodzi się od jego kształtu w kształcie klina. Leży bocznie i nieco wyżej w stosunku do jądra smukłego oraz przyśrodkowo do jądra pasma rdzeniowego.

Do jądra klinowatego, poprzez pęczek klinowaty, dochodzą nieskrzyżowane neurony wiodące informacje z receptorów czucia głębokiego. Od jądra klinowatego odchodzą aksony, które krzyżując się w skrzyżowaniu wstęg biegną jako wstęga przyśrodkowa i dochodzą do jądra tylno-bocznego wzgórza. Jądro otrzymuje impulsację z górnej połowy ciała (z górnych segmentów piersiowych i szyjnych) z wyjątkiem twarzy, która jest unerwiana również proprioreceptywnie przez nerw trójdzielny. Impulsacja z dolnej części ciała jest przewodzona pęczkiem smukłym do jądra smukłego.

Bibliografia[edytuj | edytuj kod]

  • Adam Bochenek, Michał Reicher: Anatomia człowieka. Warszawa: Państwowy Zakład Wydawnictw Lekarskich, 1993, s. 151. ISBN 978-83-200-4251-1.