Jürgen Zopp
.jpg) | |
| Państwo | |
|---|---|
| Data i miejsce urodzenia | 29 marca 1988 |
| Wzrost | 190 cm |
| Gra | praworęczny, oburęczny bekhend |
| Status profesjonalny | 2008 |
| Zakończenie kariery | aktywny |
| Trener | Pasi Virtanen |
| Gra pojedyncza | |
| Wygrane turnieje | 0 |
| Najwyżej w rankingu | 71 (10 września 2012) |
| Australian Open | 1R (2012) |
| Roland Garros | 3R (2018) |
| Wimbledon | 1R (2012–2014) |
| US Open | 2R (2012) |
| Gra podwójna | |
| Wygrane turnieje | 0 |
| Najwyżej w rankingu | 218 (11 lipca 2016) |
| Wimbledon | 1Q (2012) |
| US Open | 1R (2012) |
Jürgen Zopp (ur. 29 marca 1988 w Tallinnie) – estoński tenisista, reprezentant kraju w Pucharze Davisa.
W 2006 roku został profesjonalnym zawodnikiem. Od tego czasu zwyciężył w dziewięciu turniejach rangi Futures i trzech kategorii ATP Challenger Tour.
W 2012 roku udanie przeszedł eliminacje Australian Open i zadebiutował w głównej imprezie Wielkiego Szlema. W 1 rundzie turnieju głównego przegrał 3:6, 4:6, 4:6 z Jamesem Duckworthem.
Kariera[edytuj | edytuj kod]
Osiągnięcia juniorskie[edytuj | edytuj kod]
W 2006 roku brał udział w turnieju wielkoszlemowym US Open, w singlowych oraz deblowych rozgrywkach chłopców. W singlu doszedł do 2 rundy, w której przegrał z Włochem Thomasem Fabbiano. W zawodach deblowych występował w parze z ukraińskim zawodnikiem Artenem Smyrnowem. Drużyna odpadła w 1 rundzie po przegranej z polsko-czeską parą Marcin Gawron–Dušan Lojda.
Sezon 2011[edytuj | edytuj kod]
W 2011 roku występował w kwalifikacjach turniejów wielkoszlemowych, lecz wszystkie występy zakończył w 1 rundzie. Jedynie w angielskim Wimbledonie doszedł do 3 rundy kwalifikacyjnej. W grze podwójnej nie brał udziału[1].
W październiku 2011 roku brał udział w szwedzkim turnieju If Stockholm Open. W kwalifikacjach do turnieju głównego pokonał Kolumbijczyka Alejandro Fallę rozstawionego z nr 1.[2]. W pierwszej rundzie przegrał z Australijczykiem Bernardem Tomiciem[3], który występował z "dziką kartą". Był to pierwszy turniej rangi ATP World Tour, do którego awansował Estończyk.
Sezon 2012[edytuj | edytuj kod]
W sezonie 2012 po raz pierwszy wystartował w turnieju głównym Wielkiego Szlema. Po udanym przejściu kwalifikacji, odpadł w 1 rundzie Australian Open. Spotkał się w niej z Jamesem Duckworthem. Pojedynek trwał trzy sety. Estończyk brał udział w zawodach Pucharu Davisa. Wygrał 2 pojedynki w meczu z Luksemburgiem oraz 1 w spotkaniu z Polską. Następnie brał udział w kwalifikacjach do turnieju w Bukareszcie, które skutecznie udało mu się przejść. W 1 rundzie zawodów głównych pokonał Victora Crivoi, a w następnie pokonał go inny kwalifikant – Daniel Brands. Tydzień później brał udział w zawodach ATP Challenger Tour w Tunisie. W singlu doszedł do ćwierćfinału, a w deblu do półfinału. Na początku maja wygrał pierwszy turniej rangi ATP Challenger Tour w grze podwójnej. Razem z Jerzym Janowiczem zwyciężył w Tunisie[4]. Brał udział w kwalifikacjach do French Open, które zakończył z powodzeniem. W 1 rundzie turnieju głównego przegrał z Richardem Gasquetem 3:6, 4:6, 6:7(4).
Zwycięstwa w turniejach ATP Challenger Tour w grze pojedynczej[edytuj | edytuj kod]
| Końcowy wynik | Nr | Data | Turniej | Nawierzchnia | Przeciwnik | Wynik finału |
|---|---|---|---|---|---|---|
| Zwycięzca | 1. | 5 lutego 2012 | Kazań | Twarda (hala) |  Marius Copil | 7:6(4), 7:6(4) |
| Zwycięzca | 2. | 16 listopada 2014 | Helsinki | Twarda (hala) |  Dudi Sela | 6:4, 5:7, 7:6(6) |
| Zwycięzca | 3. | 10 września 2017 | Alphen aan den Rijn | Ceglana |  Tommy Robredo | 6:3, 6:2 |
Przypisy[edytuj | edytuj kod]
- ↑ Wyniki turniejów wielkoszlemowych w grze pojedynczej.
- ↑ Alexander Tyson: Jurgen Zopp stuns Alejandro Falla to reach the main rounds – If Stockholm Open. [w:] Tennis News [on-line]. blogs.bettor.com, 2011-10-18. [dostęp 2011-10-22]. (ang.).
- ↑ Alexander Tyson: Bernard Tomic battles past Jurgen Zopp in the first round – If Stockholm Open 2011. [w:] Tennis News [on-line]. blogs.bettor.com, 2011-10-20. [dostęp 2011-10-22]. [zarchiwizowane z tego adresu (2011-10-23)]. (ang.).
- ↑ Dominika Pawlik: Challenger Tunis: Od przyjaźni do tytułu, premierowe zwycięstwo Janowicza. sportowefakty.pl, 2012-05-05. [dostęp 2012-05-05]. (ang.).
Bibliografia[edytuj | edytuj kod]
- Profil na stronie ATP [online], Association of Tennis Professionals [dostęp 2013-08-29] (ang.).
- Profil na stronie ITF [online], International Tennis Federation [dostęp 2013-08-29] (ang.).
- Profil na stronie Pucharu Davisa [online], Davis Cup [dostęp 2013-08-29] (ang.).