Józef Stolorz

Józef Stolorz
Data i miejsce urodzenia

31 października 1950
Katowice

Narodowość

polska

Dziedzina sztuki

malarstwo

Odznaczenia
Brązowy Medal „Zasłużony Kulturze Gloria Artis”
Strona internetowa

Józef Stolorz (ur. 31 października 1950 w Katowicach[1]) – polski malarz.

Życiorys[edytuj | edytuj kod]

Jego ojciec Karol[2] i dziadek byli górnikami[3]. Uczęszczał do Szkoły Podstawowej nr 1 w Katowicach, gdzie jego przyjacielem z tej samej ławki był Julian Gembalski. Przyjaźń Stolorza i Gembalskiego trwa do dziś. W przyszłości profesor będzie autorem noty biograficznej umieszczanej w katalogach artysty[4]. W dzieciństwie Stolorz chciał zostać ogrodnikiem. Karierę artystyczną obrał za sugestią wywiadu zawodowego w poradni psychologicznej[5]. W 1969 roku ukończył Katowickie Liceum Sztuk Plastycznych. Studiował przez rok[6] konserwatorstwo i zabytkoznawstwo[7] na Wydziale Sztuk Pięknych Uniwersytetu Mikołaja Kopernika w Toruniu. Następnie odbył dwuletnią służbę wojskową. Po ślubie w 1974 roku osiadł we Włocławku, gdzie zatrudnił się w Muzeum Ziemi Kujawskiej, dzisiejszym Muzeum Ziemi Kujawskiej i Dobrzyńskiej. W tym czasie rozpoczął studia z zakresu historii sztuki na Katolickim Uniwersytecie Lubelskim, których to studiów nie ukończył. Wśród jego wykładowców był późniejszy papież Karol Wojtyła, którego poznał już wcześniej posługując jako ministrant w Archikatedrze Chrystusa Króla[1][3][5][8][9].

Jego pierwsza wystawa miała miejsce w 1971 roku w Muzeum Ziemi Kujawskiej[1][6]. Był pierwszym artystą, z którym współpracowało założone w 1976 roku[10] Dobrzyńsko-Kujawskie Towarzystwo Kulturalne. Wraz z Januszem Nowierskim brał udział w pierwszej wystawie Towarzystwa, która odbyła się w 1977 roku w siedzibie Klubu Międzynarodowej Prasy i Książki przy ul. Warszawskiej we Włocławku[6]. W latach 80. prowadził Pracownię Kopiowania Malarstwa Dawnego. Odtwarzając prace dawnych mistrzów, doskonalił własną technikę malarską[3][8].

W wywiadach wielokrotnie podkreślał swoje przywiązanie do religii katolickiej. W młodości był ministrantem[8]. Inspirował ogólnopolskie wystawy o tematyce religijnej[6]. Ma na koncie obrazy o tematyce religijnej, służące wystrojowi wnętrz kościołów[11][12]. Wraz z żoną Anną udziela się na rzecz ruchu pro life[5].

Był członkiem lokalnych honorowych komitetów poparcia: Jarosława Kaczyńskiego w wyborach prezydenckich 2010 roku[13]; posłanki z list PiS Joanny Borowiak w wyborach parlamentarnych 2015 roku[14] oraz Andrzeja Dudy w wyborach prezydenckich w 2020 roku[15].

Stolorzowie mają trójkę dzieci. Syn Sebastian (ur. 1976), absolwent Liceum Ziemi Kujawskiej i Szkoły Głównej Handlowej w Warszawie jest doradcą w Departamencie Strategii Banku Światowego w Waszyngtonie, wcześniej był głównym ekonomistą Banku Ochrony Środowiska i głównym doradcą ekonomicznym Narodowego Banku Polskiego. Jest także komentatorem ekonomicznym[16].

Domniemana współpraca ze Służbą Bezpieczeństwa PRL[edytuj | edytuj kod]

W latach 1980–1984 był zarejestrowany jako tajny współpracownik SB o pseudonimie Artysta. W 2010 roku odbyła się sprawa karna przeciwko werbującemu go oficerowi SB Stanisławowi Szachewiczowi, oskarżonemu o poświadczenie nieprawdy o uzyskaniu zgody Stolorza na współpracę i nadanie mu pseudonimu. W 2011 r. oświadczenie lustracyjne Stolorza uznano za zgodne z prawdą[2][17][18].

Twórczość[edytuj | edytuj kod]

Charakterystyka i inspiracje[edytuj | edytuj kod]

Józef Stolorz tworzy głównie obrazy olejne. W stylistyce jego twórczości dominują symbolizm, surrealizm i romantyzm. On sam przyznaje, że przeżywanie jego twórczości ma charakter mistyczny. Nie identyfikuje się z klasyfikowaniem go do malarzy nurtu realizmu magicznego, woli określenie sztuka wizjonerska. Mimo to bywa zaliczany do czołowych światowych twórców właśnie nurtu realizmu magicznego[19]. Najczęściej podejmowanym przez niego tematem jest pejzaż górski. Krajobrazy przedstawiane przez Stolorza nie są odwzorowywane z rzeczywistości. Charakterystyczny dla jego pejzaży jest brak ludzkich postaci, aczkolwiek jak sam przyznaje, inspirują go geniusz Stwórcy i ślady ludzi, którzy go poszukują[7]. Mimo, iż od lat 70. mieszka na Kujawach, określa siebie mianem malarza śląskiego[8][1]. Uznawany jest za artystę, który w doskonały sposób operuje światłem i barwą. Nazywany bywa mistrzem światła[20]. W jego portfolio znajdują się także obrazy pastelowe, rysunki, ilustracje książek (np. zbioru poezji Czterdzieści i cztery wiersze aut. Mirosława Glazika[21]) i okładek albumów muzycznych oraz oprawy dzieł sztuki[9][22]. W 1994 roku zaprojektował logo miasta Włocławka, obecnie nieużywane[23]. W 2015 roku firma Inventio wyprodukowała kolekcję grzejników zaprojektowanych przez firmę Instal-Projekt pt. Ciepło i sztuka, na których uwieczniono fragmenty obrazów Stolorza. Tego samego roku zostały one wystawione w Galerii Kapitańskiej w Szczecinie[24][25].

Wśród swoich inspiracji wymienia malarstwo holenderskie złotego wieku na czele z Rembrandtem[26], Henryka Wańka oraz Zdzisława Beksińskiego. Natchnienie dla swej twórczości czerpie m.in. z ogólnoświatowych podróży, zarówno po zakątkach natury jak i metropoliach[7]. Swoje pierwsze obrazy tworzył jeszcze jako nastolatek, będąc pod wpływem psychodelicznego rocka[8].

Wystawy, udział w kolekcjach publicznych i prywatnych[edytuj | edytuj kod]

Prezentował swoje dzieła na ponad 170 wystawach krajowych i zagranicznych, w tym ponad 80 indywidualnych. Regularnie wystawia we Włocławku, a także w Beskidzkiej Galerii Sztuki w Szczyrku[8]. Brał udział w największej polskiej wystawie nurtu realizmu magicznego, Magical Dreams[27]. Siedmiokrotnie brał udział w plenerze Impresje Mikołowskie[28]. W dobie PRL regularnie brał udział w wystawach w RFN[26]. W 2009 roku został pierwszym polskim artystą, który odbył indywidualną wystawę na Art Expo w Nowym Jorku. Przy tej okazji, na zaproszenie Roberta Kupieckiego jego obrazy wystawiono też w Ambasadzie RP w Waszyngtonie[20][26][29]. W 2012 r. wziął udział w wystawie w galerii Nest w Genewie[30]. Prace Stolorza znajdują się w kolekcjach prywatnych i publicznych w Polsce, Danii, Francji, Holandii, Hiszpanii, Niemczech, Stanach Zjednoczonych, Watykanie i we Włoszech[1][9].

Nagrody i wyróżnienia[edytuj | edytuj kod]

W 2014 r. podczas gali w teatrze impresaryjnym otrzymał wyróżnienie prezydenta miasta Włocławka w dziedzinie kultury[31]. W 2018 roku w Centrum Kultury B we Włocławku miał miejsce benefis z okazji 40-lecia jego pracy twórczej. Z tej okazji otrzymał z rąk wojewody brązowy Medal „Zasłużony Kulturze Gloria Artis”, a także Medal Prezydenta Miasta Włocławka[32].

Ponadto Józef Stolorz jest laureatem następujących nagród i wyróżnień artystycznych:

  • II nagroda w dziedzinie malarstwa na wystawie twórczości plastyków Śląskiego Okręgu Wojskowego, Wrocław 1972.
  • III nagroda w dziedzinie malarstwa na II Ogólnopolskim Konkursie Plastycznym „Rodzina Kościołem Domowym”, PAX, Łódź 1980.
  • „Złote sztalugi”, wyróżnienie Galerii „Neue Rathausgalerie”, Kamen (RFN).
  • Wyróżnienie w konkursie „Obraz Roku”, DKTK Włocławek (1984, 1985, 1987).
  • Nagroda specjalna Wydziału Kultury i Sztuki Urzędu Wojewódzkiego we Włocławku (1988, 1989).
  • Trzykrotne wyróżnienie honorowe na XII, XIV i XV Ogólnopolskim Konkursie na obraz im. J. Spychalskiego w Poznaniu.
  • Grand Prix w konkursie „Zabytki sakralne w sztuce współczesnej” (z okazji pielgrzymki papieża Jana Pawła II), Włocławek 1991.
  • Wyróżnienie w konkursie „Impresje Włocławskie”, Włocławek 1994.
  • Wyróżnienie na II Triennale Plastyki Włocławskiej, Galeria Sztuki Współczesnej we Włocławku 1997.
  • I nagroda w konkursie „Impresje Włocławskie”, Włocławek 1999.
  • Wyróżnienie na V Biennale Plastyki Bydgoskiej, Bydgoszcz] 2000.
  • I nagroda na III Triennale Plastyki Włocławskiej, Galeria Sztuki Współczesnej we Włocławku, 2000.
  • I nagroda w konkursie „Impresje Włocławskie” Włocławek 2002[22].
  • Wyróżnienie w konkursie Bielska Jesień w Galerii Bielskiej BWA, Bielsko-Biała[3].

W 1991 roku został przyjęty na podstawie prac do Związku Polskich Artystów Plastyków[1][3][9]. W 2013 roku artysta Otto Rappa zaprosił go do Visionary Art Gallery w Wiedniu[8].

W 2007 r. nakładem wydawnictwa Gutenberg Design ukazało się jego wspomnienie pod tytułem Księga labirntów: czyli notatki z podróży mistycznych, wznowione następnie w 2019 roku[21]. W 2011 r. studio filmowe Micron Movies nakręciło film dokumentalny o życiu Stolorza[30].

Związki z muzyką[edytuj | edytuj kod]

Oprócz malarstwa, interesuje się też muzyką. Potrafi grać na gitarze basowej. Jako uczeń liceum, przez krótki czas był członkiem zespołu bluesowego Ireneusza Dudka. Wraz z Julianem Gembalskim współtworzył oprawę muzyczną tzw. „mszy beatowych” w krypcie Archikatedry w Katowicach. Według własnych słów, wywarł znaczący wpływ na scenę bluesową w Toruniu[8]. Ma zwyczaj tworzyć obrazy przy dźwiękach muzyki[1][3].

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. a b c d e f g Józef Stolorz. TouchofArt.eu. [dostęp 2022-09-13]. (pol.).
  2. a b Teczka personalna tajnego współpracownika pseudonim "Artysta" dot. Stolarz / Stolorz Józef, imię ojca: Karol, ur. 31-10-1950 r.. Instytut Pamięci Narodowej. [dostęp 2022-09-13]. (pol.).
  3. a b c d e f Józef Stolorz. TADEO-ART, 2022. [dostęp 2022-09-13]. (pol.).
  4. Wystawa Józefa Stolorza [zdjęcia]. Włocławek Nasze Miasto, 2014-11-27. [dostęp 2022-09-13]. (pol.).
  5. a b c Amelia Siuda-Koszela: Malarz światła. Idziemy, 2020-03-17. [dostęp 2022-09-15]. (pol.).
  6. a b c d Włocławianie Zatrzymani w Kadrze: Józef Stolorz. Medialne Centrum Kujaw Sp. z o.o., 2018-10-20. [dostęp 2022-09-14]. (pol.).
  7. a b c Nina Kinitz. Życie w ukryciu – kulturalne propozycje Galerii Autorskiej (ODSŁONA 97.). „Tygodnik Bydgoski”, 2022-02-26. Bydgoszcz: "Dom Wolnego Słowa" Fundacja Bezpieczny Świat. ISSN 0324-8658. [dostęp 2022-09-15]. 
  8. a b c d e f g h Witold Turant. Życie w ukryciu – odsłona 87.Józef Stolorz – obrazy: Światło z innej rzeczywistości. „Śląsk”. nr 4. Katowice: Górnośląskie Towarzystwo Literackie, Biblioteka Śląska. ISSN 1425-3917. [dostęp 2022-09-13]. 
  9. a b c d Józef Stolorz. Desa Unicum. [dostęp 2022-09-13]. (pol.).
  10. Dobrzyńsko-Kujawskie Towarzystwo Kulturalne. Stowarzyszenie Klon/Jawor. [dostęp 2022-09-15]. (pol.).
  11. Historia - NMP Konin. Parafia Najświętszej Maryi Panny Królowej Polski w Koninie. [dostęp 2022-09-16]. (pol.).
  12. Historia parafii. Parafia Najświętszej Maryi Panny Królowej Polski we Włocławku. [dostęp 2022-09-16]. (pol.).
  13. Włocławski Społeczny Komitet Poparcia Kandydata na Prezydenta Jarosława Kaczyńskiego. Komitet Wyborczy kandydata na Prezydenta Rzeczypospolitej Polskiej Jarosław Kaczyńskiego, 2010. [dostęp 2022-09-16]. (pol.).
  14. Ostatnia prosta kampanii wyborczej. Oni popierają Joannę Borowiak [ZDJĘCIA]. Włocławek Nowy Portal Promocje włocławskie nWloclawek.pl, 2015-10-20. [dostęp 2022-09-16]. (pol.).
  15. Natalia Seklecka: Znani artyści i była prezydent miasta popierają Andrzeja Dudę. Są członkami honorowego komitetu.... DDWłocławek.pl, 2020-06-24. [dostęp 2022-09-13]. (pol.).
  16. M.B: Doradzał prezesom NBP, teraz włocławianin robi karierę w Banku Światowym w Waszyngtonie!. DDWłocławek.pl, 2016-05-16. [dostęp 2022-09-13]. (pol.).
  17. Akta w sprawie karnej prowadzonej przeciwko: Stanisław Szachewicz, imię ojca: Antoni, ur. 11-08-1949 r. oskarżonego o to, że jako funkcjonariusz Wydziału IV SB KWMO we Włocławku w dniu 29-10-1980 r. poświadczył nieprawdę co do okoliczności mających znaczenie prawne w "kwestionariuszu ewidencyjnym nr WL 3486 część III rezultat pozyskania", w dniu 22-11-1980 r. w "raporcie o zatwierdzenie dokonanego pozyskania w charakterze tajnego współpracownika Józefa Stolorza" poświadczył nieprawdę o uzyskaniu zgody na współpracę z SB od Józefa Stolorza i nadał mu pseudonim "Artysta", tj. o przestępstwo z art. 271 § 1 kk w zw. z art. 2 ust. 1 Ustawy z dnia 18-12-1998 r. o Instytucie Pamięci Narodowej-Komisji Ścigania Zbrodni przeciwko Narodowi Polskiemu w zw. z art. 4 § 1 kk.. Instytut Pamięci Narodowej. [dostęp 2022-09-13]. (pol.).
  18. Akta w sprawie stwierdzenia zgodności z prawdą oświadczenia lustracyjnego dot. Stolorz Józef, imię ojca: Karol, ur. 31-10-1950 r.. Instytut Pamięci Narodowej. [dostęp 2022-09-13]. (pol.).
  19. Noc Muzeów – Galeria Miejska we Wrocławiu. ARAW S.A., Gmina Wrocław, maj 2016. [dostęp 2022-09-15]. (pol.).
  20. a b Józef Stolorz. Pepiniera. [dostęp 2022-09-13]. (pol.).
  21. a b Stolorz Józef (1950- ) w katalogu zbiorów Miejskiej Biblioteki Publicznej we Włocławku. SOWA OPAC. [dostęp 2022-09-14]. (pol.).
  22. a b Stolorz Józef. Galeria Sztuki Współczesnej we Włocławku. [dostęp 2022-09-13]. (pol.).
  23. Symbole miejskie. Urząd Miasta Włocławek, 2008-04-01. [dostęp 2022-09-13]. [zarchiwizowane z tego adresu (2009-04-27)]. (pol.).
  24. Ciepło i sztuka - kolekcja grzejników INVENTIO. kuchenny.com.pl, 2021-03-22. [dostęp 2022-09-15]. (pol.).
  25. mdr. Surrealistyczne obrazy w grzejnikach. Nietypowe arcydzieła w Galerii Kapitańskiej. „Głos Szczeciński”, 2015-05-25. Szczecin: Polska Press. ISSN 0137-9178. [dostęp 2022-09-15]. 
  26. a b c Lidia Piechocka-Witczak. Z piórem u artysty: „Wędrówka po górach”. „Refugium. Kwartalnik Kulturalny”, s. 13-15, maj 2009. Włocławek: Miejska Biblioteka Publiczna im. Zdzisława Arentowicza we Włocławku. [dostęp 2022-09-16]. 
  27. Wystawa MAGICAL DREAMS VI. Centrum Promocji Kultury w Dzielnicy Praga-Południe m. st. Warszawy, maj 2022. [dostęp 2022-09-15]. (pol.).
  28. Stolorz Józef. Miejski Dom Kultury w Mikołowie, 2022. [dostęp 2022-09-14]. (pol.).
  29. Renata Kudeł. Józef Stolorz spotkał doktor Quinn. „Gazeta Pomorska”, 2009-03-12. Bydgoszcz: Polska Press. ISSN 0867-4965. [dostęp 2022-09-16]. 
  30. a b Łukasz Daniewski: Włocławianin wśród najlepszych. Jedzie do Genewy!. DDWłocławek.pl, 2012-11-12. [dostęp 2022-09-13]. (pol.).
  31. Wojciech Alabrudziński: Nagrody prezydenta Włocławka w dziedzinie kultury wręczone. Poznaj laureatów [zdjęcia]. Włocławek Nasze Miasto, 2014-12-04. [dostęp 2022-09-13]. (pol.).
  32. Bogumiła Obałkowska: Medal "Gloria Artis" dla włocławskiego artysty - Józefa Stolorza. Portal Włocławek, 2018-10-30. [dostęp 2022-09-13]. (pol.).