Józef Nycz
 | |
 podporucznik rezerwy piechoty | |
| Data i miejsce urodzenia | 30 marca 1908 |
|---|---|
| Data i miejsce śmierci | |
| Przebieg służby | |
| Lata służby | 1930–1940 |
| Siły zbrojne | |
| Jednostki | |
| Stanowiska | dowódca plutonu |
| Główne wojny i bitwy | II wojna światowa |
| Późniejsza praca | naczelnik III Oddziału Izby Skarbowej we Lwowie |
Józef Mieczysław Nycz (ur. 30 marca 1908 w Klimkówce, zm. wiosną 1940 w Charkowie) – prawnik, urzędnik, podporucznik rezerwy piechoty Wojska Polskiego, ofiara zbrodni katyńskiej.
Życiorys[edytuj | edytuj kod]
Urodził się 30 marca 1908 w Klimkówce w nauczycielskiej rodzinie jako syn Pawła i Leontyny z domu Szatyńskiej. Jego ojciec był kierownikiem Szkoły Powszechnej w Klimkówce[1], a matka nauczycielką. Miał pięcioro rodzeństwa. Józef Nycz pobierał nauki w szkole klimkowskiej, następnie w Gimnazjum Męskim w Sanoku. Naukę gimnazjalną wraz z uzyskaniem matury dokończył we Lwowie. Tam przeniosła się jego rodzina z uwagi na wyższy poziom szkolnictwa i perspektywy edukacyjne dla dzieci. Wsparcia udzielił wówczas rodzinie Nyczów ks. prof. Kazimierz Wais, wykładowca i rektor Uniwersytetu im. Jana Kazimierza we Lwowie i rektor Lwowskiego Seminarium Duchownego. Józef Nycz ukończył studia prawnicze na Wydziale Prawa i Umiejętności Politycznej Uniwersytetu im. Jana Kazimierza we Lwowie
Służbę wojskową odbył w Batalionie Podchorążych Rezerwy Piechoty Nr 5 w Krakowie, którego był absolwentem w 1932. Otrzymał awans do stopnia podporucznika ze starszeństwem od 1 stycznia 1934. Został przydzielony do 26 pułku piechoty. Następnie w jego szeregach odbywał ćwiczenia wojskowe na stanowisku dowódcy plutonu.
Zawodowo pracował jako naczelnik III Oddziału Izby Skarbowej we Lwowie.
W 1939 zmobilizowany, walczył w kampanii wrześniowej, uczestniczył w obronie Lwowa. Po agresji ZSRR na Polskę i kapitulacji Lwowa przed Armią Czerwoną został wbrew warunkom kapitulacji miasta wzięty do niewoli sowieckiej i przewieziony do obozu w Starobielsku[2]. Wiosną 1940 zamordowany przez NKWD w Charkowie na mocy decyzji Biura Politycznego KC WKP(b) z 5 marca 1940 (część zbrodni katyńskiej). Zamordowani jeńcy są pochowani na Cmentarzu Ofiar Totalitaryzmu w Charkowie w Piatichatkach.
Upamiętnienie[edytuj | edytuj kod]
W 2007 pośmiertnie został awansowany do stopnia porucznika[3].
14 kwietnia 2012, w ramach akcji „Katyń... pamiętamy” / „Katyń... Ocalić od zapomnienia”, przy cmentarzu rzymskokatolickm parafii św. Wawrzyńca w Rymanowie został zasadzony Dąb Pamięci honorujący Józefa Nycza[4][5][6].
Na Cmentarzu Parafialnym w Klimkówce (sektor IV grób 639) znajduje się ufundowana przez Sołectwo Klimkówka płyta pamiątkowa poświęcona por. Józefowi Nyczowi[7].
Zobacz też[edytuj | edytuj kod]
Przypisy[edytuj | edytuj kod]
- ↑ Państwowe Gimnazjum Wyższe w Sanoku. Katalog główny, Rok 1918/1919. s. 22.
- ↑ Andrzej Leszek Szcześniak: Katyń. Lista ofiar i zaginionych jeńców obozów Kozielsk, Ostaszków, Starobielsk. Warszawa: Alfa, 1989, s. 333. ISBN 83-7001-294-9.
- ↑ LISTA OSÓB ZAMORDOWANYCH W KATYNIU, CHARKOWIE, TWERZE I MIEDNOJE MIANOWANYCH POŚMIERTNIE NA NA KOLEJNE STOPNIE. policja.pl. [dostęp 2014-03-09].
- ↑ Uroczystości Katyńskie. rymanow.pl, 6 marca 2014. [dostęp 2014-04-19].
- ↑ Pamiętamy o ofiarach tragedii katyńskiej. lorymanow.pl, 29 kwietnia 2013. [dostęp 2014-04-19].
- ↑ 72. rocznica Katynia. Uroczysta Msza święta oraz posadzenie dębów katyńskich i odsłonięcie pamiątkowej tablicy 14.04.2012r.. rymanow.przemyska.pl. [dostęp 2014-04-19]. [zarchiwizowane z tego adresu (5 września 2012)].
- ↑ Cmentarz Parafialny w Klimkówce [online], mogily.pl [dostęp 2021-04-12].
Bibliografia[edytuj | edytuj kod]
- Księga Cmentarna Polskiego Cmentarza Wojennego: Charków. Rada Ochrony Pamięci Walk i Męczeństwa, 2003. s. 465. [dostęp 2017-02-18].
- Klimkowscy żołnierze walczący o wolność naszego kraju. [dostęp 2014-03-09]. [zarchiwizowane z tego adresu (8 marca 2014)].
- Józef Nycz. katyn-pamietam.pl. [dostęp 2015-02-11].