Izydor (Kiriczenko)

Izydor
Исидор
Nikołaj Kiriczenko
Николай Кириченко
Metropolita jekaterinodarski i kubański
Ilustracja
Kraj działania

Rosja

Data i miejsce urodzenia

25 maja 1941
Wejmarn

Data i miejsce śmierci

8 sierpnia 2020
Krasnodar

Metropolita jekaterinodarski i kubański
Okres sprawowania

2001–2020

Wyznanie

prawosławne

Kościół

Rosyjski Kościół Prawosławny

Inkardynacja

Eparchia jekaterinodarska

Śluby zakonne

3 stycznia 1967

Diakonat

5 lutego 1967

Prezbiterat

7 kwietnia 1967

Nominacja biskupia

12 czerwca 1977

Chirotonia biskupia

19 czerwca 1977

Sukcesja apostolska
Data konsekracji

19 czerwca 1977

Miejscowość

Leningrad

Miejsce

Cerkiew św. Jana Teologa

Konsekrator

Nikodem (Rotow)

Współkonsekratorzy

Juwenaliusz (Pojarkow), Melchizedek (Lebiediew), Ireneusz (Seredni), Antoni (Zawgorodny), Cyryl (Gundiajew), Walenty (Miszczuk), Meliton (Sołowjow)

Izydor, imię świeckie Nikołaj Kiriczenko (ur. 25 maja 1941 w Wejmarnie, zm. 8 sierpnia 2020 w Krasnodarze[1]) – rosyjski biskup prawosławny.

Życiorys[edytuj | edytuj kod]

Po ukończeniu szkoły średniej wstąpił do leningradzkiego seminarium duchownego, a następnie do Leningradzkiej Akademii Duchownej. Będąc studentem IV roku, 3 stycznia 1967, złożył wieczyste śluby zakonne przed metropolitą leningradzkim i nowogrodzkim Nikodemem, przyjmując imię Izydor na cześć św. Izydora Juriewskiego. 5 lutego 1967 został wyświęcony na diakona, zaś 7 kwietnia tego samego roku na kapłana. Służył w cerkwi św. Aleksandra Newskiego w rejonie krasnosielskim Leningradu. Został mianowany proboszczem parafii Podwyższenia Krzyża Pańskiego we wsi Opole, którą to funkcję pełnił do marca 1970, gdy został proboszczem parafii Opieki Matki Bożej w Koziej Górze. Po roku przeniesiony do parafii św. Jerzego w Starej Russie. W 1973 podniesiony do godności ihumena. Od września 1975 wykładał w Leningradzkiej Akademii Duchownej oraz opiekował się akademicką cerkwią św. Jana Teologa.

12 czerwca 1977 podniesiony do godności archimandryty równocześnie z nominacją na biskupa archangielskiego i chołmogorskiego. Uroczysta chirotonia odbyła się 19 czerwca 1977 w cerkwi św. Jana Teologa z udziałem metropolitów leningradzkiego i nowogrodzkiego Nikodema, krutickiego i kołomieńskiego Juwenaliusza, arcybiskupa penzeńskiego i sarańskiego Melchizedeka, biskupów sierpuchowskiego Ireneusza, stawropolskiego i bakijskiego Antoniego, wyborskiego Cyryla, ufimskiego i stierlitamackiego Walentego i tichwińskiego Melitona. Od 1985 nosił tytuł biskupa archangielskiego i murmańskiego. W 1987 przeniesiony na katedrę krasnodarską i kubańską. Pozostając w tejże eparchii, uzyskiwał kolejno godność arcybiskupa (1989) i metropolity (2001), od 3 kwietnia tego roku jako metropolita jekaterinodarski i kubański.

Zmarł w 2020 r., wskutek powikłań po COVID-19[2]. Został pochowany w katedralnym soborze św. Katarzyny w Krasnodarze[3].

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

Bibliografia[edytuj | edytuj kod]