Iwona Kuczyńska

Iwona Kuczyńska

Państwo	Polska
Data urodzenia	22 lutego 1961
Gra pojedyncza
Wygrane turnieje	0 WTA, 1 ITF
Najwyżej w rankingu	64 (12 października 1987)
Australian Open	1R (1989)
Roland Garros	3R (1981)
Wimbledon	3R (1987, 1988)
US Open	2R (1987, 1988)
Gra podwójna
Wygrane turnieje	1 WTA, 2 ITF
Najwyżej w rankingu	35 (16 stycznia 1989)
Australian Open	1R (1989)
Roland Garros	2R (1984, 1986, 1987)
Wimbledon	1R (1984–1987, 1989)
US Open	2R (1982, 1984)

Iwona Kuczyńska (ur. 22 lutego 1961) – polska tenisistka, jedna z czołowych zawodniczek kraju, rakieta nr 64 na świecie (12 października 1987).

Kariera tenisowa[edytuj | edytuj kod]

Jako deblistka osiągnęła najwyższą pozycję 35. w rankingach światowych (w 1987). Jedyny turniej zawodowy, jaki wygrała, to również impreza deblowa.

Na French Open w 1981 roku pokonała Barbarę Jordan, a uległa Brytyjce Virginii Wade w trzeciej rundzie. Przez kolejne kilka lat większość jej startów kończyła się na eliminacjach (m.in. trzecia runda eliminacji do French Open 1986). Wygrała turniej rangi ITF w Bayonne. Zakwalifikowała się do French Open 1987, gdzie w drugiej rundzie trafiła na Niemkę Claudię Kohde-Kilsch, z którą przegrała w dwóch setach 2:6, 2:6. Inna Niemka, Sylvia Hanika, zablokowała jej drogę do dalszych rund Wimbledonu w tym samym roku już na trzeciej rundzie. W drugiej rundzie US Open uległa Pam Shriver. Podczas French Open 1988 już w pierwszej rundzie trafiła na Arantxę Sánchez Vicario, z którą przegrała 2:6, 0:6. W pierwszej rundzie Australian Open 1989 uległa Lisie O’Neill. W Miami przegrała z Kateriną Maleewą, a Berlinie z Nathalie Tauziat. W pierwszej rundzie w Eastbourne Polka trafiła na czołową zawodniczkę świata, Chris Evert. Podczas ostatniego w karierze występu singlowego w Limoges przegrała w pierwszej rundzie (1990).

Jej deblowymi partnerkami były m.in. Mima Jaušovec, Anne Minter, Julie Halard-Decugis, Martina Navrátilová i Ann Devries.

Życie prywatne[edytuj | edytuj kod]

Jest lesbijką^[1].

Finały turniejów WTA[edytuj | edytuj kod]

Gra podwójna 3 (1-2)[edytuj | edytuj kod]

Końcowy wynik	Nr	Data	Turniej	Nawierzchnia	Partnerka	Przeciwniczki	Wynik finału
Finalistka	1.	7 marca 1983	Pittsburgh	Dywanowa (hala)	Trey Lewis	Candy Reynolds Paula Smith	2:6, 2:6
Finalistka	2.	23 września 1984	San Diego	Twarda	Terry Holladay	Betsy Nagelsen Paula Smith	2:6, 4:6
Zwyciężczyni	1.	16 października 1988	Filderstadt	Dywanowa (hala)	Martina Navrátilová	Raffaella Reggi Elna Reinach	6:1, 6:4

Wygrane turnieje rangi ITF[edytuj | edytuj kod]

Gra pojedyncza[edytuj | edytuj kod]

	Data	Turniej	Kat.	($)	Naw.	Finalistka	Wynik
1.	19/01/1987	Bajonna	ITF	10 000	dywanowa	Catherine Mothes	2:6, 6:3, 6:4

Gra podwójna[edytuj | edytuj kod]

	Data	Turniej	Kat.	($)	Naw.	Partnerka	Finalistki	Wynik
1.	21/07/1986	Vaihingen	ITF	10 000	ziemna	Hana Fukarkova	Anneli Bjork Sarah Sullivan	7:5, 6:0
2.	26/03/1990	Limoges	ITF	25 000	dywanowa	Anna Devries	Catherine Tanvier Sandrine Testud	6:3, 3:6, 6:4

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

Bibliografia[edytuj | edytuj kod]

• Profil na stronie WTA [online], Women’s Tennis Association [dostęp 2015-01-12]  (ang.).
• Profil na stronie ITF [online], International Tennis Federation [dostęp 2015-01-12]  (ang.).