Iwao Ōyama

Iwao Ōyama
大山 巌

Ōyama Iwao

marszałek polny
Data i miejsce urodzenia	12 listopada 1842 Kagoshima
Data i miejsce śmierci	10 grudnia 1916 Tokio
Przebieg służby
Lata służby	1871–1914
Siły zbrojne	Armia Cesarska
Główne wojny i bitwy	wojna boshin, bunt Satsumy, wojna chińsko-japońska, wojna rosyjsko-japońska
Odznaczenia
Multimedia w Wikimedia Commons

Iwao Ōyama (jap. 大山 巌, Ōyama Iwao; ur. 12 listopada 1842 w Kagoshimie, zm. 10 grudnia 1916 w Tokio) – japoński dowódca wojskowy, marszałek polny, współtwórca nowoczesnej Cesarskiej Armii Japońskiej, polityk. Uczestnik działań mających na celu obalenie siogunatu i restaurację władzy cesarskiej^[1].

Życiorys[edytuj | edytuj kod]

Pochodził ze starego rodu samurajskiego z domeny Satsuma.

Po przewrocie Meiji odegrał dużą rolę w tworzeniu ówczesnej armii japońskiej. W 1870 został wysłany do Francji na studia w École Spéciale Militaire de Saint-Cyr. Podczas wojny francusko-pruskiej (1870–1871) był oficjalnym obserwatorem wojskowym z ramienia Japonii. Później, do 1883 kontynuował studia w Genewie. Znał biegle kilka języków.

W 1877 uczestniczył w zdławieniu buntu samurajów, wznieconego przez jego kuzyna, Takamoriego Saigō.

W latach 1885-1891 i 1892-1896 był ministrem sił lądowych.

W czasie wojny chińsko-japońskiej (1894–1895) dowodził 2. Armią japońską, która zajęła Port Artur. Po wojnie otrzymał tytuł markiza i został członkiem Tajnej Rady przy cesarzu.

W latach 1899–1904 i 1905-1906 pełnił funkcję szefa Sztabu Generalnego, a w czasie wojny rosyjsko-japońskiej (1904–1905) był naczelnym dowódcą wojsk lądowych w Mandżurii.

W 1907 otrzymał od cesarza tytuł księcia.

Od 1912 był strażnikiem pieczęci cesarskiej, a w latach 1914–1916 – ministrem środka.

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

Bibliografia[edytuj | edytuj kod]

• EwaE. Pałasz-Rutkowska EwaE., KatarzynaK. Starecka KatarzynaK., Japonia, Warszawa: Wydawnictwo TRIO, 2004, ISBN 83-88542-84-2, OCLC 749335839 .brak strony (książka)
• Bolszaja Sowieckaja Encykłopedia, t. 19, Moskwa 1975