Iwanowo
 Zdjęcia lotnicze miasta Iwanowo w rejonie cyrku i Wielkiej Manufaktury. | |||||
| |||||
| Państwo | |||||
|---|---|---|---|---|---|
| Obwód | |||||
| Mer | Władimir Szarypow | ||||
| Powierzchnia | 104,84 km² | ||||
| Wysokość | 120 m n.p.m. | ||||
| Populacja (2020) • liczba ludności • gęstość |
| ||||
| Nr kierunkowy | +7 (09 32) | ||||
| Kod pocztowy | 153000 | ||||
| Tablice rejestracyjne | 37 | ||||
Położenie na mapie obwodu iwanowskiego  | |||||
Położenie na mapie Rosji  | |||||
 57°01′N 40°59′E/57,016667 40,983333 | |||||
| Strona internetowa | |||||
.svg)
Iwanowo (ros. Иваново, do 1932 Iwanowo-Wozniesieńsk) – miasto obwodowe w Rosji, na północny wschód od Moskwy, nad rzeką Uwodz (dopływ Klaźmy).
Dane ogólne[edytuj | edytuj kod]
- Powierzchnia: 104,84 km²
- Liczba ludności: 404 598 (2020)
- Położenie geograficzne: 57°1' N 40°59' E
W mieście znajduje się stacja kolejowa Iwanowo. Ok. 7 km na południowy zachód od miasta znajduje się cywilny port lotniczy Iwanowo-Jużnyj, a ok. 6 km na północ od miasta wojskowa baza lotnicza Iwanowo-Siewiernyj.
W Iwanowie działa klub piłkarski Tiekstilszczik Iwanowo.
Historia[edytuj | edytuj kod]
Najstarsze zapiski o osadzie pochodzą z 1561 roku. Prawa miejskie zostały nadane w 1871 roku. Do 1929 miasto w guberni włodzimierskiej.
Od II poł. XIX w. miasto było znaczącym ośrodkiem przemysłu włókienniczego, nazywano je Rosyjskim Manchesterem. Na początku XX w. Iwanowo-Wozniesieńsk zamieszkiwało 80 tys. ludzi, a warunki pracy w tutejszych fabrykach należały do najgorszych w Rosji[2]. Podczas rewolucji 1905 r. miasto było areną wystąpień robotniczych, w tym strajku powszechnego, który trwał od 28 maja do 1 sierpnia 1905 r.[3] i był największym i najlepiej zorganizowanym tego typu protestem podczas rewolucji (nie licząc wydarzeń w Królestwie Polskim)[4]. W Iwanowie powstała wówczas międzyzakładowa Rada Delegatów Robotniczych, jedna z pierwszych tego typu instytucji w historii ruchów rewolucyjnych i pracowniczych[5].
Miasto jest ośrodkiem przemysłowym (przemysły: m.in. maszynowy, chemiczny, włókienniczy i spożywczy), kulturalnym i naukowym (uniwersytet).
W 1910 w Iwanowie urodził się Kazimierz Dziewoński – polski architekt, urbanista i geograf, profesor.
-
-
Zabytkowy dom -
Pomnik Michaiła Frunze -
Dworzec kolejowy
Miasta partnerskie[edytuj | edytuj kod]
Ajia Napa (Cypr)
Hanower (Niemcy)
Hrabstwo Staffordshire (Wielka Brytania)
Kraljevo (Serbia)- Mladenovac (Serbia)
Rejon orszański (Białoruś)[6]
30 stycznia 2016 roku władze ukraińskiego miasta Chmielnicki jednostronnie wypowiedziały umowę partnerską i powiadomiły o tym władze Iwanowa listem oficjalnym.[7]
2 marca 2022, po inwazji Rosji na Ukrainę, Łódź wypowiedziała partnerstwo miastu Iwanowo, a także Królewcowi oraz Mińskowi (stolicy Białorusi)[8].
Bibliografia[edytuj | edytuj kod]
- Popularna Encyklopedia Powszechna - red. Marian Szulc
Przypisy[edytuj | edytuj kod]
- ↑ Численность населения Российской Федерации по муниципальным образованиям на 1 января 2020 года [online] [dostęp 2021-04-13].
- ↑ A. Asher, The Revolution of 1905. Russia in Disarray, Stanford University Press, Stanford 1988, ISBN 978-0-8047-2327-5, s. 145.
- ↑ К 115-летию Первого Совета - Государственный Архив Ивановской Области [online], ivarh.ru [dostęp 2023-08-07].
- ↑ A. Asher, The Revolution of 1905. Russia in Disarray, Stanford University Press, Stanford 1988, ISBN 978-0-8047-2327-5, s. 150.
- ↑ A. Siemienienko, M. Timofiejew, «САМЫЙ СОВЕТСКИЙ» ГОРОД: КОНСТРУИРУЯ РОДИНУ СОВЕТОВ (ИВАНОВО-ВОЗНЕСЕНСК/ИВАНОВО, 1918-1985) [online], cyberleninka.ru [dostęp 2023-08-06].
- ↑ Города-партнеры города Иванова. Администрация городского округа Иваново. [dostęp 2018-11-20]. (ros.).
- ↑ Хмельницкий. Администрация городского округа Иваново. [dostęp 2018-11-20]. (ros.).
- ↑ Dorota Adamska, Biuro Rady Miejskiej: Podsumowanie LVI nadzwyczajnej sesji Rady Miejskiej w Łodzi. Urząd Miasta Łodzi, uml.lodz.pl, 2022-03-02.
