Iwan Pasternacki

Iwan Romanowicz Pasternacki
Иван Романович Пастернацкий
Data i miejsce urodzenia

18 kwietnia 1848
Berezyna

Data i miejsce śmierci

24 maja/ 5 czerwca 1887
Warszawa

Przyczyna śmierci

choroba serca

Miejsce spoczynku

cmentarz prawosławny w Warszawie

Zawód, zajęcie

psychiatra, neurolog

Narodowość

rosyjska

Alma Mater

Akademia Medyko-Chirurgiczna w Sankt Petersburgu

Iwan Romanowicz Pasternacki (ros. Иван Романович Пастернацкий, ur. 18 kwietnia 1848 w Berezynie[1], zm. 24 maja?/5 czerwca 1887 w Warszawie) – rosyjski lekarz psychiatra i neurolog, twórca oddziału psychiatrycznego wojskowego Szpitala Ujazdowskiego, docent Cesarskiego Uniwersytetu Warszawskiego.

Urodził się w guberni mińskiej jako syn duchownego. Studiował na Akademii Medyko-Chirurgicznej w Sankt Petersburgu, gdzie był uczniem Jana Balińskiego, w 1872 roku otrzymał tytuł lekarza. Po studiach przez rok pracował w lazarecie w Modlinie (wówczas przemianowanym na Nowogieorgiewsk)[2]. Pracę doktorską obronił na Cesarskim Uniwersytecie Warszawskim w 1876 roku. Przez dwa lata uzupełniał studia za granicą (m.in. w Paryżu u Charcota, Vulpiana i Magnana oraz w Wiedniu u Meynerta), po powrocie osiadł w Warszawie. Zmarł w wieku lat 39 z powodu choroby serca[3][4][5]. Pochowany jest na Cmentarzu Prawosławnym w Warszawie[6].

Pasternacki był autorem wielu prac w językach rosyjskim, polskim, niemieckim, francuskim. Prawdopodobnie jako pierwszy użył terminu „psychomotoryczny” – w tytule rozprawie doktorskiej z 1876 roku i jej streszczeniu w języku niemieckim autorstwa Rothego (1877)[7].

Wybrane prace[edytuj | edytuj kod]

  • О пользе плавания. Ведомости Санкт-Петербургского Градоначальства и Столичной полиции, 1872
  • О питательных свойствах: яиц, молока и мяса. Ведомости Санкт-Петербургского Градоначальства и Столичной полиции, 1872
  • Статистическое исследование самоубийств в С.-Петербурге за 1870, 1871 и 1872 годы. Мед. вестн. № 34, 36-38, 40 и 41, 1873
  • О психомоторных центрах головного мозга, 1876
  • Kilka słów o ośrodkach psycho-ruchowych mózgowia. Pamiętnik Towarzystwa Lekarskiego Warszawskiego 72, s. 540–543, 1876
  • Венская психиатрическая клиника, 1880
  • Zum Baue des Hirnschenkelfusses (Pes pedunculi) und der Linsenplatte (Discus lentiformis). Jahrbücher für Psychiatrie 2, s. 175–179, 1881
  • Sur la question des centres psycho-moteurs. Progrès médical 9, s. 460-462, 1881
  • Sur le siége de l'épilepsie corticale et des hallucinations, 1881
  • Recherches expérimentales sur l'origine du tremblement qui accompagne les mouvements volontaires, ou tremblement intentionnel., 1881
  • Zur Frage der motorischen Rindencentra. Jahrbücher für Psychiatrie, 1882
  • Experimentelle Untersuchungen über das von der Grosshirnrinde abhängige Zittern.Jahrbücher für Psychiatrie 3, s. 229–232, 1882
  • Анатомические основы учения душевных болезней. Санкт-Петербург: журн. "Мед. б-ка", 1882
  • К вопросу о призрении наших душевных больных. Архив психиатрии, неврологии и судебной психопатологии 2 (2), 71–83, 1883
  • Прогрессивный паралич умалишенных. Архив психиатрии, неврологии и судебной психопатологии 2, no. 1, 1–32, 1883
  • Нравственное лечение психиатров. Архив психиатрии, неврологии и судебной психопатологии 4 (3), 1–25, 1884
  • Извлечение из отчета. Архив психиатрии, неврологии и судебной психопатологии 6, 1888
  • Судебно-психиатрический случай. Архив психиатрии, неврологии и судебной психопатологии 6 (2), 1–13, 1888
  • К вопросу о домах умалишенных в России. Архив психиатрии, неврологии и судебной психопатологии 9 (1), 26–79, 1887

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. А.Г. Штейнбергъ, П. А. Троицкий. Некрологъ. Иван Романович Пастернацкий. Архив судебной медицины и общественной гигиены 11, 67–75, 1887
  2. Pan Jan Pasternacki wychowaniec akademii medyczno-chirurgicznéj w Petersburgu.... Kuryer Codzienny nr 40 (9/21.2.1876), s.2
  3. Wiadomości warszawskie. Wiek 15 nr 125 s. 2 (27.5./8.6.1887)
  4. Ś.p. Jan Pasternacki. Gazeta Warszawska 150 s.2 (11.6.1887)
  5. Ś.p. Jan Pasternacki. Kurjer Warszawski nr 155 (26.5./7.6.1887) s. 4
  6. Uniwersytet Warszawski – 1869-1915. [dostęp 2016-12-24]. [zarchiwizowane z tego adresu (2016-12-24)].
  7. Jeffrey M. Liebman, S. J. Cooper: The Neuropharmacological Basis of Reward. Clarendon Press, 1989 s. 412

Bibliografia[edytuj | edytuj kod]