Iwan Gagarin
Iwan Siergiejewicz Gagarin (Иван Сергеевич Гагарин) (ur. 1 sierpnia 1814 w Moskwie, zm. 19 lipca 1882 w Paryżu) – rosyjski arystokrata i dyplomata, po zmianie wyznania z prawosławia na katolicyzm wstąpił do zakonu jezuitów.
Życiorys[edytuj | edytuj kod]
Pochodził z rosyjskiej rodziny książęcej[1]. Był synem rosyjskiego arystokraty Sergiusza Gagarina (członka Rady Państwa i wielkiego ochmistrza dworu cara Mikołaja I Romanowa)[2] i Barbary z Puszkinów. Jego stryjem był książę Grzegorz Gagarin[3].
W roku 1831 rozpoczął studia na Uniwersytecie Moskiewskim. W roku 1833 pełnił funkcję attaché w rosyjskim poselstwie w Monachium. W 1836 wrócił do kraju i pracował jako III sekretarz kancelarii Ministerstwa Spraw Wewnętrznych w Petersburgu. W 1837 został przeniesiony do Londynu, a rok później został pracownikiem ambasady rosyjskiej w Paryżu.
W roku 1842 przeszedł z prawosławia na katolicyzm, a w roku 1843 wstąpił potajemnie do Towarzystwa Jezusowego[4] (jako Józef Ksawery). Oskarżany był o autorstwo „dyplomu” mianującego Aleksandra Puszkina „zastępcą Wielkiego Mistrza Zakonu Rogaczy”. „Dyplom” stał się powodem pojedynku w którym Puszkin stracił życie[5].
Pracował na misjach w Syrii. Zmarł 19 lipca 1882 w Paryżu.
Przypisy[edytuj | edytuj kod]
- ↑ Gagarin Iwan Sergiejewicz SJ – www.eduteka.pl.
- ↑ Mucha 1989 ↓, s. 88.
- ↑ Mucha 1989 ↓, s. 89.
- ↑ Mucha 1989 ↓, s. 91.
- ↑ Mucha 1989 ↓, s. 99.
Bibliografia[edytuj | edytuj kod]
- Bogusław Mucha: Rosjanie wobec katolicyzmu. Łódź: Diecezjalne Wydawnictwo Łódzkie, 1989. ISBN 83-85022-05-8.
- ISNI: 0000000108672029
- VIAF: 7497356
- LCCN: n82012106
- GND: 119480565
- LIBRIS: rp369c895bjlqfq
- BnF: 12521387p
- SUDOC: 034459855
- SBN: PALV059978
- NKC: jn19990002524
- NTA: 086396161
- Open Library: OL197234A
- PLWABN: 9810538723105606
- NUKAT: n96226091
- J9U: 987007274327105171
- PTBNP: 1218654
- CANTIC: a11488311
- CONOR: 112197219
- WorldCat: lccn-n82012106