Iwan Czeladnin

Ten artykuł od 2014-03 wymaga zweryfikowania podanych informacji. Należy podać wiarygodne źródła w formie przypisów bibliograficznych. Część lub nawet wszystkie informacje w artykule mogą być nieprawdziwe. Jako pozbawione źródeł mogą zostać zakwestionowane i usunięte. Sprawdź w źródłach: Encyklopedia PWN • Google Books • Google Scholar • Federacja Bibliotek Cyfrowych • BazHum • BazTech • RCIN • Internet Archive (texts / inlibrary) Po wyeliminowaniu niedoskonałości należy usunąć szablon {{Dopracować}} z tego artykułu.

Iwan Andriejewicz Czeladnin (ros. Иван Андреевич Челяднин; zm. 1514, Wilno) – moskiewski bojar, wojewoda, dyplomata i dowódca wojskowy.

Życiorys[edytuj | edytuj kod]

Syn Andrieja Czeladnina, wojskowego. Był koniuszym na dworze wielkiego księcia moskiewskiego Wasyla III i wojewodą w latach 1508–1509. W 1508, w czasie wojny litewsko-moskiewskiej, wysłany na Litwę w celu negocjowania zawieszenia broni z królem Polski Zygmuntem I Starym. W 1510 jako namiestnik pskowski przyjmował w imieniu Wasyla III przysięgę wierności od mieszkańców Pskowa, następnie przeprowadził całkowitą deportację Pskowian w głąb Rusi Moskiewskiej. W 1511 został bojarem. W 1512 był posłem do chana kazańskiego. W tym też roku rozbił czambuł Tatarów krymskich.

W czasie wojny litewsko-moskiewskiej 1512–1522, przeprowadził w 1512 nieudane oblężenie Smoleńska. W 1514 dowodził wojskami moskiewskimi w bitwie pod Orszą, gdzie poniósł klęskę i dostał się do niewoli^[1].

Zmarł w więzieniu w Wilnie.

Przypisy[edytuj | edytuj kod]