Ivan Rakitić
.jpg) Ivan Rakitić na MŚ 2018 (czerwiec 2018) | |||||||||||||||||||||||||||||||||
| Data i miejsce urodzenia | 10 marca 1988 | ||||||||||||||||||||||||||||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
| Wzrost | 184 cm[1] | ||||||||||||||||||||||||||||||||
| Pozycja | |||||||||||||||||||||||||||||||||
| Informacje klubowe | |||||||||||||||||||||||||||||||||
| Klub | |||||||||||||||||||||||||||||||||
| Numer w klubie | 30 | ||||||||||||||||||||||||||||||||
| Kariera seniorska[a] | |||||||||||||||||||||||||||||||||
| |||||||||||||||||||||||||||||||||
| Kariera reprezentacyjna[b] | |||||||||||||||||||||||||||||||||
| |||||||||||||||||||||||||||||||||
| Dorobek medalowy | |||||||||||||||||||||||||||||||||
| |||||||||||||||||||||||||||||||||
| Strona internetowa | |||||||||||||||||||||||||||||||||
Ivan Rakitić (ur. 10 marca 1988 w Rheinfelden) – chorwacki piłkarz szwajcarskiego pochodzenia występujący na pozycji pomocnika w arabskim klubie Asz-Szabab Rijad[2].
Wicemistrz Świata 2018. Uczestnik Mistrzostw Europy 2008, 2012, 2016, Mistrzostw Świata 2014 i 2018. Zdobywca Ligi Mistrzów UEFA z FC Barceloną w sezonie 2014/2015.
Kariera klubowa[edytuj | edytuj kod]
FC Basel[edytuj | edytuj kod]
Pierwszym piłkarskim klubem młodego pomocnika był mały zespół o nazwie FC Möhlin-Ryburg. W wieku 14 lat trafił do szkółki piłkarskiej FC Basel i rozpoczął treningi w drużynie U-15. Z czasem trafił do wyższych roczników, a w 2005 roku włączono go do kadry pierwszego zespołu[3]. 29 września zadebiutował w jego barwach w wygranym 1:0 meczu Pucharu UEFA z NK Široki Brijeg. Natomiast 15 kwietnia 2006 zaliczył swój pierwszy występ w Swiss Super League – Basel wygrało 5:1 na wyjeździe z Neuchâtel Xamax. Był to wówczas jego jedyny mecz w tamtym sezonie, a drużyna z Bazylei wywalczyła wicemistrzostwo Szwajcarii. W sezonie 2006/2007 Rakitić był już graczem pierwszej jedenastki FCB. Wystąpił w fazie grupowej Pucharu UEFA, a w lidze stał się odkryciem. Zdobył aż 11 goli w 33 meczach stając się tym samym po Mladenie Petriciu najskuteczniejszym graczem zespołu. W lidze po raz drugi wywalczył wicemistrzostwo. Zawodnik posiada także obywatelstwo szwajcarskie. Rodzice Rakiticia pochodzą z Chorwacji. Ivan natomiast urodził się już w Szwajcarii, dokąd państwo Rakiticiowie wyemigrowali w latach 80. Ma dwoje rodzeństwa - młodszą siostrę i brata, który również grał w piłkę nożną, jednakże doznał kontuzji która uniemożliwiała mu dalszą grę. Rakitić ma tatuaż z jego imieniem na prawej ręce.
FC Schalke 04[edytuj | edytuj kod]
22 czerwca 2007 Rakitić podpisał 4-letni kontrakt z wicemistrzem Bundesligi FC Schalke 04. Trener zespołu Mirko Slomka ściągnął go za 5 milionów euro jako następcę Brazylijczyka Lincolna, który odszedł do Galatasaray SK. Sam Rakitić otrzymał po nim koszulkę z numerem 10. Sprawił, że FC Schalke 04 debiutowało 21 lipca 2007 roku w Pucharze Ligi Niemieckiej. Grał w spotkaniu przeciwko Karlsruher SC a także pojawił się w pozostałych dwóch meczach turnieju, przeciwko 1. FC Nürnberg i Bayern Monachium, gdzie FC Schalke 04 wywalczyło drugie miejsce. 5 sierpnia tego samego roku Rakitić strzelił swojego pierwszego gola dla FC Schalke 04 i tym sposobem wygrali z Eintrachtem Trewir w pierwszej rundzie o puchar. 10 sierpnia 2007 Bundesliga otworzyła mecz między obrońcami tytułu mistrzowskiego VfB Stuttgart a FC Schalke 04, wtedy na ostatnie 20 minut Rakitić wszedł na boisko jako rezerwowy i zdobył gola co dało wynik 2:2. 15 września tego samego roku strzelił jedynego gola dla FC Schalke 04 ostatecznie remisując 1:1 pomiędzy Bayern Monachium. Trzy dni później odbył swój pierwszy mecz w Lidze Mistrzów, gdzie FC Schalke 04 pokonało Valencia CF 1:0. Żeby wystąpić w Lidze mistrzów, począł starania wykazując się silną i bardzo imponującą rolą pomocnika, w fazie grupowej FC Schalke 04 przeciwko Chelsea F.C. W drugiej fazie pomógł swojej drużynie dostać się do ćwierćfinałów. Jednakże, musiał opuścić oba ćwierćfinałowe mecze z powodu kontuzji odniesionej na treningu, która uniemożliwiała mu grę na jeden miesiąc. Gdy powrócił do gry, po doznanym urazie w meczu FC Schalke 04 z VfL Bochum strzelił bramkę, mecz zakończył się wygraną 3 - 0, która zapewniła klubowi trzecie miejsce w sezonie. Swoją świetną formę przedstawił również na własnym boisku, w ostatnim meczu sezonu asystując Mladenowi Krstajiciowi, co było jedyną bramką meczu.
Ukończył swój pierwszy sezon Bundesligi z 3 golami, 10 asystami i 29 występami.
Pierwszy pobyt w Sevilli FC[edytuj | edytuj kod]
28 stycznia 2011 Ivan Rakitić podpisał 4,5-letni kontrakt z hiszpańską Sevillą[4]. Kosztował 2,5 miliona euro.
FC Barcelona[edytuj | edytuj kod]
16 czerwca 2014 Rakitić trafił do FC Barcelony[5], z którą podpisał pięcioletni kontrakt[6]. Już w pierwszym sezonie w nowym klubie Ivan stał się kluczowym zawodnikiem dla trenera Luisa Enrique[7]. Drużyna zdobyła wtedy tryplet, a sam zawodnik zdobył gola wrozgrywanym w Berlinie finale Ligi Mistrzów przeciwko Juventusowi[8]. W sezonie 2015/16 Rakitić zdobył z Barçą Superpuchar Europy, Klubowe Mistrzostwo Świata, Puchar Króla oraz został mistrzem Hiszpanii. Następnie, w sezonie 2016/17, drużyna Ivana wygrała Superpuchar Hiszpanii oraz Puchar Króla. W sezonie 2017/18 Ivan zdobył wraz z klubem mistrzostwo Hiszpanii oraz Puchar Króla. W sezonie 2018/19 zwyciężył w Superpucharze Hiszpanii oraz ponownie został mistrzem kraju. Ostatecznie w barwach Barcelony w 310 występach we wszystkich rozgrywkach zaliczył 36 goli i 36 asyst.
Drugi pobyt w Sevilli[edytuj | edytuj kod]
Po nieudanym sezonie 2019/20, na kształt którego wpłynęła pandemia koronawirusa, Chorwacki pomocnik opuścił Dumę Katalonii i powrócił do Sevilli FC[9].
Kariera reprezentacyjna[edytuj | edytuj kod]
Początkowo Rakitić występował w młodzieżowych reprezentacjach Szwajcarii w kategoriach U-17 i U-19, ale z czasem zgłosił akces do pierwszej reprezentacji Chorwacji prowadzonej przez Slavena Bilicia i znalazł się w kręgu zainteresowań selekcjonera. W drużynie Chorwacji debiutował 8 września 2007 roku podczas kwalifikacji do Euro 2008, gdzie zyskał sympatię fanów.
W maju 2008 został tymczasowo dodany do składu drużyny na Euro 2008, gdzie był drugim najmłodszym zawodnikiem. Na mistrzostwach Europy pierwszy raz mogliśmy go oglądać w wygranym 2-1 meczu, przeciwko Niemcom, kiedy to zaliczył asystę przy golu Ivicy Olicia. W ćwierćfinałach odgrywał dużą rolę w meczu z Turcją, gdzie doszło do rzutów karnych, w których Rakitić spudłował, co przyczyniło się do zwycięstwa Turcji.
W 2016 w trakcie mistrzostw Europy strzelił bramkę w meczu przeciw reprezentacji Czech, a na Mistrzostwach Świata 2018 strzelił jedynego gola w drugim meczu fazy grupowej przeciwko reprezentacji Argentyny na 3:0[10].
Statystyki[edytuj | edytuj kod]
Klubowe[edytuj | edytuj kod]
Stan na 30 marca 2024
| Klub | Sezon | Liga | Puchar kraju | Puchar ligi | Europa[a] | Inne[b] | Razem | ||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
| Mecze | Gole | Mecze | Gole | Mecze | Gole | Mecze | Gole | Mecze | Gole | Mecze | Gole | ||
| FC Basel | 2005/06 | 1 | 0 | 1 | 0 | — | 1 | 0 | — | 3 | 0 | ||
| 2006/07 | 34 | 11 | 5 | 0 | — | 5 | 0 | — | 46 | 11 | |||
| Razem | 35 | 11 | 12 | 0 | - | - | 6 | 0 | 0 | 0 | 46 | 11 | |
| FC Schalke 04 | 2007/08 | 29 | 3 | 3 | 1 | 3 | 0 | 7 | 0 | — | 42 | 4 | |
| 2008/09 | 23 | 1 | 4 | 1 | — | 7 | 1 | — | 34 | 3 | |||
| 2009/10 | 29 | 7 | 4 | 0 | — | — | — | 33 | 7 | ||||
| 2010/11 | 16 | 1 | 4 | 1 | — | 5 | 0 | 1 | 0 | 26 | 2 | ||
| Razem | 97 | 12 | 15 | 3 | 3 | 0 | 19 | 1 | 1 | 0 | 135 | 16 | |
| Sevilla FC | 2010/11 | 13 | 5 | 1 | 0 | — | 2 | 0 | — | 16 | 5 | ||
| 2011/12 | 36 | 0 | 3 | 1 | — | — | — | 39 | 1 | ||||
| 2012/13 | 34 | 8 | 8 | 3 | — | — | — | 42 | 11 | ||||
| 2013/14 | 34 | 12 | 0 | 0 | — | 18 | 3 | — | 52 | 15 | |||
| Razem | 117 | 25 | 12 | 4 | 0 | 0 | 20 | 3 | 0 | 0 | 149 | 32 | |
| FC Barcelona | 2014/15 | 32 | 5 | 7 | 1 | — | 12 | 2 | — | 51 | 8 | ||
| 2015/16 | 36 | 7 | 6 | 0 | — | 10 | 2 | 5 | 0 | 57 | 9 | ||
| 2016/17 | 32 | 8 | 8 | 1 | — | 9 | 0 | 2 | 0 | 50 | 9 | ||
| 2017/18 | 35 | 1 | 7 | 2 | — | 10 | 1 | 2 | 0 | 55 | 4 | ||
| 2018/19 | 34 | 3 | 7 | 1 | — | 12 | 1 | 1 | 0 | 54 | 5 | ||
| 2019/20 | 31 | 1 | 3 | 0 | — | 7 | 0 | 1 | 0 | 42 | 1 | ||
| Razem | 200 | 25 | 39 | 5 | 0 | 0 | 60 | 6 | 11 | 0 | 310 | 36 | |
| Sevilla FC | 2020/21 | 37 | 4 | 4 | 2 | — | 8 | 2 | 1 | 0 | 50 | 8 | |
| 2021/22 | 35 | 4 | 3 | 0 | — | 8 | 3 | — | 46 | 7 | |||
| 2022/23 | 31 | 1 | 5 | 1 | — | 15 | 0 | — | 51 | 2 | |||
| 2023/24 | 18 | 2 | 2 | 0 | — | 6 | 0 | 1 | 0 | 27 | 2 | ||
| Razem | 121 | 11 | 14 | 3 | 0 | 0 | 37 | 5 | 2 | 0 | 174 | 19 | |
| Al-Shabab | 2023/24 | 5 | 1 | — | — | — | — | 5 | 1 | ||||
| W karierze | 595 | 94 | 84 | 15 | 3 | 0 | 146 | 15 | 17 | 0 | 845 | 124 | |
Reprezentacyjne[edytuj | edytuj kod]
| Reprezentacja | Rok | Mecze | Bramki |
|---|---|---|---|
 Chorwacja | 2007 | 5 | 1 |
| 2008 | 11 | 4 | |
| 2009 | 8 | 2 | |
| 2010 | 8 | 1 | |
| 2011 | 6 | 0 | |
| 2012 | 10 | 1 | |
| 2013 | 11 | 0 | |
| 2014 | 10 | 0 | |
| 2015 | 6 | 1 | |
| 2016 | 7 | 3 | |
| 2017 | 6 | 0 | |
| 2018 | 14 | 2 | |
| 2019 | 4 | 0 | |
| Ogólnie | 106 | 15 | |
Sukcesy[edytuj | edytuj kod]
Klubowe[edytuj | edytuj kod]
FC Basel[edytuj | edytuj kod]
- Puchar Szwajcarii: 2006/2007
Sevilla[edytuj | edytuj kod]
FC Barcelona[edytuj | edytuj kod]
- Mistrzostwo Hiszpanii: 2014/2015, 2015/2016, 2017/2018, 2018/2019
- Puchar Króla: 2014/2015, 2015/2016, 2016/2017, 2017/2018
- Superpuchar Hiszpanii: 2016, 2018
- Liga Mistrzów UEFA: 2014/2015
- Superpuchar Europy UEFA: 2015
- Klubowe mistrzostwo świata: 2015
Reprezentacyjne[edytuj | edytuj kod]
Wyróżnienia[edytuj | edytuj kod]
- Młody gracz roku Swiss Super League: 2006/2007
- Gol sezonu Swiss Super League: 2006/2007
- Nagroda Fair Play Primera División: 2013/2014
- Gracz finału Ligi Europy: 2013/2014
- Drużyna sezonu Ligi Europy: 2013/2014
- Drużyna sezonu Ligi Mistrzów: 2014/2015
- Drużyna sezonu Primera División: 2013/2014, 2014/2015
- Piłkarz roku w Chorwacji: 2015
- Sportowiec roku w Chorwacji: 2015
Bibliografia[edytuj | edytuj kod]
- Statystyki w bazie ESPN FC (ang.)
- Ivan Rakitić w bazie National Football Teams (ang.)
- Ivan Rakitic, [w:] baza Transfermarkt (zawodnicy) [dostęp 2020-11-24].
Uwagi[edytuj | edytuj kod]
- ↑ Uwzględniono:
Liga Mistrzów UEFA – 91 (10)
Liga Europy UEFA – 22 (4)
Puchar UEFA – 11 (1)
kwalifikacje do Ligi Mistrzów UEFA – 2 (0)
kwalifikacje do Ligi Europy UEFA – 2 (0)
eliminacje Pucharu UEFA – 4 (0) - ↑ Uwzględniono:
Klubowe mistrzostwa świata – 2 (0)
Superpuchar Europy UEFA – 2 (0)
Superpuchar Hiszpanii – 8 (0)
Superpuchar Niemiec - 1 (0)
Przypisy[edytuj | edytuj kod]
- ↑ Profil piłkarza na oficjalnej stronie Barcelony
- ↑ Kacper Klasiński, Hannibal Mejbri i Mateo Mejia odchodzą z Man Utd, ich klubem będzie Sevilla [online], Angielskie Espresso, 14 stycznia 2024 [dostęp 2024-01-15] (pol.).
- ↑ Michał Trela (Canal+Sport), Swoi, ale trochę obcy. Słynni piłkarze wychowani poza krajem, który reprezentują [online], newonce.net [dostęp 2024-01-15] (pol.).
- ↑ El mediocentro que quería media Europa firma con el Sevilla FC hasta 2015. sevillafc.es, 2011-01-28. [dostęp 2014-06-16]. [zarchiwizowane z tego adresu (2013-04-09)]. (hiszp.).
- ↑ Igor Kubiak: Oficjalnie: Ivan Rakitić nowym piłkarzem FC Barcelony. sportowefakty.pl. [dostęp 2014-06-16]. (pol.).
- ↑ Agreement for Ivan Rakitic to join FC Barcelona. fcbarcelona.com, 2014-06-16. [dostęp 2014-06-16]. (ang.).
- ↑ Jason Pettigrove, Why Ivan Rakitic Is Absolutely Vital to Barcelona's Midfield Fluency [online], Bleacher Report [dostęp 2021-05-21] (ang.).
- ↑ Ivan Rakitic's opening goal against Juventus saw all 10 outfield Barcelona players touch the ball [online], Eurosport, 6 czerwca 2015 [dostęp 2021-05-21] (ang.).
- ↑ Agreement with Sevilla for transfer of Ivan Rakitic [online], www.fcbarcelona.com [dostęp 2021-05-21] (ang.).
- ↑ Chorwacja pokonuje bezradną Argentynę 3:0, gol Rakitica dobił reprezentację Albicelestes. fcbarca.com.
