Ivan Šimko

Ivan Šimko

Ivan Šimko (2002)
Data i miejsce urodzenia	1 stycznia 1955 Bratysława
Zawód, zajęcie	polityk, prawnik, ekonomista
Multimedia w Wikimedia Commons

Ivan Šimko (ur. 1 stycznia 1955 w Bratysławie) – słowacki polityk, prawnik i ekonomista, deputowany, wicepremier i minister, współzałożyciel Ruchu Chrześcijańsko-Demokratycznego oraz Słowackiej Unii Chrześcijańskiej i Demokratycznej.

Życiorys[edytuj | edytuj kod]

W 1978 ukończył studia w Wyższej Szkole Ekonomicznej w Bratysławie, w 1987 został absolwentem prawa na Uniwersytecie Komeńskiego. W okresie komunizmu pracował m.in. jako asystent w Instytucie Badawczym Planowania Regionalnego. Od listopada 1989 do czerwca 1990 był doradcą wicepremiera Czechosłowacji Jána Čarnogurskiego. W latach 1990–1992 zasiadał w Izbie Ludu Zgromadzenia Federalnego Czechosłowacji.

Od 18 lutego do 24 czerwca 1992 pełnił funkcję ministra sprawiedliwości Słowacji. W 1994 uzyskał mandat posła do Rady Narodowej. W tymczasowym rządzie Jozefa Moravčíka sprawował funkcję wicepremiera (1994). Po dojściu do władzy koalicji demokratycznej skupionej wokół Mikuláša Dzurindy został w 2001 ministrem spraw wewnętrznych. W latach 2002–2003 sprawował urząd ministra obrony w drugim rządzie tego premiera.

Był współzałożycielem Ruchu Chrześcijańsko-Demokratycznego, a od 1992 jego wiceprzewodniczącym. W 1998 wraz z partią przystąpił do Słowackiej Koalicji Demokratycznej, zaś w 2000 po odejściu z KDH znalazł się wśród 11 sygnatariuszy Słowackiej Unii Chrześcijańskiej i Demokratycznej. Po sporach z przewodniczącym SDKÚ Mikulášem Dzurindą odszedł w 2004 z partii, zakładając Wolne Forum, z którego jeszcze w tym samym roku wystąpił. W 2005 powołał ugrupowanie pod nazwą Misia 21 – Nová kresťanská demokracia^[1] (od 2006 pod nazwą MISIA 21 – Hnutie kresťanskej solidarity).

W 2006 znalazł się poza parlamentem, wycofując się z bieżącej aktywności politycznej. Zajął się działalnością biznesową w branży konsultingowej, a także pracą jako wykładowca akademicki. W 2010 powrócił do KDH^[2]. W maju 2023 objął urząd ministra spraw wewnętrznych w technicznym rządzie Ľudovíta Ódora^[3]. Został odwołany w lipcu tego samego roku^[4].

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

Bibliografia[edytuj | edytuj kod]

• Ivan Šimko. government.gov.sk. [dostęp 2014-06-29]. (słow.).
• Životopis. ivansimko.sk. [dostęp 2014-06-29]. (słow.).