Indyk domowy
| Meleagris gallopavo gallopavo var. domesticus[1] | |
 Indyk burboński | |
| Systematyka | |
| Domena | |
|---|---|
| Królestwo | |
| Typ | |
| Podtyp | |
| Gromada | |
| Podgromada | |
| Nadrząd | |
| Rząd | |
| Rodzina | |
| Rodzaj | |
| Gatunek | |
| Podgatunek | Meleagris gallopavo gallopavo var. domesticus |
Indyk domowy (Meleagris gallopavo gallopavo var. domesticus) – ptak hodowlany z rodziny kurowatych, hodowany na całym świecie. Stanowi formę udomowioną indyka.
Historia[edytuj | edytuj kod]
Indyki zostały udomowione przez Azteków w czasach prekolumbijskich. Do Europy sprowadził je w 1497 roku Giovanni Caboto. Istotne dla rozwoju hodowli stały się ptaki przywiezione w XVI wieku. Do Polski trafiły w następnym wieku.
Hodowla[edytuj | edytuj kod]
Ptaki hodowane są zarówno na skalę masową w halach, jak i w gospodarstwach rolnych. Pozyskuje się z nich głównie mięso. Indyki zalicza się do trzech typów użytkowych:
- lekkiego (mini – rasy: mały biały beltsville)
- średnio-ciężkiego (midi – rasy: białe szerokopierśne, bronz szerokopierśne, bronz standard)
- ciężkiego (maxi – najcięższe rody indyków białych i bronz szerokopierśnych)
Kultura[edytuj | edytuj kod]
Indyk domowy jest przyrządzany w Ameryce jako tradycyjna potrawa na Dzień Dziękczynienia.
Rasy[edytuj | edytuj kod]
Istnieje wiele ras indyka domowego. Występuje upierzenie czarne, brązowe, białe oraz białe z czarną obwódką. W Polsce najpopularniejsze są rasy Bronz, Bronz szerokopierśny oraz Beltsville.
Niektóre rasy indyków:
- Auburn
- Beltsville
- Biały holenderski
- Biały szerokopierśny
- Blue Slate
- Bronz
- Bronz szerokopierśny
- Burboński
- Czarny hiszpański
- Czekoladowy
- Lawendowy
- Narragansett
- Norfolski
- Royal Palm
Galeria[edytuj | edytuj kod]
-
Hodowla indyków -
Indyk norfolski -
Indyk Beltsville -
Indyk burboński
Zobacz też[edytuj | edytuj kod]
Przypisy[edytuj | edytuj kod]
- ↑ Meleagris gallopavo gallopavo var. domesticus, [w:] Integrated Taxonomic Information System (ang.).
Bibliografia[edytuj | edytuj kod]
- Tadeusz Szulc (red.), Chów i hodowla zwierząt. Wyd. Uniwersytet Przyrodniczy we Wrocławiu, Wrocław 2013, s. 662. ISBN 978-83-7717-148-6.