Igor Žabič

Igor Žabič
Data i miejsce urodzenia

15 sierpnia 1992
Celje

Wzrost

201 cm

Pozycja

obrotowy

Informacje klubowe
Klub

Wisła Płock

Numer w klubie

33

Kariera seniorska
Lata Klub Wyst. Gole
2011–2014 RK Celje
2014–2015 Maribor Branik
2015 Śląsk Wrocław
2016 Orosházi FKSE-Linamar
2016–2017 Sporting CP
2017–2020 Wisła Płock
2020-2022 Limoges Handball
2022- Kadetten Schaffhausen
Kariera reprezentacyjna[a]
Lata Reprezentacja Wyst. Gole
2017– Słowenia 34 (46[1])
  1. ↑ Aktualne na: 17 stycznia 2023.

Igor Žabič (ur. 15 sierpnia 1992 w Celje[2]) – słoweński piłkarz ręczny, obrotowy, od 2022 zawodnik Kadetten Schaffhausen.

Kariera klubowa[edytuj | edytuj kod]

W latach 2011–2014 był zawodnikiem RK Celje, z którym zdobył mistrzostwo Słowenii (2013/2014) i trzy puchary kraju. W barwach słoweńskiej drużyny grał również w europejskich pucharach, w tym w Lidze Mistrzów (2012/2013 i 2013/2014), w której wystąpił w 22 meczach i rzucił 12 bramek[2]. W sezonie 2014/2015 był graczem Mariboru Branik – w słoweńskiej ekstraklasie rozegrał 30 spotkań i zdobył 59 goli[3].

W 2015 przeszedł do Śląska Wrocław. W sezonie 2015/2016 rozegrał w Superlidze 10 meczów i zdobył 70 goli (po 10. kolejkach prowadził w klasyfikacji najlepszych strzelców ligi)[4]. W listopadzie 2015 wraz z dwoma innymi zawodnikami wrocławskiej drużyny odmówił wyjazdu na spotkanie z MMTS-em Kwidzyn, uzasadniając swoją decyzję nieotrzymywaniem pensji. W tym samym miesiącu rozwiązał kontrakt ze Śląskiem za porozumieniem stron[5].

W styczniu 2016 trafił do węgierskiego Orosházi FKSE-Linamar[6]. W sezonie 2015/2016 rozegrał w węgierskiej ekstraklasie 19 meczów i zdobył 67 goli[7]. Następnie przeszedł do Sportingu. W sezonie 2016/2017, w którym rozegrał w lidze 32 spotkania i rzucił 100 bramek[8], zdobył z nim mistrzostwo Portugalii. Ponadto wraz ze swoją drużyną wygrał rozgrywki Challenge Cup – zdobył w nich 32 gole, w tym pięć w finałowym dwumeczu z rumuńskim AHC Potaissa Turda (37:28; 30:24)[2].

W lipcu 2017 przeszedł do Wisły Płock, z którą podpisał dwuletni kontrakt[9]. W grudniu 2017 płocki klub ogłosił, że Žabič odejdzie z drużyny w czerwcu 2018. W marcu 2018, wobec transferu innego kołowego Wisły Płock Macieja Gębali do SC DHfK Leipzig, a także ze względu na lepszą dyspozycję Słoweńca po powrocie z mistrzostw Europy w Chorwacji, przedłużono z nim kontrakt o dwa lata[10]. W sezonie 2017/2018 rozegrał w Superlidze 26 meczów i zdobył 79 goli[11], a ponadto wystąpił w 14 spotkaniach Ligi Mistrzów, w których rzucił 26 bramek[2]. W sezonie 2018/2019 rozegrał w lidze 17 meczów i zdobył 39 goli[12], zaś w Lidze Mistrzów zaliczył 10 występów, w których rzucił 28 bramek. W sezonie 2018/2019 pauzował przez kilka tygodni z powodu urazu pleców[2].

Kariera reprezentacyjna[edytuj | edytuj kod]

W 2010 uczestniczył w mistrzostwach Europy U-18 w Czarnogórze (zdobył w nich sześć goli)[13], w 2011 zagrał w mistrzostwach świata U-19 w Argentynie (rzucił pięć bramek)[14]. W 2012 zdobył brązowy medal mistrzostw Europy U-20 w Austrii. W turnieju tym wystąpił we wszystkich siedmiu meczach, w których rzucił 14 goli[15]. W 2013 wziął udział w mistrzostwach świata U-21 w Bośni i Hercegowinie, podczas których zagrał w dziewięciu spotkaniach i zdobył sześć bramek[16].

W reprezentacji Słowenii seniorów zadebiutował 8 czerwca 2017 w towarzyskim meczu z Czarnogórą (38:24)[17], natomiast pierwszego gola zdobył następnego dnia w spotkaniu rewanżowym z Czarnogórą (33:24)[18]. W czerwcu 2017 wystąpił również w dwóch meczach eliminacyjnych do mistrzostw Europy w Chorwacji, w których rzucił cztery gole. W 2018 uczestniczył w mistrzostwach Europy w Chorwacji, podczas których rozegrał sześć spotkań i zdobył cztery bramki[19].

Sukcesy[edytuj | edytuj kod]

RK Celje
  • Mistrzostwo Słowenii: 2013/2014
  • Puchar Słowenii: 2011/2012, 2012/2013, 2013/2014
Sporting CP
Reprezentacja Słowenii

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. ↑ Večna lestvica nastopov za reprezentanco. rokometna-zveza.si. [dostęp 2019-08-17]. (słoweń.).
  2. ↑ a b c d e Igor Žabič. eurohandball.com. [dostęp 2019-08-17]. (ang.).
  3. ↑ Igor Žabič. rokometna-zveza.si. [dostęp 2019-08-17]. [zarchiwizowane z tego adresu (2019-08-17)]. (słoweń.).
  4. ↑ Piłkarz ręczny Śląska Wrocław liderem strzelców Superligi. gazetawroclawska.pl, 12 listopada 2015. [dostęp 2019-08-17].
  5. ↑ Marcin Górczyński: Śląsk Wrocław stracił swoich liderów!. sportowefakty.wp.pl, 22 listopada 2015. [dostęp 2019-08-17].
  6. ↑ Maciej Wojs: Igor Żabić i Zoran Radojević znaleźli nowy klub. Zagrają na Węgrzech. sportowefakty.wp.pl, 20 stycznia 2016. [dostęp 2019-08-17].
  7. ↑ Igor Žabič. keziszovetseg.hu. [dostęp 2019-08-17]. (węg.).
  8. ↑ Igor Žabič. zerozero.pt. [dostęp 2019-08-17]. (port.).
  9. ↑ Igor Źabić nowym zawodnikiem ORLEN Wisły Płock!. sprwislaplock.pl, 27 lipca 2017. [dostęp 2019-08-17].
  10. ↑ Zmiany na kole: Maciek Gębala odchodzi, Igor Źabić zostaje w Wiśle. sprwislaplock.pl, 28 marca 2018. [dostęp 2019-08-17].
  11. ↑ Klasyfikacja strzelców – sezon 2017/2018. zprp.pl. [dostęp 2019-08-17].
  12. ↑ Klasyfikacja strzelców – sezon 2018/2019. zprp.pl. [dostęp 2019-08-17].
  13. ↑ Raport z mistrzostw Europy U-18 w Czarnogórze 2010. eurohandball.com. [dostęp 2018-01-20]. (ang.).
  14. ↑ Raport z mistrzostw świata U-19 w Argentynie 2011. ihf.info. [dostęp 2018-01-20]. (ang.).
  15. ↑ Raport z mistrzostw Europy U-20 w Austrii 2012. eurohandball.com. [dostęp 2018-01-20]. (ang.).
  16. ↑ Raport z mistrzostw świata U-21 w Bośni i Hercegowinie 2013. ihf.info. [dostęp 2018-01-20]. (ang.).
  17. ↑ Slovenski rokometaši zanesljivo premagali Črnogorce. rokometna-zveza.si, 8 czerwca 2017. [dostęp 2018-01-20]. (słoweń.).
  18. ↑ Slovenija tudi v drugo boljša od Črne gore. rokometna-zveza.si, 9 czerwca 2017. [dostęp 2018-01-20]. (słoweń.).
  19. ↑ Raport z mistrzostw Europy w Chorwacji 2018. sportresult.com. [dostęp 2018-01-24]. (ang.).
Wisła Płock – kadra w sezonie 2019/2020
Źródło: „https://pl.wikipedia.org/w/index.php?title=Igor_Žabič&oldid=69345811”