Ignacy Szebeko

Ignacy Szebeko
Ilustracja
Data i miejsce urodzenia

2 listopada 1859
Wierbłuszka, gubernia chersońska, Imperium Rosyjskie

Data i miejsce śmierci

25 maja 1937
Warszawa, Polska

Chargé d’affaires RP w Niemczech
Okres

od 8 marca 1920
do 1 października 1920

Poprzednik

funkcja utworzona

Następca

Alfred Wysocki

Poseł na Sejm RP I kadencji
Okres

od 1 grudnia 1922
do 27 listopada 1927

Przynależność polityczna

Związek Ludowo-Narodowy

Ignacy Szebeko (ur. 2 listopada 1859 w majątku Wierbłuszka, gubernia chersońska, zm. 25 maja 1937 w Warszawie) – polski prawnik, polityk i dyplomata. Członek Rady Państwa Imperium Rosyjskiego, chargé d’affaires RP w Berlinie (1920–21) poseł na Sejm RP I kadencji (1922–1927).

Życiorys[edytuj | edytuj kod]

Urodził się w rodzinie ziemiańskiej. Był synem generała w armii carskiej Adalberta Edwarda Szebeko (ur. ok. 1815) i Leontyny Marii z Tripplinów (ur. 1839), córki Ludwika Tripplina i bratanicy literata Teodora Tripplina. Miał siostrę bliźniaczkę Józefę (1859-1945), senatorkę II RP. Ukończył prawo i nauki polityczne na uniwersytecie w Petersburgu ze stopniem kandydata[1] (odpowiednik doktora). Po studiach pracował kolejno jako sędzia śledczy w Rewlu, prokurator w Permie, następnie prowadził kancelarię adwokacką w Warszawie[1]. Członek Rady Państwa Imperium Rosyjskiego (1909–1917).

W czasie I wojny światowej wchodził w 1915 w skład komisji mającej wcielić w życie manifest wielkiego księcia Mikołaja Mikołajewicza z 14 sierpnia 1914 do Polaków. Po rewolucji lutowej i obaleniu caratu w lipcu 1917 został członkiem Rady Polskiej Zjednoczenia Międzypartyjnego w Moskwie[2]. Po przewrocie bolszewickim wyjechał na Zachód. W 1918 roku został członkiem Komitetu Narodowego Polskiego w Paryżu. Po odzyskaniu niepodległości przez Polskę był od 8 marca do 1 października 1920 pierwszym chargé d’affaires II Rzeczypospolitej w Berlinie.

Wybrany do Sejmu I kadencji (1922–1927) z listy państwowej Związku Ludowo-Narodowego. Działał w Centralnym Towarzystwie Rolniczym.

Jego żoną była Felicja Rotwand (1865-1934) – bratanica i pasierbica Stanisława Rotwanda (córka jego starszego brata Leona Lewiego Rotwanda)[3] i Marii z Wawelbergów. W małżeństwie z Felicją Rotwand miał jedną córkę i trzech synów.

Bibliografia, linki[edytuj | edytuj kod]

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. a b Przemysław M. Żukowski, Szebeko Ignacy, [w:] Andrzej Romanowski (red.), Polski Słownik Biograficzny, t. 47, Warszawa ; Kraków: IH PAN : Wydaw. Towarzystwa Naukowego Societas Vistulana, 2011, s. 576–578, ISBN 978-83-88909-86-3.
  2. Polski Zjazd Polityczny w Moskwie : 21 -26 lipca st. st. 1917 r., Piotrogród 1917, s. 15.
  3. Stanisław Konarski, Stanisław Rotwand w: Polski Słownik Biograficzny, t.XXXII, s. 320-322, Warszawa-Kraków-Wrocław-Gdańsk 1989-1991, wersja elektroniczna IPSB