Holland Smith
 | |
 generał | |
| Data i miejsce urodzenia | 20 kwietnia 1882 |
|---|---|
| Data i miejsce śmierci | |
| Przebieg służby | |
| Lata służby | 1905–1946 |
| Siły zbrojne | |
| Główne wojny i bitwy | |
| Odznaczenia | |
               | |
Holland McTyeire „Howlin' Mad” Smith (ur. 20 kwietnia 1882 w Hatchechubbee w stanie Alabama, zm. 12 stycznia 1967 w San Diego) – generał w służbie Korpusu Marines w czasie II wojny światowej. Nazywany jest „ojcem” współczesnych, amerykańskich sił desantowych.
W pierwszym okresie po wybuchu II wojny światowej prowadził intensywne szkolenia oddziałów desantowych US Army i US Navy, a w szczególności marines, operacje desantowe bowiem miały być kluczowym czynnikiem w osiągnięciu zwycięstwa tak na Pacyfiku, jak i w Europie. Następnie pomagał w przygotowaniach wojsk amerykańskich i kanadyjskich do operacji lądowania na wyspach Attu i Kiska w Aleutach i dowodził V Korpusem Desantowym w uderzeniach na Wyspach Gilberta, Marshalla oraz na wyspach Saipan i Tinian w Archipelagu Marianów.
Podczas tej ostatniej operacji dowodził nie tylko V Korpusem, ale wszystkimi siłami ekspedycyjnymi, w tym także tymi, które walczyły na Guam. Następnie jako pierwszy generał dowodzący siłami marines na Pacyfiku prowadził wojska 56. Grupy Uderzeniowej (Task Force 56) na Iwo Jimie.
Zobacz też[edytuj | edytuj kod]
Bibliografia[edytuj | edytuj kod]
- Allan R. Millett: Semper Fidelis: The History of the United States Marine Corps. New York: Free Press, 1991, s. 325, 350–351, 373, 392-393, 395–400, 403–404, 405, 408, 411, 414–415, 428, 430–431, 471. ISBN 0-02-921596-X.