Hipoksemia
Hipoksemia, potocznie niedotlenienie – stan zbyt niskiej zawartości tlenu we krwi tętniczej (caO2)[1][2] zaburzający procesy metaboliczne w tkankach organizmu[2]. Bywa także określana jako „spadek wysycenia tlenem hemoglobiny lub obniżenie prężności tlenu we krwi tętniczej”[3], ale wielu autorów definiuje spadek prężności tlenu we krwi tętniczej jako hipoksję[1][4]. Poszczególne publikacje naukowe, zalecenia, wytyczne i rekomendacje towarzystw naukowych podają różny zakres znaczeniowy hipoksemii[5].
Hipoksemia ma przebieg ostry lub przewlekły i jest powodowana przez[2]:
- czynniki pozaustrojowe:
- niskie ciśnienie cząstkowe tlenu atmosferycznego (na dużej wysokości lub w zamkniętym pomieszczeniu bez wentylacji)
- czynniki wewnątrzustrojowe:
- niewydolność układu krążenia
- zaburzenia układu oddechowego
- obniżony poziom hemoglobiny po wystąpieniu krwotoku lub w niedokrwistości
- działanie:
Stan spadku prężności tlenu poniżej normy w tkankach nazywany jest hipoksją tkankową[1].
Zobacz też[edytuj | edytuj kod]
Przypisy[edytuj | edytuj kod]
- ↑ a b c Reinhard Larsen, Anestezjologia, Hanna Billert (tłum.), Wrocław: Urban&Partner, 2005, s. 1469, ISBN 83-87944-14-9.
- ↑ a b c hipoksemia, [w:] Encyklopedia PWN [dostęp 2018-10-31].
- ↑ Podręcznik anestezjologii, Alan R. Aitkenhead (red.) i inni, t. 2, Poznań: Oficyna Wydawnicza Atena, 1996, s. 469, ISBN 83-85414-28-2.
- ↑ Polly E. Parsons, Jeanine P. Wiener-Kronish, Sekrety intensywnej terapii, Beata Badowicz (tłum.), seria Sekrety, Cleveland: D.W. Publishing, 1993, s. 541, ISBN 1-57107-003-6.
- ↑ Mariusz Piechota, Hipoksemia pooperacyjna. Postoperative hypoxemia, „Anestezjologia i Ratownictwo”, 5, Wydawnictwo Akademia Medycyny, 2011, s. 346, ISSN 1898-0732.
