Hilary Hankiewicz
| Data i miejsce urodzenia | |
|---|---|
| Data i miejsce śmierci | |
| profesor nauk prawnych | |
| Specjalność: rachunkowość państwowa | |
| Alma Mater | |
| Habilitacja | |
| Profesura | |
| Doktor honoris causa Uniwersytet Jagielloński – 23 września 1882 | |
| Uczelnia | |
| Sekretarz i Kierownik Kancelarii UJ | |
| Odznaczenia | |
 | |
Hilary Hankiewicz (ur. 3 lipca 1834 w Schodnicy, zm. 1 września 1899 w Krakowie) – profesor rachunkowości państwowej Uniwersytetu Jagiellońskiego. doctor honoris causa UJ. Należał do najbliższych współpracowników prof. Juliana Dunajewskiego podczas pełnienia przez niego funkcji ministra skarbu Austro-Węgier. Kawaler Orderu Leopolda[1]
Urodził się w rodzinie greckokatolickiej, ojciec Szymon był proboszczem w miejscowości Byków. Po uzyskaniu matury w 1853 w gimnazjum we Lwowie zapisał się na Wydział Prawa Uniwersytetu Lwowskiego. W 1856 przeniósł się na Uniwersytet Wiedeński uzyskując tam absolutorium. Od 1857 pracował w Dyrekcji Skarbu. Decyzją ministerialną z 21 maja 1865 od 1 czerwca został mianowany sekretarzem Uniwersytetu Jagiellońskiego, kierownikiem Kancelarii. Pełnił on swoje funkcje w Krakowie do 31 stycznia 1881, kiedy to odszedł do wiedeńskiego Ministerstwa Skarbu zostając radcą. Dnia 31 grudnia 1870 wniósł Hilary Hankiewicz podanie o udzielenie veniam legendi (nie posiadając doktoratu) z zakresu nauki rachunkowości ogólnej i rządowej. Kolegium Profesorów na referentów wybrało Juliana Dunajewskiego i Maksymiliana Zatorskiego, a ci 28 stycznia 1871 przedstawili swoją pozytywną recenzję. Wykład habilitacyjny na temat: „O potrzebie nauki rachunkowości rządowej z historycznym poglądem na rachunkowość rządową w Europie” odbył się 18 lutego 1871 r. Zatwierdzenie habilitacji przez Ministerstwo Wyznań i Oświaty nosi datę 6 kwietnia 1871. Jako docent wykładał lekko ponad 10 lat, 1 września 1880 r. objął jako profesor, nadzwyczajną katedrę nauki rachunkowości państwowej, z której zrezygnował z końcem 1881 r. Senat Akademicki Uniwersytetu Jagiellońskiego, w uznaniu zasług Hilarego Hankiewicza dla uczelni nadał mu na podstawie wniosku uchwalonego przez Kolegium Profesorów Wydziału Prawa doktorat honoris causa. Z jego inicjatywy Rozpoczęto porządkowanie, katalogowanie, tworzenie inwentarzy akt epoki staropolskiej jak i współczesnych dokumentów, czyli registratury Uniwersytetu Jagiellońskiego. Pracami tymi zostały objęte również kancelarie wydziałowe.[2]
Pochowany na cmentarzu Rakowickim w Krakowie (kwatera Fa, płd.-zach.)[3]. W kaplicy Matki Bożej Bolesnej w kościele Franciszkanów znajduje się poświęcona mu tablica.
Przypisy[edytuj | edytuj kod]
- ↑ informacja o odznaczeniu w nekrologu
- ↑ Przemysław Marcin Żukowski "Od profesora do urzędnika. Sekretarze Uniwersytetu Jagiellońskiego w Krakowie w drugiej połowie XIX i w początkach XX wieku" [w:] Dzieje Biurokracji, tom VI, pod red. Artura Góraka i Grzegorza Smyka, wyd. „Libra”, Lublin 2016 s.352-355,
- ↑ Jan Wiktor Tkaczyński (red.), Pro Memoria III. Profesorowie Uniwersytetu Jagiellońskiego spoczywający na cmentarzach Krakowa 1803-2017, Kraków: Wydawnictwo Uniwersytetu Jagiellońskiego, 2018, s. 97, ISBN 978-83-233-4527-5.