Hervé Novelli

Hervé Novelli
Ilustracja
Data i miejsce urodzenia

6 marca 1949
Paryż

Hervé Novelli (ur. 6 marca 1949 w Paryżu) – francuski polityk i samorządowiec, parlamentarzysta krajowy i eurodeputowany, sekretarz stanu w rządzie François Fillona.

Życiorys[edytuj | edytuj kod]

Z wykształcenia ekonomista, ukończył studia na Université Paris-Dauphine. Pracował w różnych przedsiębiorstwach, działał w organizacjach zawodowych.

W latach 60. i 70. działał w skrajnie prawicowych organizacjach politycznych, m.in. w ruchu Occident i Parti des forces nouvelles[1]. Przystąpił później do Narodowego Centrum Niezależnych i Chłopów. Od lat 80. działał w centrowej Unii na rzecz Demokracji Francuskiej, a w jej ramach w Partii Republikańskiej, w 1990 został jej sekretarzem generalnym.

Był dyrektorem gabinetu politycznego Alaina Madelina w okresie pełnienia przez niego funkcji ministra w rządzie Jacques'a Chiraca. W latach 1993–1997 po raz pierwszy zasiadał w Zgromadzeniu Narodowym. Był wśród założycieli powstałej na bazie republikanów Demokracji Liberalnej, która opuściła UDF.

Od połowy lat 90. zajmuje różne stanowiska w administracji terytorialnej. Był radnym departamentu Indre i Loara i Regionu Centralnego. Od 2001 pełnił funkcję zastępcy mera Richelieu, w 2008 został burmistrzem tej miejscowości, urząd ten sprawował do 2020.

Od 1999 do 2002 sprawował mandat posła do Parlamentu Europejskiego[2]. W wyborach krajowych w 2002 i w 2007 ponownie uzyskiwał mandat posła do Zgromadzenia Narodowego z ramienia Unii na rzecz Większości Prezydenckiej, przekształconej następnie w Unię na rzecz Ruchu Ludowego. W ramach UMP założył frakcję polityczną Les Réformateurs.

W czerwcu 2007 objął stanowisko sekretarza stanu ds. biznesu i handlu zagranicznego, w marcu 2008 powołano go na urząd sekretarza stanu ds. m.in. małej i średniej przedsiębiorczości oraz turystyki. Z rządu odszedł w listopadzie 2010. W wyborach parlamentarnych w 2012 nie obronił mandatu poselskiego[3].

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. Novelli attaque France 3 pour avoir évoqué son passé politique. rue89.com, 22 marca 2009. [dostęp 2022-08-15]. (fr.).
  2. Profil na stronie Parlamentu Europejskiego. [dostęp 2022-08-15].
  3. Résultats des élections législatives 2012. lexpress.fr, 17 czerwca 2012. [dostęp 2022-08-15]. (fr.).

Bibliografia[edytuj | edytuj kod]