Herb Wenezueli
Herb Wenezueli został po raz pierwszy przyjęty 18 kwietnia 1836 roku i przeszedł od tamtego czasu drobne modyfikacje.
Oficjalnie zatwierdzono go 17 lutego 1954 roku. Tarcza herbowa jest podzielona na trzy pola w kolorach flagi narodowej. W lewym górnym polu pszenica na czerwonym tle symbolizuje jedność 24 stanów Wenezueli. W prawym górnym polu miecz, szabla i trzy lance są połączone wieńcem laurowym z dwiema flagami narodowymi. W dolnym polu, na niebieskim tle przedstawiono biegnącego białego dzikiego konia będącego symbolem niepodległości i wolności.
Nad tarczą znajdują się dwa rogi obfitości symbolizujące bogactwo, a wokół niej znajduje się gałązka oliwna oraz liść palmowy. Na dole znajduje się wstęga w kolorach flagi narodowej z napisem: 19 de Abril de 1810 Independencia, 20 de Febrero de 1859 Federación, República Bolivariana de Venezuela (z hiszp. „19 kwietnia 1810 Niepodległość, 20 lutego 1859 Federacja, Boliwariańska Republika Wenezueli”).
W marcu 2006 roku Zgromadzenie Narodowe wprowadziło niewielkie modyfikacje w dotychczasowym herbie. Głównymi różnicami są zmiana kierunku biegu konia oraz dodanie w napisie na wstędze słowa „Boliwariańska” (Bolivariana).
Historia[edytuj | edytuj kod]
-
Herb rodziny Welserów i ich koloni Klein-Venedig 1527–1546 -
Kapitua Generalna Wenezueli 1777–1811 -
Pierwsza Republika Wenezueli 1811–1812 -
Druga Republika Wenezueli 1812–1814 -
Trzecia Republika Wenezueli 1814–1819 -
Wielka Kolumbia 1819–1821 -
Wielka Kolumbia 1821–1830 -
Stan Wenezueli 1830–1864 -
1864–1954 -
1954–2006
.svg)
.svg)
.svg)
.svg)
.svg)
.svg)
.svg)
.svg)
